tag:blogger.com,1999:blog-21970420921386048592024-02-06T20:21:13.796-08:00സ്വപ്നഭൂമിപ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-39348808592063468852009-12-03T14:15:00.000-08:002009-12-03T15:39:27.757-08:00നഷ്ടപ്രണയം<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTtkRkMp8iK6hqUV2c-kJnMqsdvRPJS5Ck66j1sPV9cTFLkTvNWDNThzQpgLHUSSKmtqk_LFksRBW6Oo_8AQ8oda1U-Jtyof8P3666Qnqd6tnGJMj23_84IpSV0ZkzteBFZrYSHSYV4XI/s1600-h/IMG_3208.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTtkRkMp8iK6hqUV2c-kJnMqsdvRPJS5Ck66j1sPV9cTFLkTvNWDNThzQpgLHUSSKmtqk_LFksRBW6Oo_8AQ8oda1U-Jtyof8P3666Qnqd6tnGJMj23_84IpSV0ZkzteBFZrYSHSYV4XI/s320/IMG_3208.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5411104164862280482" border="0" /></a><br /><br /><object classid="clsid:d27cdb6e-ae6d-11cf-96b8-444553540000" codebase="http://fpdownload.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=8,0,0,0" id="divplaylist" width="335" height="28"><param name="movie" value="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=9583779-aeb"><embed src="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=9583779-aeb" name="divplaylist" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" width="335" height="28"></embed></object><br /><br /> <span style="font-size:100%;"><br /> ആലാപനം</span> : <a href="http://draupathi.blogspot.com/">ഗിരീഷ് എ.എസ്</a><br /><br /><span style="font-size:130%;">പതിവായ് നടക്കാം നമുക്കിനിയുമീ<br />വഴിയിലൂടൊത്തിരിനേരം, അകന്നെങ്കിലും<br />പറയാം കളിയായ് കഴിഞ്ഞ നാളില്<br />കദനങ്ങള് തീര്ത്ത കാര്യങ്ങളൊക്കെയും<br /><br />വെറുതെയോര്ക്കാം പിണങ്ങിയകന്ന<br />കിനാവിന്റെ നോവുകളെപ്പറ്റി, വിമൂകം<br />നോക്കുമീറന് സന്ധ്യകളെപ്പറ്റി, പിന്നെയും<br />അലസമായൊഴുകും പഴയനാളുകളേയും.<br />നിശ്ചലം നില്ക്കുന്ന ഇലകളും, ഭൂമിയെ<br />പുണരാത്ത വര്ഷബിന്ദുക്കളും, മധുരം<br />നുണയാന് മറന്ന കാര്വണ്ടുകളും,<br />ചിതറിത്തെറിച്ചൊരീ മണല്ത്തരികളും,<br />നിലവിളിച്ചോടുന്ന ഭ്രാന്തന്റെയൊച്ചയും<br />മതിമറന്നു നമ്മള് നടന്ന വഴിയിലത്രേ !<br /><br />ഉണരാറായിട്ടില്ലിനിയും രാവേറെയുണ്ട്<br />ഉദയത്തിന്നരികിലെത്താന് , ഒട്ടുമേയടയ്ക്കാത്ത<br />കണ്കളാല് നോക്കുക നീണ്ടമൌനത്താല്<br />ബോധം മറഞ്ഞ നീലവാനത്തെ, അല്പ-<br />നേരം കഴിഞ്ഞുറങ്ങാം പൊള്ളുമീ മെത്തയില് .<br />വഴിവിളക്കുകള് നിഴല്വീഴ്ത്തുമീ തെരുവില്<br />മുന്നോട്ടോടുവാന് ത്രാണിയില്ല, നിന്റെ<br />കൈപിടിച്ചിത്തിരിനേരമിരുട്ടിലിരിയ്ക്കാം<br />കഴിഞ്ഞനാളിന്റെ സ്മൃതികളോടോത്തൊരു<br />കഥപറഞ്ഞോമനിയ്ക്കാം കാറ്റൊടുങ്ങിയിട്ടില്ല.<br /><br />പറയാനില്ലയൊട്ടുമേ പാതിമയങ്ങിയ<br />വഴിയോരത്തിരുന്ന് , കഴിയുമെങ്കില്<br />താളുകള് മറയ്ക്കരുതിനിയും ഉറങ്ങട്ടെയാ<br />മയില്പ്പീലി നീറും മുറിവോടെയാണെങ്കിലും<br />വയ്യെനിക്കിനിയും കൂര്ത്ത മുള്ളുകള് പേറാന്<br />നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ളതാണെങ്കില് ,ഏകലവ്യനല്ല<br />ഞാന് വിരല് മുറിയ്ക്കുവാന് , കാല്ക്കല്വെയ്ക്കാനൊ<br />ന്നുമില്ലെന് മനം കവര്ന്ന പ്രണയമല്ലാതെ<br />മാറിച്ചിന്തിക്കുമെന്നെങ്കിലും വൃഥാ ശഠിച്ച കാര്യ<br />ങ്ങളോര്ത്ത്, വരിക, ഞാനിവിടെയുണ്ട്.<br /><br />നടവഴികള്ക്കിന്നില്ല പരിചയഭാവം<br />നാള്വഴികളേറെ കഴിഞ്ഞതിനാലാകാം<br />ഇനി ഞാന് നില്ക്കേണ്ടതില്ല, ദൂരെ<br />നിഴല്പോലെ നീ മറഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു<br />ഒളിയ്ക്കുവതെങ്ങനെ ജഡയില് ഗംഗയായി<br />അലിയാനറിയില്ല മറ്റൊരു മീരയായി<br />പോകട്ടെ, കാലടിപ്പാടുകള് മായുംമുന്പേ<br />അനുഗമിക്കുന്നുണ്ട് നീയറിയാതെയിന്നും<br />അനുദിനം ജ്വലിക്കുമീ സ്നേഹപ്രവാഹമായ്<br />മായുന്നില്ല നിന് രൂപമെന് ഹൃത്തില് !<br /><br />വഴിയറിയാതെ നില്ക്കരുത് നീ, ക്ഷമാപണം<br />ചൊരിയില്ല പെരുവഴിയൊരിക്കലും<br />കൂടെയുണ്ട് പ്രേയസി, ദൂരെയാണെങ്കിലും<br />ഹൃദയതാളത്തിന്നകലത്തില് കൂട്ടിരിയ്ക്കാന് .<br />പടി പാതി ചാരാതിരിയ്ക്കാം ,നിന്റെ<br />നിഴലിന്റെ വെളിച്ചം ആഗതമാകട്ടെ<br />എന്റെ തൂലികയ്ക്കെഴുതുവാനേറെയുണ്ട്<br />പാപശ്രുതികളുടെ സ്മരണകളില്<br />കരുതലോടെ ചുവടുകള് വെയ്ക്കുമ്പോഴും<br />നിന്റെ കൈകളുടെ ചൂട് ഞാനറിയുന്നുണ്ട്.<br /><br />നേരമൊട്ടേറെയായി,നിലാവെട്ടമില്ലാതെ<br />ഇനിയും നില്ക്കുന്നില്ലയീ വഴിയിലൊറ്റയ്ക്ക്<br />രാത്രിയുടെ കരളുരുകും വിലാപത്തിലെന്റെ<br />സ്വപ്നങ്ങള്ക്കുറങ്ങണം പരിഭവമില്ലാതെ.</span>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com38tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-74723009920262941432009-03-27T07:46:00.000-07:002009-03-27T07:55:22.632-07:00കൊലച്ചതി!!!രാത്രിയുടെ പര്യായങ്ങള് ഏതെന്ന ചോദ്യത്തിനുത്തരമായി ഭീകരരാത്രി, കാളരാത്രി, ശിവരാത്രി, ആ രാത്രി, നവരാത്രി, ആദ്യരാത്രി തുടങ്ങീ മഹരാത്രികള് വിളമ്പരം ചെയ്ത കൂട്ടുകാരിയെ വിട്ട് മുംബൈയിലെയ്ക്ക് പോന്നപ്പോള് ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെട്ടു, അതൊരു ദയനീയനഷ്ടം തന്നെ ആയിരുന്നു. സുഗമ, സരള ഹിന്ദി പരീക്ഷകള് എഴുതി എഴുതി കാ, കേ കീ, മെം, പര് എന്നീ വിട്ടഭാഗം പൂരിപ്പിക്കലും പാനി ഏത് വര്ഗ്ഗത്തില്പ്പെടുന്നു എന്ന സംശയാസ്പദമായ ചോദ്യവും, ഗതികെട്ടാല് പറയാന് പാകത്തിലുള്ള സെന്റെന്സുകളുമല്ലാതെ പ്രത്യേകിച്ച് വിവരമൊന്നും ദേശീയഭാഷയി<br />ലില്ലായിരുന്നു.<br /><br />സ്പോക്കണ് ഹിന്ദി പഠിക്കാന് എളുപ്പവഴി അവിടത്തെ മാര്കെറ്റിങ്ങ് ഭാഷ മനസ്സിലാക്കുകയെന്ന കുറുക്കുവഴി അല്പം വൈകിയാണ് അറിഞ്ഞത്. മാര്കെറ്റിങ്ങ് ഭാഷ എന്നുവെച്ചാല് പച്ചക്കറിമാര്കെറ്റിലെ ഭാഷ. രണ്ടും കല്പ്പിച്ച് ഒരുദിവസം ഒറ്റയ്ക്ക് ഇറങ്ങി. ഒരു കഷ്ണം കുമ്പളങ്ങ വാങ്ങിക്കാന് കുമ്പളങ്ങ മുളകോഷ്യം ഉണ്ടാക്കുന്നതുവരെ ആംഗ്യഭാഷയില് അവതരിപ്പിച്ചു. മനസിലായെന്ന അര്ത്ഥത്തില് പച്ചക്കറിവാല എടുത്തുതന്നത് രണ്ട് പച്ചമാങ്ങയും ഒരു കിലോ തക്കാളിയും. മൂന്ന് ചോദ്യചിഹ്നം ഒരുമിച്ചിട്ട് മിഴിച്ചുനില്ക്കുമ്പോഴാണ് അടുത്തുണ്ടായിരുന്നു ഒരു പെണ്കുട്ടി സഹായിച്ചത്. ബോംബെ മലയാളിയായ ദിവ്യ കൌര് . മലയാളമറിയുന്ന ഹിന്ദിക്കാരിയെ കണ്ടപ്പോ ആശ്വാസമായി. അങ്ങനെയാണ് അവളെന്റെ കൂട്ടുകാരിയായത്. തെറ്റാണെങ്കിലും, അബദ്ധമാണേലും പറയുന്നതവള് കോണ്ഫിഡന്സോടെ പറഞ്ഞിരിക്കും എന്നത് വലിയൊരു പ്ലസ് പോയന്റായിരുന്നു.<br /><br />എപ്പോഴും പലതരസംഭാഷണങ്ങളില് ഏര്പ്പെടുന്നത് ഞങ്ങളുടെ ഹോബിയും മറ്റുള്ളവര്ക്കത് തലവേദനയുമായിരുന്നു.വിഷയദാരിദ്ര്യം ഒട്ടുമില്ലായിരുന്നെങ്കിലും ഒടുവിലത് ആരേലും വന്ന് പിടിച്ചുമാറ്റുന്ന അവസ്ഥയിലുള്ള തര്ക്കത്തിലെത്തുകയും ചെയ്യുന്നത് പതിവായിരുന്നു. ആയിടയ്ക്ക്, തര്ക്കവിഷയങ്ങള്ക്ക് സ്റ്റാന്ഡേഡ് കൂട്ടാനായി രാമായണം, മഹാഭാരതം എന്നിവ തെരെഞ്ഞെടുത്തത് പെട്ടന്നായിരുന്നു. അതിനുവേണ്ടിയുള്ള ഭീകരമായ തെരച്ചിലിനിടയില് മലയാളം സീഡിയും ഹിന്ദി വിത് ഇംഗ്ലീഷ് സബ്റ്റൈറ്റില് സീഡിയും പുസ്തകങ്ങളും ഒപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അരുത് മകളെ എന്ന് ഞാനാവത് പറഞ്ഞെങ്കിലും അവള് കൂട്ടാക്കിയില്ല .<br /><br />“മലയാളം മത്, ഹിന്ദി അച്ഛാ ഹെ”<br />അറിയാവുന്ന ഭാഷയില് തന്നെ ഈ കഥ പൂര്ണണമായും മനസ്സിലായിട്ടില്ല, അപ്പഴാ അവള്ടെ ഒരു ഹിന്ദി.<br />“ അതേടീ, മലയാളത്തിന് മത്ത് തന്ന്യാ, മര്യാദയ്ക്ക് മലയാളം സീഡി വെച്ചോ.എഴുതാനറിയില്ലേലും കേട്ടാലറിയാലോ നിനക്ക്”<br /><br />നമ്മുടെ പുരാണങ്ങളൊക്കെ ഇംഗ്ലീഷില് വായിക്കുമ്പൊ ഒരു ഹൊറര് മൂവി കാണുന്നപോലെയാ എനിക്ക് തോന്നാറ് . എന്റെ അപ്പഴത്തെ ഭാവം കണ്ടാവണം അവളത് പ്രതിപക്ഷബഹുമാനത്തോടേ സമ്മതിച്ചു.<br />സീഡികാണലും, വായനയുമായി സമയം പുരോഗമിച്ചു. ഇടവേളയ്ക്കായി അവളെഴുന്നേറ്റ് വാതില് കടക്കാനാഞ്ഞതും വലിയൊരു ശബ്ദം<br /><br />“ എന്താടീ ഒരു ശബ്ദം ?”<br />“ഒന്നൂല്ല്യ, മഹാഭാരതം തട്ടി വീണതാ “<br /><br />അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ മറുപടിയില് മഹാഭാരതത്തിനിപ്പോള് ഇടംകാലിട്ടുവീഴ്ത്തുന്ന പണികൂടി വന്നുചേര്ന്നിരിക്കുന്നെന്ന് മനസ്സിലായി.<br /><br />“എടീ കൌറെ, രാമന് ഊര്മ്മിളയേയും ലക്ഷ്മണന് സീതേം ആയിരുന്നു കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില് എന്താകുമായിരുന്നു എന്നു ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ?”<br /><br />“ വനവാസം തുടങ്ങുന്നിടത്തെന്നെ ക്ലൈമാക്സും ആയേനെ. “ മറുപടി പെട്ടന്നായിരുന്നു.<br /><br />“ അതെന്താ? “<br /><br />“ സീതയായതോണ്ടല്ലേ യുദ്ധവും കോണ്ട്രവേഴ്സിയും ഒക്കെ . അതോണ്ടല്ലെ ഇതിത്രേം നീണ്ടുപോയെ. “<br /><br />ഇനീം ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചാല് അവള് വാല്മീകിയെത്തന്നെ നിഷ്കാസനം ചെയ്തേക്കുമെന്ന ഭീതിയില് ഞാന് നിര്ത്തി.<br /><br />“നീയാ സീഡിയിട് . കുറച്ച് വിവരം വെയ്കട്ടെ .”സമയത്തോടോപ്പം മഹാഭാരതസീനുകളും പുരോഗമിച്ചു. ദ്രൌപദിയേയും കൊണ്ട് പാണ്ഠവന്മാര് വിലസി നടക്കുന്നു. അമ്മായിഅമ്മയുടെ റോള് കുന്തി ഭംഗിയായി ചെയ്യുന്നു. കല്യാണസൌഗന്ധികം തേടി ഭീമന് ടേക് കെയര് ,സീ യു ലേറ്റര് പറഞ്ഞ് യാത്രയാകുന്നു.<br /><br />ടിവിയില് ആകെ കറുപ്പ് നിറം. ഒന്നും കാണാന് വയ്യ<br /><br />“ യ്യോ എന്തുപറ്റി? “ ഇന്റെറെസ്റ്റിങ്ങായി വന്നപ്പഴാ ഒരു...<br />“ദ്രൌപദിയുടെ ദു:ഖം കാലാമേഘങ്ങളായതാകും “ ദിവ്യയുടെ മുഖത്ത് ആകാംക്ഷ !<br />“ പോടീ, അവള്ടെ ഒരു കാലാമേഘ്. സീഡി തീര്ന്നതാ. മാറ്റിയിടണം.”<br />രണ്ടാമത്തെ സീഡീയിട്ട് വാച്ചിങ് തുടങ്ങി.<br /><br />ദാഹശമനത്തിനായി ഞാന് അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് ചെന്നു. ഗ്ലാസ്സില് വെള്ളമെടുത്ത് കുടിക്കാന് തുടങ്ങിയതും ഒരലര്ച്ച<br /><br />“ചതി, കൊലച്ചതി ! “<br /><br />അപ്രതീക്ഷിതമായ സിറ്റ്വേഷനില് ഗ്ലാസ്സ് താഴെ വീണു. വേഗം ഉമ്മറത്തേയ്ക്കോടി.<br /><br />“ എന്താ? എന്തിനാ അലറിയെ?“<br />“ഇത് ചതിയാ. കൊലച്ചതി “<br /><br />പാണ്ഠവന്മാര് ഇവളെ ചതിക്കേണ്ട കാര്യമെന്താണെന്ന ചിന്തയില് ഞാനവളെ തുറിച്ചു നോക്കി.<br /><br />“ദേഖ് മത്. തൂനെ ബോലാ കീ പഞ്ചപാണ്ഠവന്മാര് അഞ്ച് ഹെ “<br /><br />“ഒന്നുകില് നീ മലയാളം പറ. ഇല്ലേല് ഹിന്ദി നിര്ത്ത്. അല്ലാണ്ടെ മിണ്ടിപ്പോകരുതിനി “<br /><br />“പാണ്ഠവന്മാര് എത്ര പേരാ ? “<br />“ അഞ്ച് “ എനിക്ക് സംശയം ഇല്ലായിരുന്നു.<br />“ അവരുടെ ഭാര്യ ആരാ<br />ദ്രൌപദി “<br />“ആണല്ലോ. വേറെ ഭാര്യമാരൊന്നും ഇല്ലല്ലോ ? “<br />“ ഇല്ലല്ലോ എന്ന് ചോദിച്ചാ ഉണ്ട്. സബ്സിഡറിയായിട്ട് വേറേം ഉണ്ട് . “<br />“ഓക്കെ. പക്ഷേ ഇത് നോക്ക് ...”<br /><br />അവള് ടി വിയിലേയ്ക്ക് കൈചൂണ്ടി എന്റെ കണ്ണുകള് അത്യാവശ്യം നന്നായി ഉരുണ്ട് ടിവിയിലേയ്ക് തിരിഞ്ഞു<br /><br />“കണ്ടോ, ഭീമനില്ലാത്ത തക്കം നോക്കി അവര് എന്തൊക്കെയോ പ്ലാന് ചെയ്തു. പിന്നെ രണ്ടുപേര് ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നു. ബാക്കി രണ്ടുപേര് രാജ്യം നോക്കാന് നില്ക്കുന്നു. ഇതെന്തൊരന്യായം? “<br /><br />ശര്യാണല്ലോ. നാലുപേരെയേ കാണാനുള്ളൂ. ഇങ്ങനെയൊരു ഭാഗം മഹാഭാരതത്തില് കണ്ടതായും ഓര്ക്കുന്നില്ല. ഇനീപ്പോ ഇതിനും ന്യൂ വേര്ഷന് ഇറങ്ങിക്കാണുമോ ? അല്പം വിവരമുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഇവള്ടെ മുന്നില് തോറ്റുകൊടുക്കാന് ഒരു മടി. ഒന്നുകൂടി കണ്ണുതിരുമ്മി നോക്കി. ശ്രീരാമന് സീതയേം കൂട്ടി ലക്ഷമണനുമൊപ്പം ട്രിപ് പോകാനുള്ള പ്ലാന് ആണ്. ഭരതശത്രുഘ്നന്മാര് അന്തംവിട്ട് നില്ക്കുന്നു.<br /><br />സീഡികള് തമ്മില് മാറിപ്പോയി . അതാ കാര്യം.<br /><br />“നീ പറ , ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ “<br /><br />“എടീ, ഇതെന്താന്നു ചോദിച്ചാ, മഹാഭാരതത്തെ രാമായണം ഒന്ന് ടേക്കോവര് ചെയ്തതാ. “<br /><br />“ഓഹോ! അതെപ്പോ? . അങ്ങനെയാണെങ്കില് രാവണന് ആരെക്കോണ്ടു പോകും, സീതയേയോ ദ്രൌപദിയേയോ?“<br /><br />നിലത്താഞ്ഞു ചവിട്ടി ടിവി ഓഫ് ചെയ്ത് മിക്സായിപ്പോയ സീഡികള് എടുത്ത് ബാഗിലിട്ട് അവളുടെ കയ്യില്പ്പിടിപ്പിച്ചു<br /><br />“എണീക്കടീ. ഇനി നീ ഇവടെ നിന്നാല് ചെലപ്പോ കുരുക്ഷേത്രയുദ്ധത്തിന് യുദ്ധകാണ്ഠം വരെ കാക്കേണ്ടിവരില്ല . പൊയ്ക്കോണം “<br /><br />അവളെ പുറത്താക്കി വാതിലടച്ചപ്പഴേയ്ക്കും ആകെമൊത്തം വിയര്ത്തു. അത്യാവശ്യം ഈ കഥകളൊക്കെ അറിഞ്ഞുവെച്ചതായിരുന്നു. ഇപ്പോ എല്ലാം പോയി. കോണ്സിക്വന്സ് , രാമനും അര്ജ്ജുനനും യുധീഷ്ഠിരനും ഊര്മ്മിളയും തമ്മില് എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടോ എന്ന ചിന്ത കാനനം കയറി ദശരഥമഹാരാജാവിന്റെ രണ്ടാമത്തെ പത്നി കുന്തിയില് അവസാനിച്ചു .പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com70tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-4459528931281856042009-01-19T18:22:00.001-08:002009-01-19T18:32:43.677-08:00അവിഹിത ചര്ച്ചകൊരങ്ങന് ഏണിവെച്ചുകൊടുക്കുന്നതും പതിനേഴ് കഴിഞ്ഞാ പട്ടുപാവാടയിടുന്നതും ഒരുപോലെയാണെന്ന അന്യായതത്വത്തിന്റെ ഉടമ വിലാസിനിച്ചേച്ചി അപ്രത്തെ വീട്ടിലെ കുമാരേട്ടന്റെ കൂടെ താമസം തുടങ്ങിയതും ഞങ്ങളുടെ നാല്വര് സംഘം ഡിഗ്രിയ്ക്ക് ചേര്ന്നതും ഒരേ ദിവസമായിരുന്നു എന്നതില് ഒരു പ്രത്യേകതയും തോന്നുന്നില്ല എന്നു പ്രഖ്യാപിക്കാനൊരുങ്ങിയപ്പോഴാണ് രണ്ടും തമ്മില് വലിയ വ്യത്യാസമില്ല എന്ന അപഖ്യാതി പരന്നത്.. ആയിടയ്ക്കാണ്, ഡേയ്ലി വൈകുന്നേരം അമ്പലമുറ്റത്ത് പൊട്ടിക്കാറുള്ള കതിനയ്ക്ക് പകരം ഈ നാലെണ്ണത്തിനെ യൂസ് ചെയ്യാമെന്ന ഭൂരിപക്ഷാഭിപ്രായം തലപൊക്കിത്തുടങ്ങിയതും.<br /><br />അതിസുന്ദരമായ ഗ്രാമത്തിലെ ഏക എന്റര്ടേയ്മെന്റ് കേന്ദ്രമായ അര്നോള്ഡ് ചന്തുക്കുട്ടിയുടെ കള്ളുഷാപ്പില് ഫ്രെഷ് പനംകള്ള് എത്തുന്ന ദിവസത്തെ, ആഴ്ചയിലെ രണ്ട് ഒഴിവ്ദിവസങ്ങളിലുള്ള നാല്വര്സംഘത്തിന്റെ ഒത്തുകൂടലുമായി താരതമ്യം ചെയ്ത നാട്ടുകാര്ക്കിട്ടൊരു പണികൊടുക്കണ്ടെ എന്ന കൂട്ടചിന്തയ്ക്കിടയിലാണ് മനോരമ വീക്കിലികൊണ്റ്റ് മാത്രം ബുക്ക് പൊതിയുന്ന ജിന്സി പെട്ടന്നു ചോദിച്ചത്<br /><br />" ഈ തവളയ്ക്ക് എന്തു തീറ്റയാ കൊടുക്കുക? " <br /><br />കീറിമുറിയ്ക്കാന് ഒരു തവളയെ തേടി 'സമയത്ത് കൊയ്താ നിങ്ങക്ക് കൊള്ളാം' എന്ന മട്ടില് നില്ക്കുന്ന പാടത്ത് അതിസൂക്ഷമനിരീക്ഷണം നടത്തുന്ന സമയത്താണ് റോബിന് അങ്ങോട്ട് വരുന്നതും തവളയെ പിടിച്ചുകൊടുക്കുന്നതും അവര് തമ്മില് അനുരാഗബദ്ധരാകുന്നതും തവള ഒരു ബാക്കിപത്രമാകുന്നതും. അതിനുശേഷം തവളകളോട് ജിന്സിയ്ക്കുള്ള ഇഷ്ടം അറിയാവുന്ന ഞങ്ങള് പറയാനുള്ളതൊക്കെ ചില അപശബ്ദങ്ങളില് ഒതുക്കി.<br /><br />പാലക്കാട്ടെ പുലര്ച്ചെകളിലെ സ്ഥിരം കാഴ്ചയായ മൊന്തയും കൊണ്ടുള്ള പാടത്തിരിപ്പിന്റെ ന്യൂനതകളിലേയ്ക്ക് റിസര്ച്ചിനിറങ്ങിയത് ഞങ്ങളെപ്പറ്റിയുള്ള കുപ്രചരണത്തിന് ചുക്കാന് പിടിച്ച മിഡിലേജ് കഴിഞ്ഞ വര്ക്കിച്ചനിട്ട് എന്തേലും പണിയുകയെന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെയായിരുന്നു. അതിന്റെ പരിണിതഫലമായി, പിറ്റേന്ന് പുലര്ച്ചെ എഴുന്നേറ്റ് വര്ക്കിച്ചന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോയി ആരും കാണാതെ ചില വിക്രിയകള് ഒപ്പിച്ചു. അല്പസമയത്തിനുശേഷം പതിവുപോലെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തേയ്ക്ക് കുതിക്കുമ്പോള് മൊന്തയിലെ വെള്ളത്തിനു മുകളില് നല്ലൊന്നാന്തരം പാമ്പുറുമ്പുകള് വിഹരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്ന വിവരം വര്ക്കിച്ചന് അറിയാതെ പോയതില് ഞങ്ങളെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ടെന്തുകാര്യം. ഒക്കെ നോക്കീം കണ്ടും നടക്കണമെന്നല്ലേ പഴമൊഴി. ശേഷം, ഒരു നിലവിളിയും നാട്ടുകാരുടെ ഓടിക്കൂടലും വണ്ടിവിളിക്കലും ഒക്കെയായി നേരം പോയതറിഞ്ഞില്ല. ഉച്ചയ്ക്ക്ശേഷം, സ്ത്രീകള്ക്ക് പ്രവേശനമില്ലാത്ത വര്ക്കിച്ചന്റെ ആശൂത്രിവാര്ഡിലേയ്ക്ക് ഇടിച്ചുകയറുകയും അത്യാവശ്യം നല്ല രീതിയില് പരിതപിക്കുകയും ചെയ്ത് തിരികെപ്പോരുമ്പോള് ക്ലാരച്ചേച്ചി ദയനീയഭാവത്തോടേ കുരുത്തംകെട്ട പിള്ളേര് എന്ന് അമറുന്നത് തത്ക്കാലത്തേയ്ക്ക് കേട്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു.<br /><br />അടുത്ത റ്റാര്ഗറ്റ് നാട്ടിലെ ഒരേ ഒരു അംഗനവാടി ടീച്ചറായ പൊന്നമ്മട്ടീച്ചറുടേയും റിട്ടയേഡ് മിലിട്ടറി ഓഫീസര് കീഴേതില് വാസുവിന്റേയും അവിഹിതബന്ധത്തെ അട്ടിമറിക്കുക എന്നതായിരുന്നു. ദിവസങ്ങളുടെ നിരീക്ഷണഫലമായി ആ വരവുപോക്കിന്റെ കൃത്യനിഷ്ഠയും ആത്മാര്ത്ഥതയും കണ്ടുപിടിക്കുകയും ഉടനെത്തന്നെ പ്രത്യേകിച്ച് ഉപകാരമൊന്നുമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന സ്റ്റാറ്റിറ്റിക്സ് നോട്ബുക്കിന്റെ നടുപേജ് തുരുതുരാന്നു കീറിത്തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. ‘അംഗനവാടിയില് പ്രത്യേകമീറ്റിങ് ‘ എന്ന തലക്കെട്ടോടേ നാട്ടിലെ ഒരുവിധപ്പെട്ട എല്ലാവര്ക്കും കത്തുകളെഴുതി. രണ്ടു ദിവസത്തിനുശേഷമുള്ള ആ അവിഹിതമുഹൂര്ത്തത്തില് തന്നെ ഒരുവിധപ്പെട്ട എല്ലാവരും മീറ്റിങിലേയ്ക്കായി എത്തുകയും ബങ്കറിലൊളിയ്ക്കാനുള്ള സാവകാശം പോലും കിട്ടാതെ കീഴേതില് വാസു പൊന്നമ്മടീച്ചറുടെ പിറകിലൊളിക്കുകയും തത്ഫലമായി പൊട്ടലും ചീറ്റലും ഉയര്ന്നതും കുറച്ചപ്പുറത്തുള്ള കീഴേതില് വാസുവിന്റെ വീട്ടിലെ മൂവാണ്ടന് മാവിലിരുന്ന് ആസ്വദിക്കുമ്പോള് കൂട്ടത്തിലെ റാണി “ചേച്ച്യേയ് ആ മുളകുപൊടീം ഉപ്പും ഇങ്ങട്ടെടുത്തേ “ എന്നു വിളിച്ചുകൂവിയതും “ ഓ അങ്ങേരിനി വരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ഇച്ചിരി എരീം പുളീം വേണമെന്നു പറഞ്ഞ് എടുത്തുവെച്ചതാ “ എന്ന പിറിപിറുക്കലോടെ കീഴേതില് വാസുവിന്റെ സ്വന്തം ധര്മ്മപത്നി ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് വന്നതും നാട്ടുകാര് ജാഥയായി എത്തിയതും തികച്ചും ആക്സിഡന്റലി ആയിരുന്നു. പിന്നീടങ്ങോട്ട് മൊണാലിസയുടെ ചിരിയിലെ അതിനിഗൂഡഭാവം പോലൊന്ന് ആ മുഖത്ത് എപ്പോഴും കാണാം<br /><br />ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഒരു ഗാപ് ആവാമെന്ന തീരുമാനത്തിനൊടുവില് സ്ഥിരം സങ്കേതമായ വാമലക്കുന്നിന്റെ ചോട്ടില് ഞങ്ങളുടെ ചര്ച്ചകള് വീണ്ടും നടന്നു. പ്രണയത്തിന്റെ കാര്യത്തില് മാക്സിമം പൈങ്കിളികളാണ് ഈ നാലും എന്ന കാര്യത്തില് ഒരു സംശയവും ഇല്ലായിരുന്നു നാട്ടുകാരെപ്പോലെ ഞങ്ങള്ക്കും. പ്ലേന് കളര് ഷര്ട്ടും വെള്ളമുണ്ടും കുറ്റിത്താടിയും അത്യന്തഗ്ലാമറിന്റെ ലക്ഷണമായി കണ്ടിരുന്ന നാല്വര്സംഘത്തിന്റെ അടുത്ത ചര്ച്ച ജനിക്കാന് പോകുന്ന കുട്ടികളെക്കുറിച്ചായിരുന്നു. ജിന്സീടേം റോബിന്റേം കുട്ടിയ്ക്ക് ജിബിനെന്നും റാണീടേം ശ്രീകുമാറിന്റേം കുട്ടിയ്ക്ക് റാംകുമാറെന്നും സുനിതേടേം പ്രകാശിന്റേം കുട്ടിയ്ക്ക് അനഘയെന്നും പേരിടാന് തീരുമാനിക്കുകയും ഇക്കാര്യത്തില് പെട്ടന്നൊരു തീരുമാനമെടുക്കാനാവില്ലെന്ന വെളിപാടിന്മേല് നാലാമത്തെ അംഗം അന്തിച്ചുനില്ക്കുകയും ചെയ്തതോടേ അന്നത്തെ ചര്ച്ച അവിടെ അവസാനിച്ചു. നെക്സ്റ്റ് വീക്കില് വീണ്ടും അവിടെ ഒത്തുകൂടുമ്പോള് പതിവിന് വിപരീതമായി റാണിയും സുനിതയും മുഖം വീര്പ്പിച്ചിരുന്നു.കാരണമന്വേഷിച്ചതില് നിന്നും മനസ്സിലാക്കാന് കഴിഞ്ഞത്, കഴിഞ്ഞ ഒരു ദിവസം റാണി പ്രകാശിന്റെ കൂടെ വന്നെന്നും തുടര്ന്ന് സുനിത പ്രകാശിനോട് നമ്മുടെ കുട്ടിയ്ക്കെന്തു പേരിടണമെന്ന ചോദ്യത്തിനുത്തരമായി റാംകുമാര് എന്നു പറഞ്ഞതുമാണെന്നാണ്.<br /><br /> അതോടെ നാല്വര്സംഘം അത്യന്താധുനികമായി വേര്പിരിയുകയും ഒന്നിച്ചു നടത്തിയ കുരുത്തക്കേടുകള് ഓരോരുത്തരായി പലരോടും പറയുകയും ആഫ്റ്ററെഫക്റ്റായി പൂത്തുലഞ്ഞ പ്രണയവല്ലരികള് തല്ലിക്കൊഴിക്കപ്പെടുകയും മൂന്ന് വര്ഷത്തിനുശേഷം നാലും വേള്ഡ് മാപ്പിലെ ചാരോം ഒര് ഭാഗത്തേയ്ക്ക് പോവുകയും ചെയ്തു. അതിലൊരാള് പാലക്കാട്ടും , മറ്റൊരാള് കോഴിക്കോടും , മൂന്നാമത്തെ ആള് മിഡിലീസ്റ്റിലും സകുടുമ്പിനികളായി സര്വ്വസ്വാതന്ത്ര്യത്തോടേയും വിഹരിക്കുന്നുണ്ടെന്നറിഞ്ഞു. നാലാമാത്തെയാള് എവിടെ എന്ന ചോദ്യത്തിന് തത്ക്കാലം ഉത്തരമില്ല.<br /><br />വാല്ക്കഷ്ണം<br />****************<br />ഈ നാല്വര്സംഘം പിണക്കങ്ങളെല്ലാം മറന്ന് ഇക്കഴിഞ്ഞ ഡിസംബറില് വീണ്ടും ഒത്തുകൂടിയെന്ന വാര്ത്ത അല്പം ഞെട്ടലോടെ അറിഞ്ഞ നാട്ടുകര്ക്കിതെന്തിന്റെ സൂക്കേടാ എന്നതാണ് ഇപ്പോഴത്തെ അവിഹിതചര്ച്ച.<br /><br />എക്സ്ട്രീം വാല്ക്കഷ്ണം<br />*************************<br />ഇങ്ങനെ ഇരിയ്ക്കുമ്പോ കഴിഞ്ഞകാലത്തെക്കുറിച്ച് ഓര്ക്കാന് നല്ല രസമാ. ചുമ്മാ ഒന്ന് ബാക് സ്പേസ് അടിച്ചപ്പോ പെട്ടന്നോര്ത്തത് ഇതൊക്കെയാ....പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com81tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-27641543335111334542008-12-31T08:04:00.000-08:002009-01-07T19:13:22.293-08:00പുസ്തകപ്രകാശനം<div id="ms__id1193">ആദ്യ കവിതാസമാഹാരം <strong><span style="color:#3333ff;">പ്രയാണം</span></strong> പ്രകാശനം ചെയ്തു. ഇരുപത്തൊന്നു കവിതകളാണ് പുസ്തകത്തിലുള്ളത്. ഡിസംബര് 7 നു വൈകീട്ട് 4 മണിയ്ക്ക് പാലക്കാട് ഗസാല ഹോട്ടലില് വെച്ചായിരുന്നു ചടങ്ങ്. <div id="ms__id1137"><div id="ms__id1083"><div id="ms__id1082"><div id="ms__id1081"><div id="ms__id1084"><div id="ms__id1145"><div id="ms__id1034"><div id="ms__id1036"><div id="ms__id1255"><br /><br /></div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285994455458111010" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 224px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEietn185IHkAvRcAFGa-LC8YowTYYhrdwRXiovipvyPUH3ktrySM7_2xlF4mqsVvwZTAgOaDlnYmb7y0OU3Mig-aAZOb7U8VnDzZCWQ1_MmOhwzMcfiCvI1xJOCajZUNLSIxAjgLHvk8I0/s320/Front+Cover.jpg" border="0" /><br /><br /><br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285999469363834114" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 222px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ9dmm8hBnZ-plS0b7UOR958eo8DnKHjfXMcXmMgCZo7eUifavsGlozYL3mVbH9KoSffbNHjdOVkfMhkFJ23sHsFJRRcD066TeStzTpgHP9dMiHO-nLKJonHtS_7RdI6kzuQxdDiK4IQ4/s320/Back+Cover.jpg" border="0" /><br /><div id="ms__id887">ഉന്മേഷ് ദസ്തകിര് ( മണ്ണാങ്കട്ടയും കരിയിലയും) ആണ് കവര് ഡിസൈന് .</div><br /><div id="ms__id844">കേരള സാഹിത്യ അക്കാഡമി മുന് വൈസ് പ്രസിഡന്റും പ്രശസ്ത സാഹിത്യകാരനുമായ ശ്രീ യു.കെ കുമാരന് ആദ്യപ്രതി യുവ എഴുത്തുകാരനും മലയാള മനോരമ സീനിയര് എഡിറ്ററും സിനിമാ സംവിധായകനുമായ ശ്രീ ജി.ആര് ഇന്ദുഗോപന് നല്കി പ്രകാശനം നിര്വ്വഹിച്ചു. പ്രശസ്ത കഥാകൃത്ത് ശ്രീ മുണ്ടൂര് സേതുമാധവന് അധ്യക്ഷസ്ഥാനം മനോഹരമാക്കി. സൂര്യ ടി.വി പൊന്പുലരി അവതാരകനും എഴുത്തുകാരനുമായ ശ്രീ മുഞ്ഞിനാട് പത്മകുമാര് പുസ്തകപ്രകാശന ചടങ്ങ് നിലവിളക്ക് കൊളുത്തി ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തു. നിരൂപകനും മുംബൈ സാഹിത്യവേദിയുടെ പ്രവര്ത്തകനുമായ ശ്രീ ബാബു മാത്യൂ പുസ്തകം പരിചയപ്പെടുത്തി. പ്രസാധകരായ സീയെല്ലെസ് ബുക്സ് സാരഥി ശ്രീമതി ലീല എം ചന്ദ്രന് സ്വാഗതപ്രസംഗവും എം ചന്ദ്രന് നന്ദിപ്രകടനവും നടത്തി.</div><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285996449820519714" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 216px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE7b9CgkQDcHgo5tE-VzjH9rmXjoJ_eEg8HtqQx3bBrpb67pVU5R9Gvq_s1xgEixSNeSt9CEymzAvP7l2BLHkm_MUY-bud0jgnQPWFTWvoO7kOp4BwHyHkUJvg77RLyY9mEMHBWxjbFHE/s320/1.jpg" border="0" /><br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285991398766084418" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 219px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzOuzbHVG70hkz8dEDC7-WmRbhw5RqgaOgIgLmZ4TAifuOD-fWT9VeiTfzfbuwHqh9qzQcMfHla2JCnWvhXUxe8vCB236P3_oMBBlP3sNK1CowZ50chxLjviLNyC1R95P21s6QfV5YBXM/s320/14.jpg" border="0" /> യവനിക നാടക മാഗസിന് ചീഫ് എഡിറ്റര് ശ്രീ ശിവന് , ജി. മനു, ജ്യോതിബായ് പരിയാടത്ത്, ആര് രാധാകൃഷ്ണന് , സതീഷ് മേനോന് എന്നിവര് ആശംസയര്പ്പിച്ചു.<br /><br /><div id="ms__id848">നാട്ടുകാരും സുഹൃത്തുക്കളും എഴുത്തുകാരും കുടുംബാംഗങ്ങളും ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സും പങ്കെടുത്ത ചടങ്ങ് ജി. മനു, ജ്യോതിഭായ് പരിയാടത്ത്, സതീഷ് മേനോന് എന്നിവരുടെ കവിതാലാപനത്താല് കൂടുതല് മനോഹരമായി. </div><br /><div id="ms__id850">മനോജ് രവീന്ദ്രന് (നിരക്ഷരന് ) ,ജി മനു (ബ്രിജ്വിഹാരം), ജ്യോതിബായ് പരിയാടത്ത് ( ജ്യോതിസ്സ്), ആര് രാധാകൃഷ്ണന് ( അനാഗതശ്മശ്രു), പ്രശാന്ത് ( തോന്ന്യാസി), യുക്തിവാദി-ബലിതവിചാരം, സതീഷ് മേനോന് (പൊറാടത്ത്), മുരളികൃഷ്ണ മാലോത്ത് (മുരളിക) , സുനേഷ് (മലബാറി) എന്നീ ബ്ലോഗേഴ്സ് പ്രകാശന ചടങ്ങില് അതിഥികളായെത്തി. ഷീബ ( സ്നേഹതീരം), യാഥാസ്തിഥികന് ( ബലിതവിചാരം) എന്നിവര് ഫോണിലൂടെ ആശംസ നേര്ന്നു.</div><br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285994445702602594" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjxl3RyQL3QMjwP2WGUCmSXGV1EJpK6ENzdxV2xYq4x1fAnBVWsfJThWRIroD6DMCMtS9_HlpIkPzkq2Y-3yIzDfE4lfL5Z47lo2nxZn20x3YovhMvEZuqp2ejMsnIqX0OViwong4fBTs/s320/28.JPG" border="0" /><br /><br />മാതൃഭൂമി ദിനപ്പത്രം - ഡിസംബര് 10, 2008<br /></div><div id="ms__id1248"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285994466440333474" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 174px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBQ1bIdUnu6mHkORUiahlyuV8ZEL8PtQ2dHje0wqdGrDsxpjt3M63JJjPQIciAzf9zR2ZuMdrNXkZPL_s6Udvr81MnFxORpd1WsaQPofDvCI30qip2UD84yCc7ykSM8uHghxk89REmOh4/s320/Mathrubhumi.jpg" border="0" /></div><div id="ms__id1250"></div><div id="ms__id1251"></div><a href="http://nri.mathrubhumi.com/story.php?id=28504&cat=21&sub=119"><span style="color:#660000;"><strong>മാതൃഭൂമി ദിനപ്പത്രം 02- Jan- 2009</strong></span> </a>:<br /><br /><br /><div id="ms__id7154"></div>ചില പത്രങ്ങളിലെ വാര്ത്ത കണ്ട് പലരും ചോദിച്ചു “ നീയെപ്പഴാ പത്രം തുടങ്ങിയത്“ എന്ന്. പത്രവിവരമില്ലാത്ത പുവര് ഗയ്സ്....<br /><br /><br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285994474864548354" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 160px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiw0WdFgAsIs6oDEl4KxpLmf4mdzY1KmJpePnZ6zOlwbc49wKXrlLb9EL56O4YTafTdDAynNXBeGoL1Db7IiEiooSCbSmd1U3K3fNeXtEwP9JC0rPhLu8FRprxFC1z54lda6EkbaZL8bI8/s320/Xclusive.jpg" border="0" /></div><br />വായന : <a href="http://www.nattupacha.com/content.php?id=133"><strong><span style="color:#660000;">നാട്ടുപച്ചയില്</span></strong></a><br /><br /><br />അടിച്ചിറക്കിയ 1000 കോപികളില് പകുതിയോളം പുസ്തകങ്ങള് വിറ്റഴിക്കപ്പെട്ടു എന്നത് പ്രതീക്ഷയ്ക്കു വക നല്കുന്നു!!!<br /><div id="ms__id7157">പ്രശസ്ത നടിയും നര്ത്തകിയുമായ ശ്രീമതി സുധാ ചന്ദ്രന്റെ ( മയൂരി ഫെയിം) അച്ഛന് ശ്രീ കെ. ഡി ചന്ദ്രന് സര് ( ബോളിവുഡ് ആക്റ്റര് ) പുസ്തകം വായിച്ച് മുംബൈയില് നിന്നും നേരിട്ട് വിളിച്ച് ആശംസ നേര്ന്നത് വളരെ സന്തോഷം നല്കി. </div><div id="ms__id7158"><br />ബാലചന്ദ്രന് ചുള്ളിക്കാട്, നരൈന് ( സുനില് കുമാര് ), മാടമ്പ്, ആലങ്കോട് ലീലാകൃഷ്ണന് തുടങ്ങിയവര്ക്ക് പുസ്തകം നല്കുകയും അവരുടെ മറുപടി കിട്ടുന്നതിനു മുന്പ് കടല് കടക്കുകയും ചെയ്തതില് നല്ല ആത്മസംതൃപ്തി തോന്നുന്നു.</div><div id="ms__id1249"><br /><div id="ms__id859"><strong><span style="color:#000099;">പുസ്തകം കിട്ടുന്നതിന്</span></strong><br />Please contact <a href="mailto:priyapushpakam@gmail.com">priyapushpakam@gmail.com</a> </div><br /><div id="ms__id866"><span style="font-family:arial;"><strong><span style="color:#000099;">എന്റെ നാട്ടില്</span></strong></span></div><br /><div id="ms__id867">എന്റെ വീട് </div><div id="ms__id862">ആത്മവിദ്യാലയം</div><div id="ms__id864">അമ്പലം</div><br /><div id="ms__id869"><span style="color:#cc0000;"><strong>മറ്റുള്ളവ</strong></span></div><div id="ms__id873"></div><div id="ms__id1253">സീയെല്ലെസ് ബുക്സ്, തളിപറമ്പ ( പ്രസാധകര് ) - # 9349988764, 9447203420-mailto:9447203420 clsbpl@gmail.com</div><br /><div id="ms__id874">ഡിസംബര് ബുക്സ്, പയ്യന്നൂര്</div><div id="ms__id875">സമയം ബുക്സ്, കണ്ണൂര്</div><div id="ms__id876">പ്രഭാത് ബുക്സ്, കണ്ണൂര്</div><div id="ms__id878">പ്രത്യുഷ ബുക്സ്, തളിപറമ്പ</div><br /><div id="ms__id881">സ്വാഗതപ്രസംഗസമയത്ത് പൊറോട്ട കറ്റ്ലറ്റ് യൂറ്റെന്സില്സ് താഴെ വീണ് ശ്രുതികള് തീര്ത്തത് നിരക്ഷരന്റെ കണ്ണേറുകൊണ്ടിട്ടാണോ തോന്ന്യാസിയിലാവാഹിക്കപ്പെട്ട ദുഷ്ടശക്തികള് കാരണമാണോ എന്നത് വ്യക്തമായും മനസ്സിലാക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. </div><br /><div id="ms__id883">നാട് വിട്ട് അമേരിക്കയിലിരിക്കുന്നത് നല്ല എഴുത്തുകള് ഉണ്ടാകാന് കാരണമാകുമെന്നും അതുകൊണ്ട് പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന് എന്നും അമേരിക്കക്കാരിയായി ഇരിക്കട്ടെ എന്നുമുള്ള ജി. മനുവിന്റെ ആശംസയ്ക്ക് “ഇനി മേലാല് നാട്ടില് വന്നു പോകരുത് “ അങ്ങനെയൊരു ഗൂഡാര്ത്ഥമില്ലേ എന്ന സംശയം സ്വാഭാവികം മാത്രം.</div><br /><div id="ms__id885">ഒരുമാസത്തെ അവധിക്കാലം മുംബൈ ഭീകരാക്രമണവും പുസ്തകപ്രകാശനവും ഒക്കെയായി സംഭവബഹുലമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ദിവസങ്ങള് പോയതും അറിഞ്ഞില്ല. നാടുകണ്ട് കൊതിതീരുന്നേനു മുന്പ് റിട്ടേണ് പാക്കപ് സമയത്തു നടന്നു. എങ്കിലും നാടിനെ മുഴുവന് കാമെറെയിലാക്കാന് മറന്നില്ല, അത്രയെങ്കിലും ആശ്വാസം.</div><br /><div id="ms__id7159"></div><div id="ms__id16383"></div><div id="ms__id886"></div><div id="ms__id1254">NB : ബെര്ളിച്ചന്റെ ഉപദേശത്തെ മാനിച്ചുകൊണ്ട് , പ്രഭാതഷോകളും ഇന്റര്വ്യൂകളും കൈമാടി വിളിച്ചെങ്കിലും അവയെ മൈന്ഡ് ചെയ്തില്ല ( ഉവ്വ!)</div><br /><div id="ms__id7160"></div><div id="ms__id16384"></div><div id="ms__id7436"></div><div id="ms__id7435"></div><div id="ms__id7437">For photos please click on below link : </div><div id="ms__id7434"><a href="http://picasaweb.google.com/priyapushpakam/Prayaanam02?authkey=thWl170d4l0">http://picasaweb.google.com/priyapushpakam/Prayaanam02?authkey=thWl170d4l0</a>#</div></div></div></div></div></div></div></div></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com84tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-58228359318710805602008-10-09T11:32:00.000-07:002008-10-09T16:56:59.571-07:00പോടാ പുല്ലേ<div id="ms__id1146">......വിന്ധ്യഹിമാചല് യമുനാ ഗംഗാ....</div><div id="ms__id1147"></div><div id="ms__id1149">ഒന്നു കുനിഞ്ഞ് ഡസ്കിനു താഴെയുള്ള ബാഗെടുത്ത് മുകളില് വെച്ചു. സെന്റ് ജോണ്സിന്റെ നീളന് കുടയെടുത്ത് ബാഗിനരികില് വെച്ചു. പിന്നെ അനങ്ങാതെ നിന്നു.</div><div id="ms__id1151"><br />.....മംഗളദായക ജയഹേ ഭാരത ....</div><div id="ms__id1153"><br />കുടയെടുത്ത് കയ്യില്പ്പിടിച്ചു. മൂന്നാമത്തെ ജയഹേ വന്നതും ബാഗെടുത്ത് തോളിലിട്ടു. </div><div id="ms__id1155"><br />........ ജയജയജയ ജയഹേ</div><div id="ms__id1157"><br />ബാക്ക് ബെഞ്ചില്നിന്നും പുറത്തേയ്ക്ക് ഓടാനാഞ്ഞതും പ്രേമടീച്ചര് എല്ലാരേം തടഞ്ഞു</div><div id="ms__id1159"><br />“ പോകാന് വരട്ടെ. ഇന്ന് നമ്മുടെ സ്കൂള് പരിസരമൊക്കെ വൃത്തിയാക്കണം.ഒക്റ്റോബര് രണ്ടാണ് മറ്റന്നാള് . ഗാന്ധിജയന്തി.എല്ലാരും ബാഗൊക്കെവെച്ച് പുറത്തിറങ്ങൂ. “</div><div id="ms__id1161"><br />കൂട്ടബെല്ലിന് ഒരു മിനിറ്റ് മുന്പേ എന്ന സ്കൂള്ചൊല്ല് പതിരായിപ്പോയ സങ്കടത്തില് രാവിലെ പോരുമ്പോള് അമ്പലമുറ്റത്ത് ഗോട്ടി കളിക്കാന് കുഴിച്ച മൂന്ന് സല്ഗുണസമ്പന്നമായ കുഴികളോട് വേയ്റ്റ് ചെയ്യാന് പറഞ്ഞ് സ്കൂള് മുറ്റത്തേയ്ക്കിറങ്ങി.</div><div id="ms__id1164"><br />ഗാന്ധിജിയും പുല്ലും തമ്മിലുള്ള ബന്ധമെന്തെന്ന് കണ്ഫ്യൂഷനടിച്ചെങ്കിലും</div><div id="ms__id1165">പുല്ലുപറി ഡേ ആഘോഷകരമാക്കാന് തീരുമാനിച്ച് ഞങ്ങള് സംഘങ്ങളായി ഇറങ്ങി. ചുമരിനരികില് അഹങ്കാരത്തോടെ വളര്ന്ന് നില്ക്കുന്ന പുല്ലുകളെ താലോലിച്ച് പറിച്ചെടുത്ത് മുന്നേറുമ്പോഴാണ് കല്ലുകള്ക്കിടയില് അര്മാദിച്ച് നില്ക്കുന്ന നീളന്പുല്ലുകളെ കണ്ടത്.നിക്കണ നിപ്പ് കണ്ടാല് പഞ്ചവത്സരപദ്ധതിയുടെ ജാരസന്തതിപോലുണ്ട്. </div><div id="ms__id1167"><br />പുല്ലുപറി മഹാമഹം കണ്ക്ലൂഷനിലെത്തിയ സമയത്ത് അതുകൂടിയങ്ങ് തീര്ക്കാമെന്ന അതിമോഹത്തില് ആ നീളന് പുല്ലുകളെ കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് ഒരു വലി. </div><div id="ms__id1168"></div><div id="ms__id1170">ഇല്ല, വന്നില്ല. ഒന്നൂടി ആഞ്ഞു വലിച്ചു. പിന്നേം വന്നില്ല</div><div id="ms__id1171"></div><div id="ms__id1173">ആരൊക്കെയോ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്, ചിരിയും തുടങ്ങിയിരിയ്ക്കുന്നു. ഭാവിയില് കെടാനുള്ള നാണം ഇപ്പൊഴേ വേസ്റ്റാക്കേണ്ടെന്നു കരുതി തിരിഞ്ഞു നോക്കാന് മുതിര്ന്നില്ല. </div><div id="ms__id1175"><br />അടുത്തുള്ള കല്ലില് അമര്ത്തിച്ചവിട്ടി. പിന്നെ ആഞ്ഞൊരു വലി. ദാണ്ടെ കെടക്കണ് മിസ്പ്ലേസായി ഞാന് മാത്രം. യാതൊരു മനസ്സാക്ഷിയുമില്ലാതെ കൂവലുയര്ന്നു. കാറ്റില്ലാതിരുന്നിട്ടും അനാവശ്യമായി തലയാട്ടിയ ആ ക്രൂരപുല്ലുകള്ക്ക് ഒരെല്ലു കൂടുതലല്ലേ എന്നു തോന്നി. </div><div id="ms__id1177"><br />“പോടാ പുല്ലേ “ </div><div id="ms__id1178"></div><div id="ms__id1180">മനസ്സമാധാനത്തിന് വേണ്ടി അത്രേം പറഞ്ഞ് വീണിടത്തൂന്ന് ഒരോട്ടം, പടികള് കയറി നേരെ സ്കൂളിന്റെ ഓഫീസ് റൂമിന് മുന്നിലേയ്ക്ക്. അവിടെയാണ് ഗാന്ധിജിയുടെ വലിയ പ്രതിമ കുറെ കാലമായി നില്ക്കുന്നത്. പൊത്തിപ്പിടിച്ച് അതിനുമുകളില് കയറി. താഴെ നിന്നും കൂട്ടുകാര് തന്ന വെള്ളവും പാറകത്തിന്റെ ഇലയുമുപയോഗിച്ച് രാഷ്ട്രപിതാവിനെ കുളിപ്പിക്കാന് തുടങ്ങി. പുറം തേയ്ക്കാന് തിരിഞ്ഞു തരാതെ നില്ക്കുന്ന പ്രതിമയെ ഒന്നു വലംവെയ്ക്കാന് ശ്രമിച്ചതും ദേഹം മുഴുവന് സുലഭമായി ഉരഞ്ഞുകൊണ്ട് പൂഴിമണ്ണില് സാഷ്ടാംഗം നമസ്കരിച്ചു. </div><div id="ms__id1182"><br />അനുഭവസമ്പന്നമായ പുല്ലുപറി ഡേ അവിടെ അവസാനിച്ചു അതോടെ.</div><div id="ms__id1184"><br />പിറ്റേന്ന് ആദ്യപിരീഡ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് കണക്ക് ഹോംവര്ക്ക് ചെയ്തില്ലെന്നോര്ത്തത്. ഓണപ്പരീക്ഷയ്ക്ക് കണക്കിന് രണ്ട് മാര്ക്ക് കുറഞ്ഞതിന് പുഷ്പലതടീച്ചറുടെ കയ്യില് നിന്നും കിട്ടിയ അടിയുടെ ചൂട് ഒട്ടും ആറിയിട്ടില്ലാത്തതിനാല് രക്ഷപ്പെടാനുള്ള വഴിയാലോചിച്ചു.</div><div id="ms__id1186"><br />“ഹോം വര്ക്ക് ചെയ്തില്ലെ?”ഉരഞ്ഞ് മുറിവ് പറ്റിയത് വയറിലായതുകൊണ്ട് എങ്ങനെ ഞൊണ്ടും എന്നാലോച്ചിച്ചിരിയ്ക്കെ കുരുട്ട്ബുദ്ധി വേഗമുണര്ന്നു</div><div id="ms__id1189"></div><div id="ms__id1188">“ഇല്ല്യ ടീച്ചറേ. ഇന്നലെ പുല്ലു പറിച്ചെന്റെ കൈ ക്ഷീണിച്ചു, അതോണ്ടാ “ </div><br />ആവശ്യത്തിലധികം ഭവ്യത വരുത്തി.ഒന്നു നോക്കിയിട്ട് ടീച്ചര് എന്നോടിരിയ്ക്കാന് പറഞ്ഞു. വീഴ്ചകൊണ്ട് അങ്ങനെ ഒരുപകാരമുണ്ടായി.<br /><div id="ms__id1192"><br />ഒക്റ്റോബര് 2. രാവിലത്തെ ഫോര്മാലിറ്റീസ് കഴിഞ്ഞ് ആലിന്ചുവട്ടില് നിന്നും റാലി തുടങ്ങി. പോസ്റ്റോഫീസ് എത്താന് ഏകദേശം പതിനഞ്ച് മിനിറ്റെടുത്തു. അവിടെയുള്ള ടൈലര് കണ്ണന്റെ കടയ്ക്കു മുന്നിലൂടെ ടേണ് ചെയ്യണം, നെന്മാറ റൂട്ടിലേയ്ക്ക്. </div><div id="ms__id1194"><br />“ഒക്റ്റോബര് 2 ഗാന്ധി ജയന്തിഗാന്ധിജി നമ്മുടെ രാഷ്ട്രപിതാ” </div><div id="ms__id1196"><br />എന്ന മുദ്രാവാക്യവുമായി ഞങ്ങളുടെ സംഘം പിന്വരിയില് നിന്നും മുന്നോട്ട് ചാടുന്ന വളവാണത്. എന്നുവെച്ചാല് റാലിയുടെ ടേണിങ് പോയന്റ്. പിന്നീടങ്ങോട്ട് വഴിയ്ക്കരികിലെ വേലിയില് നിന്നും തെച്ചിക്കായ കടിച്ചോണ്ടാണ് റാലി. ഇരുപതുമിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞ് മില്ലിനരികിലെ അടുത്ത ടേണിങ് എത്തുമ്പോഴേയ്ക്കും വീണ്ടും മുന്നോട്ടൊരു ചാട്ടമാണ്. ഇതൊക്കെ മുന്കൂട്ടി കണ്ടിട്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു ടീച്ചര്മാര് ഞങ്ങളുടെ സംഘത്തെ എന്നും പിറകിലാണ് നിര്ത്താറ് . ചാട്ടത്തില് പിഴയ്ക്കാറില്ലെന്നു കരുതീട്ടാവും.</div><div id="ms__id1197"><br />അവിടുന്നങ്ങോട്ട്, അരികിലുള്ള കൊട്ടാരക്കാട്ടില് ഉച്ചയ്ക്ക് മാത്രമിറങ്ങുന്ന പ്രേതങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള കഥകളും പറഞ്ഞാണ് യാത്ര. അതങ്ങനെ സ്കൂളിനടുത്ത് എത്താറാകുമ്പോഴെയ്ക്കും ഞങ്ങള് ജാഗരൂകരാകും. കാരണം പ്രധാനാധ്യാപകനായ വാസുമാഷ് ആരൊക്കെയാണ് മുദ്രാവാക്യം വിളിക്കുന്നവരെന്നും അല്ലാത്തവരെന്നും നോക്കി നില്പ്പുണ്ടാവും. പിന്നെ മിഠായി വിതരണമാണ്. നടന്നു ക്ഷീണിച്ച ശേഷം കിട്ടുന്ന ചുവപ്പും ഓറഞ്ചും നിറമുള്ള ആ നാരങ്ങ മിഠായികള് തന്നെയാണ് ഒക്റ്റോബര് 2 എന്ന ദിവസത്തിന്റെ എന്നത്തേയും ഓര്മ്മ.</div><div id="ms__id1138"><br />സ്കൂളില് നിന്നും പറിച്ചിട്ട പുല്ലുകളെല്ലാം പെറുക്കി വീട്ടിലേയ്ക്കോടുമ്പോള് വഴീന്നാരോ ചോദിച്ചു</div><div id="ms__id1139"></div><div id="ms__id1140">“ഇതെന്തിനാ ഈ പുല്ലുകളൊക്കെ നിനക്ക്?“</div><div id="ms__id1145"></div><div id="ms__id1142">“അതേയ്, എന്റെ ജയന്തി വരാന് പോകുന്നുണ്ട് കുറച്ചൂസം കഴിഞ്ഞാ, അപ്പൊ പറിക്കണേല് ഇപ്പഴേ കുഴിച്ചിടണം “</div><div id="ms__id1199"></div><div id="ms__id1198"></div><div id="ms__id1143"></div><div id="ms__id1144"></div><div id="ms__id1141"><br /></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com103tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-33460314602719436182008-09-13T14:59:00.000-07:002008-09-13T19:21:45.760-07:00ആഞ്ഞുവീശിയ ഐക്<div id="ms__id1213">ഇന്നലെ ( 12-Sep-2008) അര്ദ്ധരാത്രി മുതല് ആഞ്ഞുവീശാന് തുടങ്ങിയ <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hurricane_Ike">ഐക്</a> ചുഴലിക്കാറ്റും പേമാരിയും ടെക്സാസ് ജീവിതത്തെ ദുരിതപൂര്ണ്ണമാക്കി. ഡാലസ്സില് നിന്നും ഏതാണ്ട് 360 മൈലുകള്ക്കപ്പുറം ( അഞ്ച്മണിക്കൂര് യാത്ര ) സൌത് ഭാഗത്തുള്ള ഗാല്വെസ്റ്റണും അതിനടുത്തുള്ള സ്ഥലങ്ങളും പൂര്ണ്ണമായും നശിച്ചു. അവിടെയുള്ള ജനങ്ങളെ ഇന്നലെത്തന്നെ മാറ്റിപ്പാര്പ്പിച്ചതിനാല് ആളപായം ഉണ്ടായില്ലെന്നറിഞ്ഞു . ഗാല്വെസ്റ്റണില് ( ഹ്യൂസ്റ്റണില് നിന്നും ഏതാണ്ട് ഒരു മണിക്കൂര് യാത്ര) നിന്നും അകലത്തിലല്ലാതെ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഹ്യൂസ്റ്റണും ഐക്കിന് ഇരയായി. വൈദ്യുതിബന്ധം വിച്ഛേദിക്കപ്പെട്ടതിനാല് അവിടം മുഴുവന് ഇരുട്ടിലാണ്. കറന്റില്ലാത്തതിനാല് പാചകം ചെയ്യാനും കഴിയില്ല. ഡൌണ്ടൌണിലുള്ള കൂറ്റന് ബില്ഡിങ്ങുകളിലെ വിന്ഡൊഗ്ലാസുകളൊക്കെ പൊട്ടിത്തകര്ന്നു. ഗാല്വെസ്റ്റണില് നിന്നുള്ള കടല്വെള്ളം സമുദ്രാന്തര്ഭാഗത്തുള്ള സമ്മര്ദ്ദം കാരണം കരയിലേയ്ക്കൊഴുകിയതിനാല് വഴികളും വാഹനങ്ങളുമൊക്കെ വെള്ളത്തിനടിയിലായി. 29 കൌണ്ടികളെ ദുരിതമേഖലായി പ്രഖ്യാപിച്ചതിനുശേഷം അവിടങ്ങളിലേയ്ക്ക് ഫെഡെറല് സഹായം എത്തിക്കാന് അമേരിക്കന് പ്രസിഡന്റ് അല്പ്പം മുന്പ് ബന്ധപ്പെട്ട കേന്ദ്രങ്ങളോട് പറഞ്ഞു. ഹെലികൊപ്റ്ററിലും മറ്റുമായി സുരക്ഷാസന്നാഹങ്ങള് ഇന്നലെ മുതല് ഹ്യൂസ്റ്റണ് , ഗാല്വെസ്റ്റണ് ഭാഗങ്ങളിലുണ്ട്. വൈദ്യുതിബന്ധം പുനസ്ഥാപിയ്ക്കാന് ദിവസങ്ങളോ ആഴ്ചകളോ എടുക്കുമെന്നാണ് പറയുന്നത്. </div><div id="ms__id1222">അത്രയേറെ നശിച്ചിരിയ്ക്കുന്നു എല്ലാം. ഹ്യൂസ്റ്റണില് 85 mph വേഗതയിലും ഗാല്വെസ്റ്റണില് 95 mph വേഗതയയിലും ആഞ്ഞടിച്ച ഐക്ക് ഉണ്ടാക്കിയ നാശനഷ്ടങ്ങള് റിക്കവര് ചെയ്യാന് എവിടുന്നു തുടങ്ങണമെന്നറിയാതെ കുഴങ്ങുകയാണ് സുരക്ഷാകേന്ദ്രങ്ങള്, അത്രയേറെ പരിതാപകരാമാണ് അവസ്ഥ...</div><div id="ms__id1214"></div><div id="ms__id1216">നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ബ്ലോഗ്ഗര് ആയ <a href="http://kundaravilambaram.blogspot.com/">വാല്മീകി</a> മാഷും കുടുംബവും ഹ്യൂസ്റ്റണിലാണ്. പന്ത്രണ്ട് മണിക്കൂറോളം ഉണ്ടായിരുന്നു ആ ചുഴലിക്കാറ്റ് എന്നറിഞ്ഞു. ഭക്ഷണവും വെള്ളവുമെല്ലാം വളരെ പരിമിതമായി ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ള സാഹചര്യമാണവിടെ. ലൈറ്റ് ഇല്ലാത്തതിനാല് പാചകം ചെയ്യാനാവാത്ത അവസ്ഥ. ഭയാനകമായ മണിക്കൂറുകള്ക്കുശേഷം ഇപ്പോ എതാണ്ട് ശമിച്ചിരിയ്ക്കുന്നു. എങ്കിലും ദുരിതപൂര്ണ്ണമായ അവസ്ഥയാണവിടെ. ഇട്യ്ക്കിടെ അവരെ വിളിച്ച് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. ഇരുട്ടില് കഴിയുകയാണ് അവിടെയെല്ലാവരും. </div><div id="ms__id1224"><br />കാറ്റിന്റെ ശക്തി അവിടങ്ങളില് ഏതാണ്ട് കുറഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു. എങ്കിലും തിമിര്ത്തു പെയ്യുന്ന മഴയും കാറ്റും ഭീകരാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിയ്ക്കുന്നു. രാത്രിവരെ അതേ രീതിയില് ഉണ്ടാവുമെന്നാണു റിപ്പോര്ട്ടുകള് പറയുന്നത്. ഹ്യൂസ്റ്റണില് നിന്നും നോര്ത്ത് ഭാഗത്തേയ്ക്ക് നീങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു ഐക്ക്. നോര്ത് ഈസ്റ്റ് ഭാഗത്തേയ്ക്ക് പോകുന്ന ഐക്ക് ഡാലസ്സിനടുത്തുകൂടെ നീങ്ങുമെന്നറിയുന്നു. പുറത്ത് കാറ്റിന്റെ ഹുങ്കാരവം കേള്ക്കുന്നുണ്ട്. ഇരുട്ടുമൂടിയ കാലാവസ്ഥയാണ്. മഴയും തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇന്നു ( 13- Sep-2008) രാത്രിയാകുമ്പോഴേയ്ക്കും ശക്തി കുറയുന്ന ഐക്ക് നോര്ത്ഈസ്റ്റ് ഭാഗത്തേയ്ക്ക് കടന്നുപോകുമെന്നു കരുതുന്നു. </div><div id="ms__id4026"><br />ഇന്നലെ മുതല് മലയാള ചാനലുകളിലും പത്രങ്ങളിലും ഇതേപ്പറ്റിയുള്ള വാര്ത്ത പ്രതീക്ഷിച്ചിരിയ്ക്കുന്നു. പക്ഷേ ഐകിനെപ്പറ്റി ഒന്നും കാണാനായില്ല. ഹ്യൂസ്റ്റണ് ഗാല്വെസ്റ്റണ് ഭാഗങ്ങളിലുള്ളവരുടെ മൊബൈല് എത്ര നേരം കൂടി പ്രവര്ത്തിക്കുമെന്നറിയില്ല. അതുകൂടി ഇല്ലാതായാല് പിന്നെ അവിടെയുള്ള സുഹൃത്തുക്കളെപ്പറ്റി അറിയാനും കഴിയില്ല. ലാന്റ് ഫോണുകള് ഇപ്പോള് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതേപ്പറ്റിയും ഒന്നും ഉറപ്പിച്ചു പറയാന് കഴിയില്ല. മലയാളികളടക്കം മൂന്ന് മില്ല്യണിനുമപ്പുറം ജനങ്ങളുണ്ടവിടെ. ജോലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നാട് വിട്ടു വന്നവരാണ് ഏറെയും. നാട്ടിലുള്ള പ്രിയപ്പെട്ടവരുമായി ഫോണിലൂടെ സംസാരിയ്ക്കാനും മറ്റും ഏറേ നേരം കഴിയില്ലെന്നു തോന്നുന്നു. ദുസ്സഹമായ ജനജീവിതം സാധാരണഗതിയിലാകാന് ആഴ്ചകളെടുക്കുമെന്നിരിയ്ക്കെ ഇവിടത്തെ സ്ഥിതിഗതികളെപ്പറ്റി നാട്ടിലുള്ളവരെ അറിയിക്കാനും മറ്റും മലയാള ചാനലുകളും പത്രങ്ങളും ശ്രമിക്കുമെങ്കില് അതായിരിയ്ക്കും ഇപ്പോഴത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ആശ്വാസം. നേരും നെറിയും കൈമോശം വന്നിട്ടില്ലാത്ത മാധ്യമപ്രവര്ത്തകര് ഉണ്ടെന്നു കരുതട്ടെ... പത്രധര്മ്മത്തിന്റെ ശക്തി നശിച്ചിട്ടില്ലെന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു... </div><div id="ms__id4028"></div><div id="ms__id4027"></div><div id="ms__id4029">*** CNN വാര്ത്തകള് അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. </div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com58tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-23260396298098374442008-07-21T18:02:00.000-07:002009-01-22T07:57:55.344-08:00നഷ്ടപ്പെട്ട പിതൃസ്നേഹത്തിന്<div id="ms__id2339"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG4EXZCeeu9ZNTKYQF0Whyphenhyphenvoz0qyLhwciHoofC-VNndqOowNz2jpHD0gsRD7_q2wpTWXROVQymAha-o1FDR_TtKO9zn9hsLgiloXzgE932XcYrH4VsKPXhAaALNKBEFLZLY4zWk_2D5gE/s1600-h/kaalatippadukal.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5225640956496045874" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG4EXZCeeu9ZNTKYQF0Whyphenhyphenvoz0qyLhwciHoofC-VNndqOowNz2jpHD0gsRD7_q2wpTWXROVQymAha-o1FDR_TtKO9zn9hsLgiloXzgE932XcYrH4VsKPXhAaALNKBEFLZLY4zWk_2D5gE/s320/kaalatippadukal.jpg" border="0" /></a><br /><br /><object id="divplaylist" codebase="http://fpdownload.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=" height="28" width="335" classid="clsid:d27cdb6e-ae6d-11cf-96b8-444553540000"><param name="_cx" value="8864"><param name="_cy" value="741"><param name="FlashVars" value=""><param name="Movie" value="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=4995365-a09"><param name="Src" value="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=4995365-a09"><param name="WMode" value="Window"><param name="Play" value="-1"><param name="Loop" value="-1"><param name="Quality" value="High"><param name="SAlign" value=""><param name="Menu" value="-1"><param name="Base" value=""><param name="AllowScriptAccess" value=""><param name="Scale" value="ShowAll"><param name="DeviceFont" value="0"><param name="EmbedMovie" value="0"><param name="BGColor" value=""><param name="SWRemote" value=""><param name="MovieData" value=""><param name="SeamlessTabbing" value="1"><param name="Profile" value="0"><param name="ProfileAddress" value=""><param name="ProfilePort" value="0"><param name="AllowNetworking" value="all"><param name="AllowFullScreen" value="false"><embed src="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=4995365-a09" width="335" height="28" name="divplaylist" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer"></embed></object><br /><br /><div id="ms__id2247"><span style="font-size:85%;color:#000066;">ആലാപനം : </span><a href="http://draupathi.blogspot.com/"><span style="font-size:85%;color:#000066;">ദ്രൌപദി</span></a></div><div id="ms__id22908"><span style="font-size:85%;color:#000066;"></span></div><div id="ms__id22910"><span style="font-size:85%;color:#000066;">ഈ കവിതയെഴുതാന് പ്രചോദനമായ ശ്രീ ബാലചന്ദ്രന് ചുള്ളിക്കാടിന് </span><span style="font-size:85%;color:#000066;">നന്ദി.</span></div><div id="ms__id26468"></div><div id="ms__id22909"></div><div id="ms__id19482"></div><div id="ms__id19483">വരാതിരിക്കുക ഇനിയൊരിക്കലുമെന്നരികില്</div><div id="ms__id2249">വന്നിടറാതിരിക്കുക വാക്കുകള്, അര്ത്ഥങ്ങള്</div><div id="ms__id2251">വഴിമാറിവീശുന്ന കാലത്തിന്നറ്റത്തുപോകുവാ-</div><div id="ms__id2252">നെനിക്കു നിന്നോര്മ്മകള് തുണയായിരിക്കിലും</div><br /><div id="ms__id2257">ഋതുഭേദങ്ങളുണ്ടിനിയുമെന്റെ ദു:ഖങ്ങളെ</div><div id="ms__id2255">തഴുകിത്തലോടുവാനീ ഭൂമിയില്</div>അറ്റുതെറിച്ചു ചിതറിയ മുത്തുകള്<br /><div id="ms__id2260">കോര്ത്തിണക്കിയ മാലയിന്നെവിടെ?</div><div id="ms__id2262">വിരല്ത്തുമ്പു പിടിച്ചു നടന്നൊരാ മകള്ക്ക്</div><div id="ms__id2264">ഹരിശ്രീ കുറിപ്പിച്ച കൈകളിന്നെവിടെ?</div><div id="ms__id2269">ചുണ്ടില് നിന്നുതിരുന്ന പുകച്ചുരുളുകളെ നോക്കി</div><div id="ms__id2267">യിരുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ മിഴിയിലെ ചിരിയുമിന്നെവിടെ?</div><br /><div id="ms__id2273">തുള്ളിമുറിഞ്ഞ കണ്ണുനീര്, നെഞ്ചു ചുട്ടെരിക്കുന്ന</div><div id="ms__id2272">വ്യര്ത്ഥമാം സഹതാപവാക്കുകള്</div><div id="ms__id2275">ഗംഗയായൊഴുകിയ മാതൃവാത്സല്യത്തില്</div><div id="ms__id2276">നടനം മറന്ന മയില്പ്പീലിത്തുണ്ടുകള്</div><div id="ms__id2278">ജീവിതപ്പാതയില് കൂട്ടായിരിക്കുവാന്</div><div id="ms__id2280">പേടിച്ചുറങ്ങിയ രാവിന് കിനാക്കള്</div><br /><div id="ms__id2282">കുയിലുകള് പാടിയ തൊടിയിലൂടന്നു ഞാ-</div><div id="ms__id2284">നോടി നടന്ന നാളുകളൊക്കെയും</div><div id="ms__id2286">നിത്യം ശാസനയൊട്ടുമില്ലാതെയെന്റെ </div><div id="ms__id2288">കുസൃതികള്ക്ക് കിന്നാരം ചൊന്നതും</div><div id="ms__id2290">മഴയും വെയിലും കാലവേഗങ്ങള്ക്കു</div><div id="ms__id2292">സാക്ഷിയാണെന്നുപദേശിച്ചതും</div><div id="ms__id2294">ചൊല്ക്കാഴ്ചകള് കണ്ടു നടന്നു നീങ്ങിയ</div><div id="ms__id2310">ഒളിമങ്ങാത്ത സായന്തനങ്ങളും</div><div id="ms__id2312">അത്രമേല് മുറുകെപ്പിടിച്ചൊരെന്നോര്മ്മകള്ക്കു കൂട്ടായിരിക്കുവാനുണ്ടെനിക്കിന്നൊരു ശിശിരകാലം</div><br /><div id="ms__id2314">എങ്കിലും, എങ്കിലും വയ്യെനിക്കൊരിക്കലും </div><div id="ms__id2316">നീറിപ്പിടയുന്ന ശാപവാക്കുകള് പാതി-</div><div id="ms__id2318">വഴിയിലുപേക്ഷിച്ചു പോയൊരച്ഛന്റെ</div><div id="ms__id2320">സ്നേഹലാളനങ്ങള്ക്കു മേലെ വിതറുവാന്</div><div id="ms__id2322">അമ്മതന് ചൂടിനാവില്ലൊരച്ഛന്റെ കരുത്തുറ്റ-</div><div id="ms__id2324">യുള്ളത്തിന് സുരക്ഷിതത്വം, അറിയുക</div><div id="ms__id2326">വൈകിയാണെങ്കിലും, മകളുടെ നീര്മുത്തുകള്</div><div id="ms__id2328">നനഞ്ഞുകുതിര്ന്ന സ്നേഹത്തെയെങ്കിലും</div><br /><div id="ms__id2331">വരാതിരിക്കുക ഇനിയൊരിക്കലുമെന്നരികില്</div><div id="ms__id2333">വന്നിടറാതിരിക്കുക വാക്കുകള് ,അറിയില്ലെനി-</div><div id="ms__id2335">ക്കെന്റെ സ്നേഹത്തെയെങ്ങനെയറിയിക്കുമെ-</div><div id="ms__id2338">ന്നെങ്കിലും തുടരുന്നുവീ കാത്തിരുപ്പ്, വീണ്ടുമൊരിക്കല്-</div><div id="ms__id2337">ക്കൂടിയച്ഛനോടൊത്തൊരു മകളായ് വളരുവാന്.... </div></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com113tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-69930596641247362472008-07-08T08:45:00.000-07:002008-07-08T09:07:56.369-07:00ആസൂത്രണം<div id="ms__id1100">പ്രസംഗകലയുടെ ചുക്കാന് പിടിച്ചുനടന്ന വിദ്യാഭ്യാസകാലം. പൊളിറ്റിക്സ്, കല, സമകാലികം അങ്ങനെയെന്ത് വിഷയം നല്കിയാലും വാചകക്കസര്ത്തു നടത്തി കുറച്ച് അഹങ്കാരത്തോടെ വിലസി നടന്ന യുവജനോത്സവ വേദികള് .</div><div id="ms__id1102"><br />പത്താം ക്ലാസ് കാലത്തെ യൂത്ത്ഫെസ്റ്റിവല് ടൈം. പത്തുമിനിറ്റിനു മുന്പ് മാത്രം വിഷയം തന്ന് അതേപ്പറ്റി പ്രസംഗിക്കണമെന്ന നിയമം കുറെ കാലമായി മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്നു.<br />മത്സരിയ്ക്കാനുള്ളവര് വേദിയ്ക്കു പിറകിലെത്തി. എല്ലാരും നല്ല ടെന്ഷനിലാണ്.കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് വന്ന ലിസമ്മറ്റീച്ചര് ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു,<br />“ഇതെളുപ്പമാണെന്നേ വിഷയം കേട്ടോളൂ - ജനകീയാസൂത്രണം”. വിഷയം എളുപ്പമാണേലും സ്റ്റേജീക്കേറി ഇത്രേം ആള്ക്കാര്ക്കു മുന്നില് വെച്ചല്ലെ പ്രസംഗിക്കേണ്ടത്. കണ്ടസ്റ്റന്റ് നമ്പര് നോക്കിയപ്പോ എന്റെ ഏറ്റവും ലാസ്റ്റ് ആണ്. അത്രേം സമാധാനം.</div><div id="ms__id1132"><br />പക്ഷേ, എനിയ്ക്ക് മുന്നില് പോയ അഞ്ച് പേരും അഞ്ചുമിനുറ്റില് കൂടുതല് സംസാരിയ്ക്കാന് പറ്റാതെ തിരിച്ചു വന്നു. പേടിയോടെ കാര്യമന്വേഷിച്ചു.“എത്ര ആളുകളാ ഇരിയ്ക്കുന്നത്, സംസാരിയ്ക്കുമ്പൊ വിറയ്ക്കുന്നു” അതൂടി കേട്ടപ്പോ ഞാന് മെല്ലെ മുങ്ങാന് തീരുമാനിച്ചു. പക്ഷേ രക്ഷപ്പെടുന്നതിനു മുന്പേ കെമിസ്ട്രി റ്റീച്ചറെന്നെ സ്റ്റേജിലെടുത്ത് വെച്ചു .</div><div id="ms__id1134"><br />എന്തായാലും പെട്ടു, എന്നാപ്പിന്നെ കിട്ടീട്ട് പോകാം എന്നു കരുതി ഞാനെന്റെ അധികപ്രസംഗം ആരംഭിച്ചു.</div><div id="ms__id1135"> </div><div id="ms__id1137">“പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തുക്കളേ...”</div><div id="ms__id1140">“എന്താ മോളെ” ഏറ്റവും പിറകില് നിന്നും മാവിങ്കൊമ്പത്തിരുന്ന ചേട്ടന്മാര് അനുസരണയോടെ വിളി കേട്ടു.</div><div id="ms__id1147">“ എനിയ്ക്കു കിട്ടിയ വിഷയം ജനകീയാസൂത്രണം ആണ്. ഇതേപ്പറ്റി പറയുകയാണെങ്കില് ...”</div><div id="ms__id1142">“ സ്വകാര്യായിട്ട് പറഞ്ഞു തരാമോ” ചേട്ടന്മാര് വിടാനുള്ള രക്ഷയില്ല.എങ്ങനെ വിടാനാ. അതിലൊരുത്തന് പറത്തിവിട്ട പ്രേമലേഖനത്തിനു മറുപടിയായി പച്ചമാങ്ങയില് സോഡിയം ക്ലോറൈഡും പൊട്ടാസ്യോം പുരട്ടിക്കൊടുത്തതി</div><div id="ms__id1148"> ന്റെ ക്ഷീണം മാറിയിട്ടുണ്ടാവില്ല.</div><div id="ms__id1149"> </div><div id="ms__id1151">മൈക്കില് മുറുകെപ്പിടിച്ച് പ്രസംഗം തുടര്ന്നു.“നായനാര് സര്ക്കാറിന്റെ കാലത്ത് നമുക്ക് കിട്ടിയ ...”</div><div id="ms__id1154">മുഴുവനാക്കുന്നതിനു മുന്പേ നാട്ടിലെ ഖദര് ചേട്ടന്മാര് കൂവല് തുടങ്ങി.</div><div id="ms__id1155">“നീയതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കണ്ട. മുന്പിലിരിക്കുന്നവരെല്ലാം വിഡ്ഡികളാണെന്നു കരുതി തട്ടിവിട്ടോ”ജഡ്ജസ്സിന് അരികിലിരുന്ന ജോസ് മാഷ് എനിയ്ക്ക് ധൈര്യം തന്നു.</div><div id="ms__id1157">പിന്നെയൊന്നും ആലോചിച്ചില്ല ഞാനങ്ങ് കേറിപ്പോയി “....ആസൂത്രണപരിപാടികളില് ഒരുപാട് അഴിമതികളും നടന്നിരിക്കുന്നു എന്നതും വളരെ വ്യക്തമാണ്. അതിനുള്ള മറുപടി ജനങ്ങള്ക്കുമുന്നില് ബോധിപ്പിയ്ക്കാന് സര്ക്കാര് തയ്യാറാകണം”</div><div id="ms__id1159"><br />സംശയത്തോടെ ഒന്നു നിര്ത്തി . എല്ലാരും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നു. ആരും കൂവുന്നില്ല, ചിരിയ്ക്കുന്നില്ല. ജഡ്ജസ് എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു.<br />ഹൊ, എല്ലാരേം നിലയ്ക്കു നിര്ത്താന് കഴിഞ്ഞല്ലോ. ആര്ജ്ജവത്തോടെ വീണ്ടും തുടര്ന്നു.</div><div id="ms__id1214"><br />“ ...ആസൂത്രണപരിപാടികള് ജനങ്ങള്ക്കു മുന്നില് വെച്ചു തന്നെ നടത്തുന്നതില് എന്താണു് തെറ്റ്? വളര്ന്നു വരുന്ന ഞങ്ങളെപ്പോലുള്ളവര്ക്കും ഇതൊക്കെ അറിയേണ്ടതല്ലേ?ബ്ലോക്കിലും മുന്സിപ്പാലിറ്റിയിലും പഞ്ചായത്തിലുമൊക്കെഅഴിമതിവീരന്മാരുണ്ടെന്നിരിയ്ക്കേ എന്തുകൊണ്ട് ...“ </div><br /><div id="ms__id1164">എന്റെ നോട്ടം മാവിന്കൊമ്പത്തിരിക്കുന്ന ചേട്ടന്മാരുടെ അടുത്തെത്തി. അവര് പതുക്കെ മോളില് നിന്നും ഇറങ്ങുകയാണ്.“ എന്തു കൊണ്ട്...”<br /> ശബ്ദം വിറച്ചു തുടങ്ങി. ചേട്ടന്മാരെല്ലാം മരത്തില് നിന്നിറങ്ങി താഴെ കൂട്ടമായി നിന്നു. മടക്കിക്കുത്തൊക്കെ അഴിച്ചിട്ട് മാന്യന്മാരായി. ഖദര്ധാരികള്വെള്ളട്ടാങ്കിനരികില് നിന്നും മുന്നോട്ട് നടന്നു തുടങ്ങി.<br />ഹേയ്, പ്രശ്നമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല , അവര് നന്നായതാകും ചിലപ്പൊ.സ്വയമാശ്വസിച്ച് ഞാന് തുടര്ന്നു</div><div id="ms__id1165"> </div><div id="ms__id1163">“ ....അസൂത്രണം എന്തുകൊണ്ട് പബ്ലിക്കായി നടത്തിക്കൂടാ. ബോധവല്ക്കരണമല്ല ഇവിടെ ആവശ്യം, മറിച്ച് പ്രാക്റ്റിക്കല് ആയ ചിന്തകള്ക്ക് അവസരം കൊടുക്കുക എന്നതാണ്.<br />അങ്ങനെയെങ്കില് ...“</div><div id="ms__id1167"><br />വേദിയ്ക്കു മുന്നിലിരിക്കുന്ന കാണികള് മെല്ലെ എണീച്ചു തുടങ്ങി. പെണ്പടകളുടെ കൈകള് ചെകിട്ടത്ത് അടികിട്ടുമ്പോ മറച്ചു പിടിയ്ക്കാറുള്ള പോലെ കവിളില് പതിഞ്ഞു കിടന്നു.</div><div id="ms__id1169"><br />കണ്ണുമടച്ച് ഒരു പത്തുമിനുറ്റുനേരം ആ പ്രസംഗം മുന്നേറി. ഇനി നിര്ത്തുന്നത് നല്ലതായിരിക്കുമെന്ന തോന്നലില് ഞാന് കണ്ക്ലൂഷനിലെത്തി.</div><div id="ms__id1170"> </div><div id="ms__id1172">“...ആസൂത്രണപരിപാടികള്ക്ക് മുന്നിട്ടിറങ്ങേണ്ടതും ചുക്കാന് പിടിക്കേണ്ടതും നാളത്തെ യുവതാരങ്ങളായ ഇന്നത്തെ വിദ്യാര്ത്ഥികളാണ് , കൂടുതല് ദീര്ഘിപ്പിക്കാതെ ഞാനീ പ്രസംഗം ഇവിടെ നിര്ത്തുന്നു“ </div><div id="ms__id1174"><br />നമസ്കാരവും നന്ദിയും പറഞ്ഞ് പോരുന്നതിനിടയില് ജഡ്ജസ്സിനെ ഒന്നു നോക്കി. മാര്ക്കിടാന് വെച്ച പേന വായുവിലങ്ങനെ നില്ക്കുകയാണ്. സ്റ്റേജിന്റെ ബാക്കിലൂടെ പടികള് ഇറങ്ങുമ്പോ റഷീദ് മാഷ് അടുത്ത് വന്നു.</div><div id="ms__id1175"> </div><div id="ms__id1177"> “ നിന്റെ തൊലിക്കട്ടി സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു”ആശ്വാസത്തോടെ ഞാനൊന്നു അഭിമാനിച്ചു.</div><br /><div id="ms__id1179">തിരികെ ക്ലാസ്സ് റൂമിനരികിലേയ്ക്ക് പോകുന്നതിനിടയില് ജോസ് മാഷ് അടുത്ത് വന്നു. </div><div id="ms__id1182">“നീ എന്താ പ്രസംഗിച്ചെ?”</div><div id="ms__id1183">“മാഷിനും ഇഷ്ടായി ല്ലേ, ഞാനും ഇത്രയ്ക്ക് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല ട്ടൊ” അഭിമാനം തല്യ്ക്കു പിടിച്ചതിന്റെ ബഹിര്ഗമനമായി തോന്നിയതുകൊണ്ടോ എന്തോ മാഷ് വീണ്ടും ചോദിച്ചു</div><div id="ms__id1186">“ നിനക്ക് തന്ന വിഷയം എന്തായിരുന്നു?”</div><div id="ms__id1195">“ജനകീയാസൂത്രണം”</div><div id="ms__id1188">“നീ പ്രസംഗിച്ചതോ?”</div><div id="ms__id1190">കണ്ഫ്യൂഷനോടെ മറുപടി നല്കി, “ അതെന്നെ”</div><div id="ms__id1194">എന്റെ പരിഭ്രമം കണ്ടിട്ടാകാം മാഷ് ചെറുതായൊന്നു ചിരിച്ചു“ നീ പ്രസംഗിച്ചതത്രയും ജനകീയാസൂത്രണമായിരുന്നില്ല”</div><div id="ms__id1192"> </div><div id="ms__id1197">“പിന്നെ?“കുടുംബാസൂത്രണമായിരുന്നു”</div><div id="ms__id1213"> </div><div id="ms__id1198">“നാമൊന്നു നമുക്കൊന്ന് ‘എന്ന നോടീസുകളും പോസ്റ്ററുകളും പെട്ടന്നെന്റെ മുന്നില് വന്ന് കളം വരച്ചു.</div><div id="ms__id1212">“അയ്യോ, അപ്പോ ഇത്രേം നേരം ഞാന് പറഞ്ഞതൊക്കെ അതാരുന്നൊ?” വെറുതെയല്ല ചേട്ടന്മാര് നന്നായിപ്പോയത്</div><div id="ms__id1202">“ പോയി വിശ്രമിയ്ക്ക്, അപ്പോ നീ പറഞ്ഞതൊക്കെ ഒന്നൂടി ആലോചിച്ചു നോക്ക്”</div><div id="ms__id1201"> </div><div id="ms__id1204">മാഷ് പോയതും ഞാന് ക്ലാസ്സ് റൂമിലേയ്ക്കോടി.കുറച്ച് മുന്പ് സംസാരിച്ചത് ഒന്നൂടി പറഞ്ഞു നോക്കി</div><div id="ms__id1205"> </div><div id="ms__id1207">“കുടുംബാസൂത്രണം എന്തുകൊണ്ട് പബ്ലിക്കായി നടത്തിക്കൂടാ? ബോധവല്ക്കരണമല്ല ഇവിടെ ആവശ്യം മറിച്ച് പ്രാക്റ്റിക്കല് ആയ ചിന്തകള്ക്ക് അവസരം കൊടുക്കുക എന്നതാണ്,<br />അങ്ങനെയെങ്കില് കുടുംബാസൂത്രണപരിപാടികള്ക്ക് മുന്നിട്ടിറങ്ങേണ്ടതും ചുക്കാന് പിടിക്കേണ്ടതും നാളത്തെ യുവതാരങ്ങളായ ഇന്നത്തെ വിദ്യാര്ത്ഥികളാണ്“</div><div id="ms__id1209"><br />മുന്നിലിരുന്ന നാരങ്ങവെള്ളം അപ്പാടെ വായിലേയ്ക്കു കമിഴ്ത്തി.</div><div id="ms__id1211"> </div><div id="ms__id1210">പിറ്റേന്ന് സ്കൂള് വഴിയിലെ മൌത് ലുകിങ് ചേട്ടന്മാര് “പബ്ലിക്കായിത്തന്നെ വേണോ” എന്നു പറയാന് തുടങ്ങിയതോടെ ഞാനെന്റെ റൂട്ട് മാറ്റി, രണ്ടു വര്ഷത്തേയ്ക്ക് സ്റ്റേജിനു സൈഡിലൂടെ പോലും പോകാനുള്ള ധൈര്യവും കാട്ടിയില്ല.<br /><br /> </div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com70tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-56516335498027791182008-05-09T17:31:00.000-07:002008-06-20T20:56:59.362-07:00മസാലപുരാണം“ഹോ, എന്റെ ഉറക്കം കഴിഞ്ഞു. ഞാനെണീക്കാ“<br />“നേരം വെളുക്കാന് ഇനിയെത്രയുണ്ട്? “<br />“അഞ്ചു മണിക്കൂറേ ഉള്ളൂ”<br /><br />എന്റെ മറുപടിയില് അപ്പോഴത്തെ സമയം കാല്ക്കുലേറ്റ് ചെയ്യാതെ പ്രിയതമന്<br />വീണ്ടും ഉറങ്ങാന് കിടന്നു. ഹാളിലെ ക്ലോക്കില് പന്ത്രണ്ടില് കിടന്നുറങ്ങുന്ന<br />വലിയ സൂചിയെ ഓവര്ടേക്ക് ചെയ്ത് ചെറിയ സൂചി ഒന്നിലെത്തി .<br />ഈശ്വരാ അപ്പോ നട്ടപ്പാതിര ആണല്ലേ. ഭാഗ്യം ഒരു തെറി കുറഞ്ഞു കിട്ടി.<br /><br />കുറച്ചെന്തൊക്കെയോ കുത്തിക്കുറിയ്ക്കുകയും വായിക്കുകയും ചെയ്ത് വീണ്ടും ഉറങ്ങാന് കിടന്നു.ശരിയ്ക്കും നേരം വെളുത്തപ്പോ എണീക്കേം ചെയ്തു. കിച്ചണിലെ വേള്ഡ് വാര് കഴിഞ്ഞ് വെറുതെയിരിക്കാനായി ധൃതിയില് ബാല്ക്കണിയിലെത്തി.<br /><br />“ഇവിടെയൊക്കെ ഇപ്പോ എല്ലാര്ടേം ജോലിയൊക്കെ പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കാ. എന്തേലും<br />കഷ്ടകാലത്തിന് ഇപ്പഴത്തെ പണി പോയാ വേറെ ജോലി നോക്കണ്ടെ”<br /><br />കെട്ട്യോന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യത്തിനു മുന്പില് ഞാനൊന്നു കുണുങ്ങി<br /><br />“വേണം”<br /><br />“അപ്പോ ഞാനിത്തിരി വായിക്കട്ടെ ഈ പുസ്തകങ്ങളൊക്കെ. പുസ്തകം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാ<br />നമുക്ക് ആത്മീയമായൊരു ടച്ച് വേണം. അങ്ങനെയൊരു ടച്ച് വരണമെങ്കീ പുസ്തകം ഹൃദയത്തില് ചേര്ത്തു വെയ്ക്കണം.” വല്ലാത്തൊരു ഗൌരവം ആ സ്വരത്തില്<br /><br />ഇന്നലെ ഉറങ്ങുന്നതു വരെ യാതൊരു കുഴപ്പവുമില്ലായിരുന്നു. സംശയദൃഷ്ടിയോടെ ആ പറഞ്ഞതൊക്കെ ഞാന് സമ്മതിച്ചു കൊടുത്തു.<br /><br />“അതുകൊണ്ട് ഞാനാ റൂമിലിരുന്നു വായിക്കാം. ഇവിടുന്ന് ശബ്ദം വരാതിരിക്കാന് വാതിലും ചാരാം.”<br /><br />പുസ്തകങ്ങളും കയ്യീപ്പിടിച്ച് റൂമിലേയ്ക്ക് പോകുന്ന കണവനെ ഒന്നിരുത്തി നോക്കി.എന്തേലുമാവട്ടെ, പഠിക്കനാണല്ലോ.<br /><br />മണിക്കൂറുകള് സലാം പറഞ്ഞ് പോയ്ക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. റൂമില് നിന്നും യാതൊരനക്കവുമില്ല.<br />ഇച്ചിരി പേടിയോടെ മെല്ലെ ആ വാതില് തുറന്നു. ജാവയുടെ പുസ്തകം നെഞ്ചില് ചേര്ത്തുവെച്ച് കൊണ്ട് സുഖമായുറങ്ങുന്ന കാഴ്ച!<br /><br />“അപ്പോ ഇതാണല്ലേ പുസ്തകത്തിന് ഹൃദയവുമായി ബന്ധം വേണമെന്നു പറയുന്നത്”<br />ഞെട്ടിയുണര്ന്ന കാന്തന് എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാണ് ഏറെ പണിപ്പെട്ടു.<br /><br />കിട്ടിയ അവസരംചുമ്മാ കളയാന് മനസ്സു വരാതെ ഞാന് പ്രഖ്യാപിച്ചു.<br />“ എനിക്കിന്ന് ഹോട്ടലീന്നു മസാലദോശ വേണം”<br />“നിനക്ക് ഹോട്ടല് ഫുഡ് ഇഷ്ടമല്ലെന്നല്ലേ പറഞ്ഞിരുന്നത്?”<br />“അതൊക്കെ ശരി തന്നെ. വീട്ടിലെ ഫുഡിന് ടിപ്പ് കൊടുക്കണ്ടല്ലോ. ബട്, മസാലദോശ കഴിക്കണേല്<br />ഹോട്ടലീന്നു തന്നെ കഴിക്കണം. ചെറുപ്പത്തിലേ ഞാനങ്ങനാ”<br /><br />“അതെനിക്ക് മനസ്സിലായി. കോഴിക്കോട്ടെ സോപാനത്തിലും പാലക്കാട്ടെ അശോകഭവനിലും<br />പോയപ്പോ ഓര്ഡര് ചെയ്യാതെ തന്നെ അവര് മസലദോശ കൊണ്ടുവന്നപ്പഴേ നീയവിടത്തെ<br />സ്ഥിരം കുറ്റിയാണെന്നു മനസ്സിലായതാ. വേഗം പുറപ്പെട് , പോകാം”<br /><br />ഒരു തമിഴ് ഹോട്ടലിന്റെ മുന്പില് വണ്ടി പാര്ക്ക് ചെയ്ത് ഞങ്ങളിറങ്ങി.<br /><br />ഡോറിനു മുന്പില് ഞാനൊന്നു പരുങ്ങി. ഇത് പുള്ളണോ അതോ പുഷണോ? പുള് എന്നു വെച്ചാ തള്ളലോ അതോ വലിയ്ക്കലോ? ഇന്നേവരെ എനിയ്ക്ക് കണ്ഫ്യൂഷന് തീരാത്ത രണ്ടു കാര്യമാണിത്.കാത്തുനില്ക്കാതെ കണവന് തന്നെ ഡോര് തുറന്നു. എന്നെ ഇത്രേം മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരു ഭര്ത്താവിനെ കിട്ടിയതില് ഭയങ്കര അഭിമാനം തോന്നി.<br /><br />പുഞ്ചിരിച്ചോണ്ട് വന്ന ഒരു പെണ്ണ് ഞങ്ങളെ ഒരു ടേബിളിനരികിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോയി. മെനുകാര്ഡെടുത്ത് ഞാനപ്പത്തന്നെ വായിക്കാനും തുടങ്ങി<br /><br />“എടീ, നീയെന്നെ നാണം കെടുത്തോ?”<br />“എന്താ?, വേണേല് കെടുത്താം”<br />“ഇപ്പോ സമയം എത്രയായി?”<br />“4.30 വൈകുന്നേരം”<br />“എന്നിട്ടെന്തിനാ ലഞ്ചിനുള്ള പേജ് വായിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്നെ?”<br /><br />ചമ്മാതെ യാതൊരു വഴിയുമില്ലെന്നു എനിയ്ക്ക് മനസ്സിലായി.<br /><br />വേയ്റ്ററോട് മസാലദോശ ഓര്ഡര് ചെയ്ത് ഞങ്ങള് വേയ്റ്റ് ചെയ്തു.<br /><br />അല്പസമയത്തിനുശേഷം ഒരു ചൈനീസ് പയ്യന് മസാലദോശയും കൊണ്ട് വന്നു. പൂര്ണ്ണഗര്ഭിണിയെപ്പോലിരിക്കുന്ന അതിന്റെ വയറിനിട്ടു ഞാനൊരു കുത്തു കൊടുത്തു. പകരമായി ചൂടുള്ള പുക എന്റെ കയ്യിലേയ്ക്കടിച്ചു.ഒട്ടും താമസിയാതെ ചൂടുകൊണ്ട കൈ ഞാനെന്റെ വായിലേയ്ക്കും ഇട്ടു.<br /><br />ഇതൊക്കെ കണ്ട് അന്തം വിട്ടിരുന്ന കാന്തന് അപേക്ഷാസ്വരത്തില് പതുക്കെ പറഞ്ഞു<br />“മോളെ ഇത് പാലക്കാടല്ല, അമേരിക്കയാ. കുറച്ച് ആക്രാന്തം കുറയ്ക്കാമൊ?”<br /><br />കുറച്ചെങ്കിലും അനുസരിയ്ക്കുന്നത് വരാനിരിക്കുന്ന തീറ്റനിമിഷങ്ങള്ക്ക് നല്ലതാണെന്നു തോന്നി.<br /><br />അപ്പോഴാണ് കാന്തന് അവരുടെ ഒരു സുഹൃത്തിനെക്കണ്ടത്.<br /><br />“ഞാനിപ്പോ വരാം. കഴിക്കാന് വരട്ടെ, രണ്ടു സാധനം കൂടി വരാനുണ്ട് . എന്നിട്ട് കഴിച്ചാ മതീട്ടൊ”.<br /><br />ആ രണ്ട് മസാലദോശയ്ക്കു മുന്പില് ഞാനൊറ്റയ്ക്കിരുന്നു.കെട്ട്യോനും സുഹൃത്തും എന്തൊകെയൊ സംസാരിച്ചോണ്ട് കുറച്ചപ്പുറത്ത് നില്ക്കുന്നുണ്ട്.<br /><br />ചൈനീസ് വേയ്റ്റര് വീണ്ടും വന്ന് എന്തോ മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചു പോയി. മസാലദോസയില് കണ്ണുടയ്ക്കിയ ഞാന് ഇത്തിരി ശ്രമപ്പെട്ട് ആ ഉടക്ക് തീര്ത്തപ്പോഴാ കണ്ടത്, പ്ലേറ്റിനരികില് ഫോര്ക്കും നൈഫും ഇരിയ്ക്കുന്നു. ഓഹോ അപ്പൊ ഇതാണല്ലെ രണ്ടെണ്ണം കൂടി വരാനുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞത്.<br /><br />ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചെങ്കിലും അത് പെട്ടന്നു തന്നെ സമാധിയായി. അയ്യോ, മസാലദോശ എങ്ങനാ കത്തീം മുള്ളും കൊണ്ട് കഴിക്കാ? ഇരട്ട പെറ്റ മക്കളെപ്പോലെ അവ രണ്ടും എന്നെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി.ഞാനത് രണ്ടുമെടുത്ത് കയ്യില് പിടിച്ച് പരിസരമൊന്നുവീക്ഷിച്ചു.<br />കൌണ്ടറിലിരിക്കുന്ന പട്ടര് ഇടയ്ക്കിടെ നോക്കുന്നുണ്ട്.<br />എന്നാലും ഇതിത്തിരി കഷ്ട തന്ന്യാ, ഇവടൊക്കെ ഈ കുന്തങ്ങള് ഉപയോഗിച്ചേ കഴിക്കാവൂ എന്നു വല്ല നിയമോം ഉണ്ടോ? എന്നാല് വിട്ടുകൊടുക്കാന് ഞാനും തയ്യാറായില്ല.എന്നോടാ കളി എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാനെന്റെ പണി ആരഭിച്ചു.<br /><br />ഇത്തിരി നേരം കഴിഞ്ഞതും കണവനെത്തി.<br />“എങ്ങനുണ്ട് മസാലദോശ, കൊള്ളാമോ?”<br />“ഹും, ഇങ്ങനാണേല് ഇച്ചിരി കൊള്ളും. അല്ല, കുറച്ചെങ്കിലും വിവരം വേണ്ടെ. ഇതൊക്കെ എങ്ങനാ ഈ കുന്തങ്ങള് ഉപയോഗിച്ച് കഴിക്കാ. ന്നാലും ഞാന് ഇതുപയോഗിച്ച് കഴിച്ചു ട്ടൊ. ഇനി നാണം കെടുത്തി എന്നു പറയില്ലല്ലോ”<br /><br />“അപ്പോ നീ നൈഫും ഫോര്ക്കും ഉപയോഗിച്ചാണോ ഇത് കഴിച്ചത്? കണവന്റെ ശബ്ദത്തില് ഒരു ഞെട്ടല്.<br />“അതേ“.<br />ഫോര്ക്കിലെ ബാക്കിവന്ന ദോശക്കഷ്ണം അകത്താക്കി ഞാന് തലയാട്ടി, അഭിമാനപുരസ്സരം.<br />“എടീ, ദോശ ആരും ഇതോണ്ട് കഴിക്കില്ല “<br />“ആഹാ, ഇപ്പ എനിയ്ക്കായോ കുറ്റം? രണ്ടെണ്ണം കൂടി വരാനുണ്ട്, വേയ്റ്റ് ചെയ്യ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട്”<br />“അത് ദേ ഇതാ, അതെങ്ങനാ മസാലദോശയിലെ മസാല മാത്രം കൂട്ടീട്ടല്ലെ നീയത് കഴിക്കൂ“ മുന്നിലിരിക്കുന്ന സാമ്പാറും ചട്ണിയും എന്റെ മുന്നിലേയ്ക്ക് നീക്കിവെച്ചു കണവന്. മസാലദോശയും ഞാനും തമ്മിലുള്ള സ്നേഹപ്രകടനത്തിനിടയില് ആ രണ്ടെണ്ണത്തിനെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല.<br /><br />അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു പോവുന്നതിനിടയില് കൌണ്ടറിലിരിക്കുന്ന പട്ടരെ ഒന്നുകൂടി നോക്കി അയാള്ടെ നോട്ടം ഇങ്ങോട്ടു വീഴുന്നുണ്ട്. അല്പം ഗൌരവത്തോടെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന സാമ്പാറില് ഫോര്ക്കൊന്നു മുക്കിയെടുത്തു പ്ലേറ്റില് തന്നെ വെച്ചു.ഈ ടെക്നോളജിയെപ്പറ്റി കുത്തിയിരുന്ന് ആലോചിക്കട്ടെ പട്ടര്.<br /><br />അവിടന്ന് തിരിക്കുമ്പോള് എന്റെ മിണ്ടാട്ടം മുട്ടിയുള്ള ഇരിപ്പില് കാന്തനൊന്നു വാചാലനായി.<br />“നിന്റെ നാക്കെന്താ വല്ല ലാബിലേയ്ക്കു അയച്ചു കൊടുത്തോ? എന്തായാലും മസാലദോശ ഫോര്ക്കുപയോഗിച്ച് കഴിച്ചത് സമ്മതിക്കണം ”<br /><br />കിട്ടിയ ഓപ്പര്ച്യൂണിറ്റി യാതൊരു അഹങ്കാരവുമില്ലാതെ കെട്ട്യോന് എടുത്തുപയോഗിക്കുമ്പോള് ഞാനാലോചിച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു<br /><br />ഫോര്ക്കുപയോഗിച്ച് മസാലദോശ കഴിക്കുമ്പോള് നൈഫ് എന്തെടുക്കുകയായിരുന്നു?പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com123tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-81756365755901129942008-04-01T18:11:00.000-07:002010-01-08T18:20:49.637-08:00ചെസ്സ്<div id="ms__id30998"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjyxuMMhWFIqpDLeuB0k5dkrEIxC0fZwXdIYGT_YYaNOZYBLW3KKvzd6dD-7RrL5YElJzPpLc8i6G17qsjoy8OjpzF0NtgZjBjzSMBq3W6H3J08sugizUvh1ysu-0o7VzCFiF3ktDi_IQ/s1600-h/www.gemstoneking.net.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5184452761407429330" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjyxuMMhWFIqpDLeuB0k5dkrEIxC0fZwXdIYGT_YYaNOZYBLW3KKvzd6dD-7RrL5YElJzPpLc8i6G17qsjoy8OjpzF0NtgZjBjzSMBq3W6H3J08sugizUvh1ysu-0o7VzCFiF3ktDi_IQ/s200/www.gemstoneking.net.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU-ieUgwfoJ_-r-IrDKSMJpGLOl5zQoXuWZ8Pjn-tJt0mceQwjOb-dMwAncEtlBpsM663PaIBq1IOMO07SUCVHjlEKr809ZwJVo-UnWHTF3LGZkS86ydF0c7bMp81Um81NCCX7bUIk9b8/s1600-h/edsphotoblog.com.jpg"></a><br /><br />പിറകിലെ നേതൃത്വം നിവര്ന്നുനില്ക്കേ<br /><div id="ms__id31003">വെളുത്ത പടയാളിയുടെ ആദ്യചുവടില്</div><div id="ms__id41561">കറുത്തപക്ഷം നേര്ക്കുനേര്</div><div id="ms__id31005">ചവിട്ടിപ്പരിചയിച്ച വഴികളിലുടനീളം</div><div id="ms__id31006">പകച്ചുനിന്ന നീക്കങ്ങള്ക്കിടയില്</div><div id="ms__id31007">കറുപ്പും വെളുപ്പും ഉന്മാദമായി</div><br />കളങ്ങള് മാറ്റിച്ചവിട്ടാനൊരുങ്ങുന്ന<br />വീഥികളിലൊക്കെയും കനലുകള്<br />ആളിക്കത്താനൊരുങ്ങുന്നു<br />മുന്നോട്ടുവെച്ച കൊലുസിട്ട പാദങ്ങളില്<br />വിറങ്ങലിച്ചുപോയ ആത്മധൈര്യം<br />പിന്വിളികളെ മാനിച്ചെന്നുറപ്പ്<br /><br />കുതിക്കുന്ന അശ്വത്തിന് അഹങ്കാരം<br />ചലിക്കാന് വിലക്കേര്പ്പെടുത്തിയതില്<br />ഗജരാജന് പ്രതിഷേധമാവോളം<br />നേരെ പോകാന് തേരാളി മാത്രം<br />തന്ത്രങ്ങള് മെനയാന് മന്ത്രി<br />മൌനിയായി രാജാവും.<br /><br />ഉയരത്തില് പറക്കരുതെന്ന ശാസനയില്<br />അടക്കിപ്പിടിച്ചതൊക്കെയും തുളുമ്പി<br />കൂട്ടുവന്ന നിഴലിനും ഭയപ്പാട്<br />മനസ്സിന്റെ മൌനത്തിനാശങ്ക<br />നെഞ്ചിലെ കനവുകള്ക്ക് തീവ്രത<br />വിറയ്ക്കുന്ന വിരലുകളില് ത്രസിപ്പ്<br /><br />ചിന്തകള് മുരടിച്ചതും കളമൊന്നു മാറി<br />കേറി വെട്ടിയ മുഖ്യന് നിശ്ചലമായി<br />തേരാളിയുടെ വഴിയില് പിഴവുകള്<br />ഒത്തുതീര്പ്പില്ലാത്ത തര്ക്കങ്ങള്<br />കലാശക്കൊട്ടിലവസാനം തോല്വി<br />കിരീടമൂരി സ്ഥാനമൊഴിഞ്ഞു<br /><br />വീണ്ടുമൊരു കളിയ്ക്കായ് നിരത്തിയതും<br />പൊരുതാന് ആത്മബലം കുറവ്<br />സിന്ദൂരമണിയാത്ത നെറ്റിയില്<br />വിയര്പ്പിന്റെ നേര്ത്ത ചൂട്<br />കവിളത്തൊഴുകിയെത്തുന്ന നീര്കണം<br />വിടര്ന്ന മിഴികള്തന് ബാക്കിപത്രം<br /><br />മുന്നോട്ടു കുതിക്കാനാഞ്ഞതും<br />പ്രേരണ വഴിതെറ്റിച്ച ഒരാത്മാവ്<br />ഭ്രാന്തമായ് സന്നിവേശിച്ചപോലെ<br />അടിവയറ്റിലൊരു കൊളുത്തല്<br />അമര്ത്തിപ്പിടിച്ച കയ്യില് ഹൃദയതാളം<br />പതുക്കെ മന്ത്രിച്ചു “ ചെക്ക് ”<br /><br /><br /><span style="font-size:78%;">Image: gemstoneking.net</span> </div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com80tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-43248979154330887582008-03-19T18:56:00.000-07:002008-08-22T10:00:57.632-07:00ദേ ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്യേ<div id="ms__id10948">"അയ്യോ........<br /><br />അന്നത്തെ കൌസല്ല്യാ സുപ്രഭാതം എന്റെ വക ആയിരുന്നു.<br /><br />"എന്റെ ബുഷ് പോയേ......"<br /><br />അലാറം ബഹുവചനമായതും കാന്തന് ഓടിവന്നു. "സി എന്നന്നോ, എമ്മസ്സെന്നോ, എന്ഡീടീവിയോ?ഏതിലാ ന്യൂസ്. എന്താ സംഭവം?"<br /><br />കണ്ടിന്യൂസായി വന്ന ചോദ്യങ്ങള്ക്കുത്തരമായി എന്റെ കൈ മുറ്റത്തേക്കു നീണ്ടു. "ഇത് വീവീസിയാ."<br />"അതെന്താടീ ഈ വീവീസീ"<br />"വെള്ളമൊഴിച്ചു വളര്ത്തിയ ചെടിയാ. ആ മൊട്ടസായിപ്പ് വന്ന് ക്രോപ് ചെയ്തോണ്ട്പോയി."<br /><br />ബാല്ക്കണിയില് താടിയ്ക്ക് കയ്യും കൊടുത്തുള്ള എന്റെ ഇരിപ്പ് ഒന്നുകൂടി മെഷര് ചെയ്ത്തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നതിനിടയില് കണവന് പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു<br />“ഇങ്ങനെ നീ ഡൈലി അലറിയാല് നമ്മളിവിടുന്ന് ക്രോപാവും”<br /><br />ആ പറഞ്ഞത് രണ്ടാമത്തെ ചെവിയിലൂടെ പുറത്തേയ്ക്ക് വിട്ട് അന്നത്തെ കറക്കത്തിനുള്ള പ്ലാനിട്ടു. ശനീം ഞായറും വെറുതെ കളയാന് പാടില്ല,ദൈവദോഷം കിട്ടും. വേഗം പണിയെല്ലാം തീര്ത്തു അന്ന് ചെയ്തു തീര്ക്കാനുള്ള കുരുത്തക്കേടിനുള്ള ആലോചന മുറുകിയതും നയനങ്ങളും വിടര്ത്തി കാന്തനെത്തി.<br /><br />“കുടിക്കാനെടുക്ക്”കണ്ണിലുടക്കിയ പാചകക്കുറിപ്പില് ചേര്ത്തിളക്കേണ്ട വരി വന്നപ്പഴാ ഒരു ചായ.<br />“മിക്സ് ചെയ്യണോ”<br />“എടീ, ചായയെടുക്കാന് “<br />“ഓ അങ്ങനെ”<br /><br />ചായ കയ്യീ കൊടുത്ത് സ്വല്പം മാറിയിരുന്നു.ചായ കുടിക്കുന്നത് കണ്ണുരുട്ടി നോക്കിയിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പൊ കാന്തനൊരു സംശയം“നിന്റെ പഴേ സ്വഭാവം ഇപ്പഴും മാറീട്ടില്ലല്ലേ”<br />“എന്തു സ്വഭാവം?”<br />“വായ്നോട്ടം”<br />“ഹും” തൊണ്ണൂറ് ഡിഗ്രിയില് മുഖം വെട്ടിത്തിരിച്ചിരുന്നു. പിന്നെ പതുക്കെ നൂറ്റീണ്പതിലേയ്ക്ക് വന്നു.<br /><br />“ഇങ്ങനെ ഊതിക്കുടിക്കാന് മാത്രം ചൂടുണ്ടോ ചായയ്ക്ക്?”<br />“ഇല്ലാതിരിക്കാന് നീയിത് ഫ്രിഡ്ജിലല്ലല്ലോ ഉണ്ടാക്കീത്”<br />ഉറക്കം പോയതിന്റെ ചൂടാണതെന്നറിഞ്ഞതും ഞാന് മെല്ലെ പിന്വലിഞ്ഞു<br /><br />“കുറച്ചുനേരം മിണ്ടാതിരി, ഇത്തിരി പണീണ്ട്. അതൊന്ന് തീര്ക്കട്ടെ.”<br /><br />തൃപ്തിയായി.<br /><br />കല്ലു പെറുക്കാന് അരി മുറത്തിലിട്ട് കൈകൊണ്ട് പരതണപോലെ ലാപ്ടോപ്പില് ക്രിയ ആരംഭിച്ചതും കുറച്ചു പാട്ടു കേള്ക്കാമെന്ന മോഹം എന്നിലും ഉദിച്ചു. ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കണ്ട എന്നു കരുതി ഹെഡ്ഫോണ് തലേല് കേറ്റി വെച്ചു. ഗസലിന്റെ ആസ്വാദനം എന്റെ മുഖത്തും വന്നു. തലയൊക്കെ ആട്ടി ആഹഹാ എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാനങ്ങ് ലയിച്ചുപോയി. ഇടയ്ക്കിടെ കണവന് എന്നെ നോക്കുന്നും ഉണ്ട്. ഇതെന്തിനാ എന്നെയിങ്ങനെ നോക്കുന്നത് എന്നാലോചിച്ച് കുറച്ചു നേരം ക്വസ്റ്റിന് മാര്ക്കിനെ വിടാതെ പിടികൂടി.<br /><br />അല്പം കഴിഞ്ഞതും കാന്തനെണീച്ച് അടുത്ത് വന്നു , “ നീ പാട്ടു കേക്കാ? “<br />“അല്ല, ഞാന് പുട്ടുണ്ടാക്കാ” ഞാന് വീണ്ടും നിഷ്കളങ്കയായി<br />“എടീ ഞാന് പറഞ്ഞില്ലേ കുറച്ചുനേരം ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതിരിക്കാന്? ഓഫീസ്സിലെ കുറച്ചുപണി തീര്ക്കാനുണ്ട്”<br />“അതിന് ഞാന് മിണ്ടാതിരിക്കല്ലേ, ദേ തലേല് ഈ കുന്തം വെച്ചിട്ടും ഉണ്ട്.”<br /><br />പറഞ്ഞുതീര്ന്നതും ആ മുഖത്ത് നവരസങ്ങള്ക്കുമതീതമായൊരു ഭാവം പൊട്ടിവന്നു. ഞാനും ജാഗകൂരയായി. എന്തും സംഭവിക്കാം. പക്ഷേ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അങ്ങോര് ഹെഡ്ഫോണിന്റെ കോഡ് എന്റെ നേരെ നീട്ടി. അപ്പഴാ ഓര്ത്തത്, ഹെഡ്ഫോണ് മാത്രെ ഫിറ്റായുള്ളൂ, കോഡിപ്പഴും ഔട് ഓഫ് പൊസിഷനാ...<br /><br />ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഒരു ഭാഗത്ത് മിണ്ടാതിരുന്ന് ഞാന് ചമ്മി.<br />പതിവുപോലെ വായനയിലേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞു. കല്ല്യാണപ്പന്തലീ വെച്ചു കണ്ട പരിചയം പോലും കാണിക്കാതെയുള്ളെ ആ ഇരുപ്പ് കണ്ടപ്പൊ എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല.<br />“ദേ ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്യേ , എനിക്കൊരു സംശയം”<br /><br />“മോളിലുള്ള നക്ഷത്രം താഴേന്നുപോയതാണോ എന്നാവും”<br />“അത് ഞാന് കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച്ച ചോദിച്ചതല്ലേ”<br />“ഫയല്സ് കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച് കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ വേയ്റ്റ് കൂടുമോ എന്നാവും”<br />“ഹ, അതൊക്കെ ഞാന് ഒരുവട്ടം ചോദിച്ചതല്ലെ, ഇത് അതൊന്നുമല്ല”<br />“എന്നാ പറ, എന്താ”<br />“ഈ എല്റൂ എന്നുവെച്ചാലെന്താ?“<br /><br />പാത്താം ക്ലാസ്സിലെ എക്സാമിന് ആശയം വ്യക്തമാക്കുക ചോദ്യം കണ്ടപ്പോ എന്റെ മുഖത്തുണ്ടായ അതേ ഭാവം ആ മുഖത്തും വന്നു.<br /><br />“ചായ കുടിയ്ക്ക്, എന്നിട്ട് പറഞ്ഞാ മതി”“ഇനി എന്ത് കുടിക്കാനാ, ഒരാഴചയ്ക്കുള്ള വെള്ളം കുടിപ്പിച്ചില്ലേ. ഞാന് വിക്കീലും ഗൂഗിളിലുമൊക്കെ ഒന്നു തപ്പട്ടെ”<br /><br />അഫ്ഗാന് ഗുഹകളില് ലാദനിക്കായെ തപ്പാനിറങ്ങിയപോലെ സെര്ച്ചിങ് തുടങ്ങി.<br /><br />“നീയാ സ്പെല്ലിങ് ഒന്നു പറഞ്ഞേ”<br />"e l r u e"<br />"ഇതുപോലെ ഇനീം ഉണ്ടോ വാക്കുകള് . ഉണ്ടേല് പറ ഒരാഴ്ച്ച ലീവെടുക്കാനാ.”<br />“ആദ്യം ഇത് കണ്ടുപിടിക്ക്, എന്നിട്ടാവാം ബാക്കി”<br /><br />ഫിനിഷിങ് പോയന്റിലെത്തുന്ന സന്തോഷത്തോടെ ഞാനും സെര്ച്ചിങ് തുടങ്ങി.<br /><br />“നീ ഇംഗ്ലീഷില് പോസ്റ്റ് ഗ്രാജ്വേഷന് എടുത്തതല്ലേ, പിന്നെന്താ മീനിങ് കിട്ടാന് ഇത്ര ബുദ്ധിമുട്ട്?”<br />“യൂനിവേഴ്സിറ്റിക്കാര്ക്ക് അബദ്ധം പറ്റിയതിന് ഞാനെന്തു ചെയ്യാനാ”<br />“എല്റൂ എന്നതിന് ഒറ്റവാക്കൊന്നും ഇല്ല.“<br />“വേണ്ട, പാരഗ്രാഫാക്കി പറഞ്ഞാ മതി. പരദൂഷണം ആരേലും വണ്വേഡാക്ക്വോ“<br />“നിനക്ക് എന്നോടെന്തെങ്കിലും പൂര്വ്വവൈരാഗ്യം ഉണ്ടോ. ഉണ്ടെങ്കില് നമുക്ക് പറഞ്ഞു തീര്ക്കാം”<br />“അറിയില്ലെങ്കീ പറഞ്ഞാ പോരേ”<br /><br />കാന്തനും തോല്ക്കാനുള്ള മനസ്സില്ല. മൈക്രോസോഫ്റ്റുകാരുടെ വീടുവരെ തപ്പിക്കഴിഞ്ഞിട്ടും എല്റൂ കിട്ടിയില്ല.<br /><br />ഒടുവില് തെല്ലൊരു സംശയത്തോടെ പതുക്കെ ചോദിച്ചു- “നീയിത് എവിടാ കണ്ടെ?“<br />“ഓ,പിന്നേ.അത് പറയാഞ്ഞിട്ടാവും മീനിങ് കിട്ടാത്തെ"<br />അല്ലെടീ, ഒന്നറിയാനാ.“വിശ്വസിക്കാവുന്ന സ്ഥലത്താ കണ്ടത്.”<br /><br />ഞാന് പറയുമെന്ന വിശ്വാസത്തില് കാന്തന് എന്നേം നോക്കിയിരുന്നു.ഇനീപ്പൊ അതറിയാണ്ട് പ്രശ്നം വേണ്ട.<br />"ഞാനത് കണ്ടത് ഇവിടാ”എന്റെ ചൂണ്ടുവിരലിന്റെ അറ്റത്തേയ്ക്ക് നോക്കിയതും കാന്തന്റെ കയ്യീന്ന് മൌസ് സ്ലിപ്പായി. ചെരിച്ചും ബോള്ഡിലും എഴുതിയ വാക്കുകള് , അതിന് താഴെ ഒരു ചതുരപ്പെട്ടിയും. മുകളില് വൃത്തിയായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു ‘വേഡ് വെരിഫിക്കേഷന്'<br /><br />“ഇവിടെ കാണുന്ന വേഡിന്റെയൊന്നും അര്ഥം എനിക്ക് കിട്ടുന്നേ ഇല്ല.ഇംഗ്ലീഷ്കടലീ കായം കലക്കിയപോലുള്ള ഭാഷയാന്നറിയാം. ന്നാലും ഇങ്ങനേം ഉണ്ടോ...”അനാവശ്യമൊന്നും പറഞ്ഞില്ലെന്ന മട്ടില് ഞാന് അങ്ങനെത്തന്നെ ഇരുന്നു.<br /><br />മറുപടിയായി ഒന്നും കേള്ക്കാതായപ്പോ വീണ്ടും ഞാനൊന്നു ജാഗകൂരയായി. അടികിട്ടുമോ അതോ മൊത്തത്തീ തരിച്ചിരിക്കുകയാവുമോ? അനക്കമൊന്നും ഇല്ല. അറ്റ്ലീസ്റ്റ് ഒരു നെടുവീര്പ്പെങ്കിലും...രണ്ടും കല്പ്പിച്ച് ഞാനൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും പ്രിയതമന് തലകുമ്പിട്ടു, കൈകള് കൂപ്പി.<br /><br />“മാന് ലിയാ മോളൂ മാന് ലിയാ”<br /><br />ഹൊ നമിച്ചിരിക്കുന്നു, അതും ഹിന്ദീല്.</div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com123tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-63033130383742807952008-03-10T18:17:00.000-07:002008-06-18T21:36:28.905-07:00ഇടിവാളിനൊരു കൊടുവാള്<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcbZp0ANlpweHYYYcqAckx-nAcWBW7sbehbAG693lrrKaleAFJd7jz3ihPMgwoQW3Bwf88owKsnNvOLdlSkg1ndT-ZeSQDCnhHRSpjJC_g1kaQdzhGvkcAsnWmVA-4ctIg4hqNGrlcwmE/s1600-h/ayyappa.jpg"></a><br /><div>from: <a href="mailto:ayyappa_swami@gmail.com">ayyappa_swami@gmail.com</a></div><div>sent :Monday, March 10 2008 8.30PM</div><div>To:swapnabhumi.blogspot.com</div><div>Subject:ഇടിയ്ക്കൊരു തുറന്ന മറുപടി</div><div>Importance: മര്യാദയ്ക്കല്ലേല് ...വെവരമറിയും</div><br /><div></div><br /><div>അയ്യപ്പ ശരണം </div><div><br />എന്റെ എത്രയും പ്രിയപ്പെട്ട ഭക്തന് ഇടിവാള് വായിക്കുവാന്ഇരുന്നിടത്തൂന്നെണീക്കാന് പറ്റാതെ ഇന്നും ബ്രഹ്മചാരി ആയിക്കഴിയുന്ന അയ്യപ്പന് എഴുതുന്നത്, അവിടിരുന്ന് വായിക്കുക.</div><br /><div></div><div>നീയെന്റെ കാലുവാരുന്ന ഭക്തനാണെന്ന ഉറച്ചവിശ്വാസമുള്ളതോണ്ടാഈ കത്തെഴുതുന്നതെന്ന് നിനക്കറിയാല്ലോ?പ്രശ്നം വരുമ്പോ മാത്രേ നീയൊക്കെ എന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുള്ളൂ എന്നു പറഞ്ഞിട്ട് ദിവസോം വിളിക്കുന്നതെന്തിനാ??? നീയൊക്കെ എന്റെ പേരും പറഞ്ഞ് വ്രതമെടുത്ത് ചിക്കനടിക്കുമ്പോള് ഞാനിവിടെ നെയ്യിലും തേങ്ങേലും മുങ്ങിയിരിക്കാന്നു എപ്പഴെങ്കിലുംഓര്ത്തിട്ടുണ്ടോ? </div><br /><div></div><div>“നെയ്യഭിഷേകം സ്വാമിയ്ക്ക്, പാലഭിഷേകം സ്വാമിയ്ക്ക്”എന്നൊക്കെ നിലവിളൊച്ചോണ്ട് ഇവിടെ കേറി വരുമ്പോ ഒന്നോര്ക്കണം മനപ്പൂര്വ്വമല്ലേലും എനിക്കിഷ്ടം “ചില്ലി ചിക്കണ് ശരണം ശരണം, മട്ടണ് സൂപ്പ് ശരണം ശരണം“ എന്നു കേള്ക്കാനാണെന്ന്...ഇക്കാര്യത്തില് ആരും കണ്ണടയ്ക്കുന്നില്ലല്ലോ</div><br /><div>പാര്ട്ടീന്നൊക്കെ ഓഫറുണ്ടായിട്ടും ഇവിടിങ്ങനെ കുത്തിയിരിക്കുന്നത്ചില കണക്കുകൂട്ടലുകളൊക്കെ ഉള്ളതോണ്ട് തന്നെയാണ്.പാര്ട്ടി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് പദയാത്ര നടത്താന് പുലികളെ നീ നിന്റെ ബൂലോഗത്തീന്നു കൊണ്ടോരോ? BJP ആയാലും NCP ആയാലും തന്തയ്ക്കു വിളിയ്ക്കാന് ഞാനില്ല.അവര്ക്കിങ്ങോട്ടങ്ങനൊന്നു വിളിക്കാന് തോന്ന്യാല് പാവങ്ങള് കണ്ഫ്യൂസ്ട് ആകും.</div><br /><div></div><div>ശബരിമലേലെ നടവരവിന്റെ കാര്യംനീ മിണ്ടരുത്.അതിന്റെ കണക്കു പറഞ്ഞാ ചിലപ്പൊ ഞാന് അകത്താവും</div><br /><div>അപ്പോള് പറയാന് പോകുന്നത് ആ സീരിയലിനെപ്പറ്റിയാണ്.ഞാന് കേട്ടിട്ടില്ലാത്തഎന്റെ കഥകള് അതില് കണ്ട് അന്തം വിട്ടിരിക്കുമ്പോഴും ആ തടി കണ്ട് ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി.എന്നാലും അത്രയ്ക്ക് വേണാരുന്നൊ? ഉരുട്ടി വായിലേയ്ക്കിടാന് പോയ നല്ല നെയ്യുരുളയോട് “ഹാവ് അ ബ്രേക്ക്” പറഞ്ഞത് ഞാനെങ്ങനെ പൊറുക്കും? അന്നൊരു വെള്ളിയാഴ്ചയായിരുന്നു.പിന്നെ രണ്ടുദിവസം പട്ടിണികിടക്കേണ്ടി വന്നു. ശംഭോ...</div><br /><div>മഹിഷീടെ വെല്വെറ്റില് തട്ടി എന്റെ പുലിനഖമാല തിളങ്ങുമ്പോഴും എനിയ്ക്ക് പരിഭവമുണ്ടാരുന്നില്ല. എന്റെ ഗേള്ഫ്രന്ഡ് പുരോഗമന ചിന്താഗതിക്കാരിയാണെന്നു ഞാന് കരുതിക്കോളാം. നീയിങ്ങനെ കൂളിങ്ഗ്ലാസ്സും വെച്ച് പിന്നാലെ നടക്കണ്ട, അവള് ബൂക്ക്ടാഡാ...</div><br /><div></div><div>എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഉഷാഫാനിന്റെ കാറ്റ് തട്ടിക്കോട്ടേന്നുവെച്ചിട്ടാ അവളുമാര് ഒന്നു തിര്ഞ്ഞുനിന്ന്ചാമരം വീശിയത്. അപ്പഴേയ്ക്കും നീയൊക്കെ അതേറ്റുപിടിച്ചല്ലെ...തലേല് കുത്തണ സ്ലൈഡിന്റേം കയ്യിലിടണ വളേടേം ഒക്കെ ബ്രാന്ഡ് നിനക്കൊക്കെ നന്നായറിയാം ല്ലേ, നീയൊക്കെ അതല്ല അതിനപ്പുറോം ചെയ്യും. അടുത്ത ജന്മം നീ ഞാനായി ജനിക്കും, ഒറപ്പാ.</div><br /><div>ഞാന് നിര്ത്താന് പോണില്ല. നീയേതാലും ബ്ലൊഗിങ് ചെയ്ത് ചീത്തപ്പേരുണ്ടാക്കിവെച്ച് ചുമ്മാ ഇരിക്കുവല്ലേ, അടങ്ങിയിരുന്ന് വായിച്ചോണം എല്ലാം.</div><br /><div>ഇക്കഴിഞ്ഞ മകരവിളക്കിന് എറിഞ്ഞ തേങ്ങയൊക്കെ എത്രകാലം മുന്പ്പുള്ളതാരുന്നു? എല്ലാത്തിനും ഒരു തേങ്ങാക്കള്ളിന്റെ സ്വാദ്. എന്ന പിന്നെ ഒറിജിനല് കൊണ്ടോരാരുന്നില്ലെ. തേങ്ങയുടയ്ക്കുന്ന ശബ്ദം കേക്കുമ്പോ എന്റെ മനസ്സിലെവിടെയോ ഒരു കുപ്പിയാ പൊട്ടുന്നെ. എന്നെ ഈ കാട്ടീ പിടിച്ചിരുത്തീട്ട് നീയൊക്കെ അര്മാദിക്കാ ല്ലെ... </div><br /><div>ഏതയ്യപ്പനും ഉണ്ടാവുമെടാ ഒരു ശ്രീകൃഷ്ണജയന്തി , അത് മറക്കണ്ട</div><br /><div>എല്ലാം സഹിക്കാം, ആ കൊച്ച് ദേ അപ്പറത്തിരുന്ന് കണ്ണിറുക്കാന് തുടങ്ങീട്ട് കാലം കുറെയായി. ഞാനുമൊരാണല്ലേ. കൂടെപൊറുപ്പിക്കാംന്ന് വെച്ചാ ആരും സമ്മതിക്കുന്നും ഇല്ല. അതെങ്ങനാ, എന്നെ കാണുന്നേനുമുന്പ്പ് ലവളെ കണ്ടാലല്ലേ നിനക്കൊക്കെ ശരണം വായീ വരുള്ളൂ.</div><br /><div></div><div>എന്നാലും ഈ മകരക്കുളിരിലും വൈറസിനടുത്ത് ആന്റിവൈറസ് വച്ചപോലെ ഞാനിവിടെ ഇരിക്കുന്നത് എത്ര പാടുപെട്ടാണെന്ന് നിനക്കറിയൊ? നീ ചിരിക്കണ്ട. കല്ല്യാണം കഴിഞൂന്നൊന്നും നോക്കില്ല ബ്രഹ്മചാരി ആക്കിക്കളയും, പറഞ്ഞേക്കാം.</div><br /><div>ബട്, എന്നോട് കളിച്ചാല് വിവരമറിയുമെന്ന് നിനക്കൊക്കെ ഇപ്പൊ മനസ്സിലായിക്കാണൂല്ലോ ല്ലെ? കുറച്ചൂസം മുന്പ് ഞാനും ആ കൃഷ്ണനും തമ്മിലൊന്നു മീറ്റി.ടെമ്പററീം പെര്മനന്റും ആയി അവന് കുറെ ഉണ്ടല്ലൊ.അവന്റെ ടൈം. എന്നെക്കൂട്ടാതെ അവന് വൃന്ദാവന് ഗാര്ഡനീ പോയി കളിച്ച കഥയൊക്കെ ഞാനൊരുപാട് വൈകിയാ അറിഞ്ഞെ. എങ്കിലും ഞങ്ങള് നല്ല ഫ്രന്ഡ്സാ. അതോണ്ട് ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തി. പണ്ടേ ഡ്രസ്സിനോട് അവന് വല്ല്യ കമ്പമാ. സോ, ഏതു കോലത്തിലും വന്നോളാന് ഭക്തരോട് പറഞ്ഞേക്കുവാ. പ്രത്യേകിച്ച് ചെല്ലക്കിളികളോട്. </div><br /><div></div><div>ഞാനായിട്ടെന്തിനാ ചുമ്മാ ഇരിക്കുന്നെ. ചെല്ലക്കിളികള് ഇങ്ങോട്ടും പോരട്ടേന്ന്. അവരങ്ങനെ വട്ടമിട്ടു പറക്കുമ്പോ മണ്ഠലക്കാലം ഒന്ന് എക്സ്റ്റന്റ് ചെയ്താലോ എന്നാ ഇപ്പൊ ആലോചന. നാല്പ്പതു ദിവസം കുറച്ചു കുറവല്ലെ, നീ തന്നെ പറ.</div><br /><div>ദുബായ് ഫെസ്റ്റിവലില് നീ സ്വപ്നം കാണുന്ന കാശിനു വേണ്ടി എടുത്തുവെച്ച ഐസ് ക്യൂബ്സ് ഫ്രീസറീ തന്നെവെച്ചേര്. എന്റെ കയ്യീന്നതൊന്നും എങ്ങോട്ടും പോകില്ല. മകരം കഴിഞ്ഞാ നീണ്ട വെക്കേഷനാ.ഞാനൊന്നു കറങ്ങാന് തീരുമാനിച്ചു, വടക്കുതെക്കു ഭാഗങ്ങളില് നിന്നും കിഴക്ക് പടിഞ്ഞാറോട്ടൊരു യാത്ര.സമയമുണ്ടേല് ലക്ഷദ്വീപിലൊരു കറക്കോം. അയ്യപ്പനാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ല, വട്ടച്ചിലവിനുള്ള</div><div>കാശ് കയ്യീന്നെടുക്കണം</div><br /><div>ഇതൊക്കെ ഒന്നു ശര്യാക്കിത്തന്നാ ഗുരുവായൂരിലെ ആ ഫ്ലാറ്റിന്റെ കാര്യം ഞാനേറ്റു. </div><div></div><div></div><div>വല്ല്യ ബ്ലോഗന് ആയിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ല, തലേല് വല്ലോം വേണം.ചുമ്മാ കേറി വരും ഇങ്ങോട്ട്...</div><br /><div>ഒരു പോസ്റ്റിട്ടാല് അങ്ങൊട്ടും ഇങ്ങോട്ടും കമന്റണമെന്നു നിനക്കറിയാല്ലോ. അതോണ്ട് ഒന്നൂടി ഒന്നാലോചിക്ക്.</div><br /><div><br />അപ്പോ, എല്ലാം പറഞ്ഞപോലെ...</div><br /><div><br />സ്നേഹപുരസ്സരം<br />നിന്റെ പ്രിയദൈവം</div><br /><div>അയ്യപ്പന്</div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div><a href="http://itival.blogspot.com/2008_01_01_archive.html"><span style="color:#000066;">ഇടിവാളിന്റെ കത്ത് ഇവിടുണ്ട്</span></a><span style="color:#000066;">. </span></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com92tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-26568044248779138362008-03-02T17:36:00.000-08:002010-01-10T19:00:22.382-08:00മുത്തശ്ശിക്കഥ<div id="ms__id17691"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHSHm2uz8613ioG44Czqs4xV-t2POaPsHITAfOt0KfskpcalB5pXWSRWpbXzquHejyfrjiGGrwNiJt8ya0ewvONYH1o17kEMVRMtikEEoncgCrG87vub6mBfI5C796NazLo84qacskOlM/s1600-h/muthassi.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5173346446903109938" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHSHm2uz8613ioG44Czqs4xV-t2POaPsHITAfOt0KfskpcalB5pXWSRWpbXzquHejyfrjiGGrwNiJt8ya0ewvONYH1o17kEMVRMtikEEoncgCrG87vub6mBfI5C796NazLo84qacskOlM/s200/muthassi.JPG" border="0" /></a><br /><br /><br /><p><br /><br /><br /><object id="divplaylist" codebase="http://fpdownload.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=" classid="clsid:d27cdb6e-ae6d-11cf-96b8-444553540000" width="335" height="85"><param name="_cx" value="8864"><param name="_cy" value="2249"><param name="FlashVars" value=""><param name="Movie" value="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=3934177-2d7"><param name="Src" value="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=3934177-2d7"><param name="WMode" value="Window"><param name="Play" value="0"><param name="Loop" value="-1"><param name="Quality" value="High"><param name="SAlign" value="LT"><param name="Menu" value="-1"><param name="Base" value=""><param name="AllowScriptAccess" value=""><param name="Scale" value="NoScale"><param name="DeviceFont" value="0"><param name="EmbedMovie" value="0"><param name="BGColor" value=""><param name="SWRemote" value=""><param name="MovieData" value=""><param name="SeamlessTabbing" value="1"><param name="Profile" value="0"><param name="ProfileAddress" value=""><param name="ProfilePort" value="0"><param name="AllowNetworking" value="all"><param name="AllowFullScreen" value="false"><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><embed src="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=3934177-2d7" name="divplaylist" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" width="335" height="85"></embed></object></p><br /><br /><p><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);">സമര്പ്പണം: മുത്തശ്ശിയെക്കുറിച്ചുള്ള വാക്കുകള് വരികളാക്കാന് പറഞ്ഞ വാല്മീകി മാഷിന്</span></p><br /><br /><p><span style="color: rgb(0, 0, 102);">നന്ദി: മുത്തശ്ശിക്കഥയെ ശ്രവ്യമനോഹരമാക്കിയ അനംഗാരിമാഷിന്</span> </p><br /><br /><p>ഒരുനേര്ത്തശബ്ദത്തിലേതോ മന്ത്രണമതിലേ<br />റെയും ഹരിനാമകീര്ത്തനങ്ങള്<br />ആരെന്നറിയുവാനൊരുമാത്രയാ പടികളേറവേ<br />അകലുന്നു പതിയെ പദനിസ്വനം<br />ദ്രുതമകലുന്ന കാലത്തെപ്പുല്കാനൊരുങ്ങുമ്പോ<br />ളുണരുന്നു ഓര്മ്മയില് ഇന്നലെകള്<br />മങ്ങിയ സ്മൃതികളില് നിറവോടെയറിയുന്നു<br />ഐശ്വര്യമായൊരെന് മുത്തശ്ശിയെ<br /><br />മൂന്നുവിരലതു പാടെപതിഞ്ഞൊരാ ഭസ്മക്കുറിയതു<br />സന്ധ്യയില്നെറ്റിയില്ഭൂഷണംതന്നെ<br />കാല്നീട്ടിവെച്ചുകൊണ്ടാടിയിരിക്കുമ്പോളറിയാതെ<br />വിടരുന്നു കൈകളില് താളവും<br />ശോഷിച്ചമേനിതന് ചുളിവുകളൊക്കെയും<br />ജീവിതസൌഖ്യങ്ങളായിരുന്നു<br />വെള്ളിനൂല് തോല്ക്കുമാ കേശങ്ങളൊക്കെയും<br />വെല്ലുന്നു ആഢ്യത്തഭാവങ്ങളെ<br /><br />പാണന്റെ പാട്ടും നാഗത്തിന് ശാപവും<br />ശംഖൊലി കേള്ക്കുന്ന ആയിരം കാവും<br />അങ്ങനെപ്പോകുന്ന ആചാരമൊക്കെയും<br />ചൊല്ലുന്നു മുത്തശ്ശി വിശ്വസിക്കേണം<br />അങ്കണപ്പൂക്കളില് വിടരുന്ന സൌരഭ്യം<br />കൂടെയുണ്ടാകണം ഹൃത്തിന്റെ നന്മയില്<br />പണ്ടൊരു നാട്ടിലെന്നോതിത്തുടങ്ങുന്ന<br />കഥകളില് നിറയുന്നു കാര്യങ്ങളൊക്കെയും </p><br /><p>കോപമടക്കുക പാടില്ല മറുവാക്കുമരുതെ<br />ന്നു ചൊല്ലുക തെറ്റെന്നുകണ്ടാല്<br />ശിരസ്സാവഹിക്കുക ഗുരുവിന്റെ വാക്കുകള്<br />പ്രണമിക്കൂ അമ്മതന് സ്നേഹത്തെയെന്നും<br />കര്മ്മങ്ങള് വഴിമാറി വാത്സല്ല്യമാകുന്നൊര<br />ച്ഛന്റെ നിഴലായ് ഭവിക്കുക നിത്യം<br />ഒരു നല്ലകുട്ടിയായ് വളരുവാന് മൊഴിയുന്നു<br />സത്വാക്യമൊക്കെയും നല്ല മുത്തശ്ശി</p><p>കിതപ്പറിയാതെ കുതിക്കുന്ന വിശ്വത്തിനാ-<br />ത്മവിശ്വാസവും കൈവിട്ടുപോകേ<br />ഇന്നിന്റെ യാത്രയില് വേരറ്റുപോകുന്നു<br />നൈര്മ്മല്യമായൊരാ ആത്മബന്ധങ്ങള്<br />മുന്പേ പറന്നൊരാ പക്ഷിയെ കാണാതെ<br />വ്യര്ത്ഥമാം മോഹത്തെയൂട്ടി വളര്ത്തവേ<br />ആടിത്തിമര്ക്കുന്ന യൌവ്വനപ്പൂക്കള്ക്കി-<br />ന്നില്ല മുത്തശ്ശി നല്ല വാക്കോതുവാന്<br /><br /></p><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNSrbGsLEPb8TQTF3hmaZ4f3LLDmI4kipA1WvDsE0VxqDzTCXkGNK1H-aR1GLo6i3HRp3csiY_DXphpbMR7TstM5PK1cv_h4MQAvt941o-0Nbd5-xW3yINGvq266qzbYKPl7UXanJCiZY/s1600-h/news.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5173380278360500562" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNSrbGsLEPb8TQTF3hmaZ4f3LLDmI4kipA1WvDsE0VxqDzTCXkGNK1H-aR1GLo6i3HRp3csiY_DXphpbMR7TstM5PK1cv_h4MQAvt941o-0Nbd5-xW3yINGvq266qzbYKPl7UXanJCiZY/s200/news.jpg" border="0" /></a> മുത്തശ്ശിമാര് അനാഥര് ആവാതിരിക്കട്ടെ...<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVE2ZPpN4icx5uMJzgpaLixc8WAzQ8Uj30xKtOE5Tr-k4maqajCGg1f9m0Luf7cLyD1YYmqPh8uhye0-TEklBE1iCSqShG2uugYG6Vth3j_qaWE2imlBF5lTqKo96SdTVP9wgBPIUt-f0/s1600-h/news.jpg"></a></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com53tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-77726962419327519322008-02-24T17:31:00.000-08:002010-01-08T18:27:40.673-08:00അറിയാത്ത അര്ത്ഥങ്ങള്<div id="ms__id23062"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgavdI8noWpPXlcqIO-U46GnBHYdjfNq1xo2VN35ME0VcLq2DGjoioFMXH2gJS_mstb_K_OcHsTR9wxbg7QRYP_0BhIoGpttVdJhFk7-3j3qdGhxIEZgeQRD522Rr6WyHN-cVqFExMm1u8/s1600-h/question.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5170730149115778114" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgavdI8noWpPXlcqIO-U46GnBHYdjfNq1xo2VN35ME0VcLq2DGjoioFMXH2gJS_mstb_K_OcHsTR9wxbg7QRYP_0BhIoGpttVdJhFk7-3j3qdGhxIEZgeQRD522Rr6WyHN-cVqFExMm1u8/s400/question.jpg" border="0" /></a> <span style="font-size:78%;"><br /></span>മൌനത്തിന്റെ വാല്മീകമുടയുമ്പോള്<br /><div id="ms__id23066">ചടുലമാകുന്ന വാചാലതയില്</div>വാക്കുകള് മടുപ്പുണര്ത്തിയാല്<br />കാത്തിരിപ്പിനെന്തര്ത്ഥം?<br /><div id="ms__id23069">കര്മ്മങ്ങളിലെ കൂച്ചുവിലങ്ങില്</div><div id="ms__id22813">പിടയുന്ന ആദ്യപ്രണയത്തില്</div><div id="ms__id23070">ഹൃദയം കനലാകുമ്പോള്</div>മനസ്സിനെന്തര്ത്ഥം?<br /><br />നേര്ക്കാഴ്ചയുടെ സത്യത്തിനുള്ളില്<br />നടനമാടുന്ന മിഥ്യകളില്<br />വിശ്വാസം മറയ്ക്കപ്പെടുമ്പോള്<br />മിഴികള്ക്കെന്തര്ത്ഥം?<br />നിഗൂഢമായ താത്പര്യങ്ങളില്<br />ഒതുങ്ങുന്ന തേങ്ങലില്<br />വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരിയില്<br />ബന്ധങ്ങള്ക്കെന്തര്ത്ഥം?<br /><br />തിരശ്ശീലയില്ലാത്ത വേദിയില്<br />കപടനാടകമാടുന്ന സദാചാരം<br />ഇരുട്ടില് പൊയ്മുഖമണിയുമ്പോള്<br />മൂല്ല്യങ്ങള്ക്കെന്തര്ത്ഥം?<br />നോവിലുണരുന്ന അപശ്രുതികളില്<br />താളം തെറ്റുന്ന മിടിപ്പുകള്<br />നിമിഷങ്ങള്ക്ക് വിലപേശുമ്പോള്<br />ചാരിത്ര്യത്തിനെന്തര്ത്ഥം?<br /><br />നിശ്വാസത്തിന്റെ നെടുവീര്പ്പില്<br />നിനവുകള് തളരുമ്പോള്<br />വ്യര്ത്ഥമായ ഋതുക്കളില്<br />ജീവിതത്തിനെന്തര്ത്ഥം?<br />അറിയാത്ത അര്ത്ഥങ്ങളെല്ലാം<br />മറുപടി തരാതെയകലുമ്പോള്<br />ആകാംക്ഷയുടെ വരികളിലെ<br />ചോദ്യചിഹ്നത്തിനെന്തര്ത്ഥം?<br /><br /><span style="font-size:78%;">Image: samueljscott.files.wordpress.com</span><br /></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com69tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-48967993024560980202008-02-10T19:18:00.000-08:002008-08-22T12:51:14.190-07:00ആദ്യകിക്കും ഒരു ഡൌട്ടും<div id="ms__id21173">മനസ്സമാധാനമില്ലേലും ക്രമസമാധാനമുണ്ടാവണമെന്ന തീരുമാനത്തിനൊടുവില് നല്ല പ്രായത്തില് തന്നെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടതോണ്ട് ദോഷമൊന്നുമുണ്ടായില്ല.<br /><br />കേരളം വിട്ട് (ആദ്യമായി,നോട് ദ് പോയന്റ്) മുംബൈയിലെത്തിയപ്പോള് ഫ്ലാറ്റുകള് കണ്ട് വായ തുറന്നു അക്കമ്പനീഡ് വിത് കണ്ണ് മിഴിക്കല് .<br />ദൂരേന്ന് ബില്ഡിങ്ങുകളൊക്കെ കാണുമ്പോ തോന്നും ഒരു ചൂലെടുത്ത് അടിച്ചുവാരി ഒക്കേറ്റിനേം മുറത്തിലാക്ക്യാലോ എന്ന്.<br /><br />പക്ഷേ,അതിനവസരം തരാതെ, ഹിരനന്ദാണി ബില്ഡിങ്ങിലെ ഫ്ലാറ്റുകള് എണ്ണിത്തീരുന്നതിന് മുന്പ് അമേരിക്കയിലേയ്ക്ക് പറക്കാന് അനുമതി കിട്ടി.<br /><br />നല്ല പാതി നേരത്തേ പോയതോണ്ട് ഒറ്റയ്ക്കുള്ള യാത്ര മസ്റ്റാ.ഞാനാണേല് പാലക്കാട് കോട്ടമൈതാനത്ത് ഇറങ്ങുന്നേനു പകരം വാളയാര് പോയി ഇറങ്ങിയാ കക്ഷിയാ.ഇതാണേല് രാജ്യം വിട്ടുള്ള കളിയും.<br /><br />പേടിയാണെന്നു പറയാന് തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും അമ്മായിഅപ്പന് ഇങ്ങോട്ടു വെടിവെച്ചു,<br /><br />“നിന്നെപ്പോലെ ധൈര്യമുള്ളോര്ക്കൊക്കെ ഇതൊന്നും ഒരു പ്രശ്നമല്ലല്ലോ മോളേ”.<br /><br /><br />പറയാന് വന്നത് കണ്ഠത്തില് തന്നെ സ്റ്റോക് ചെയ്ത് തലയാട്ടി. വീക്ക്നെസ്സീ കേറിപ്പിടിച്ചാ പിന്നെ മാറാന് അ(ദുര)ഭിമാനം സമ്മതിക്കില്ല.<br /><br />ആരോടൊക്കെയോ കടം വാങ്ങിയ ധൈര്യവുമായി യാത്രയ്ക്കൊരുങ്ങി.എല്ലാ ഫോര്മാലിറ്റീസും കഴിഞ്ഞ് വിമാനസമയത്തിന് കാത്തിരിക്കുമ്പോഴാണ് അത് ശ്രദ്ധയില്പെട്ടത്. അപ്പുറത്തിരുന്നൊരാള് എന്നെ നോക്കുന്നു.അതു മാത്രമല്ല ഒരു അളിഞ്ഞ ചിരിയും.<br /><br />“കടമിഴിയാലൊരു നോട്ടമെറിഞ്ഞതു-<br />മവനൊരു മിഴിയാലമ്പെയ്തു“<br /><br />പിന്നെ ഞാന് അയാളെ ശ്രദ്ധിക്കാനൊന്നും പോയില്ല എന്നാലും ലെവീസിന്റെ ജീന്സും,സ്കള്ളേഴ്സിന്റെ ഷര്ട്ടും ലെദര് ബെല്റ്റും വുഡ്ലാന്റിന്റെ ഷൂവും മാത്രം കണ്ടു.<br /><br />മുന്നോട്ടുള്ള ചിന്തകള്ക്ക് സഡന് ബ്രൈക്ക് ഇട്ട് റിവേഴ്സ് ഗിയറില് ആലോചിക്കാന് തുടങ്ങി.<br /><br />മുംബൈയില് വന്നിട്ട്അധികം ആയിട്ടില്ല. ഉള്ളസമയം കൊണ്ട് കുരുത്തക്കേടൊന്നും ചെയ്യാന് പറ്റീട്ടുമില്ല, അതില് പശ്ചാത്താപവുമുണ്ട്.<br /><br />പിന്നെ ലെവനാര്?<br /><br />പെട്ടന്ന് അമാവാസിയില് ചന്ദ്രനുദിച്ചു.<br /><br />ഇന്റര്വ്യൂവിനുള്ള ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളും കാണാപ്പാഠം പഠിക്കുമ്പോള് , അതില് സ്വന്തം ഡേറ്റ് ഓഫ് ബര്ത്തും ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ചോദിച്ച ചോദ്യം<br /><br />“നിങ്ങളെന്താ ഭര്ത്താവിന്റെ കൂടെ പോവാതിരുന്നത്?” എന്ന്.<br /><br />ഫിസിക്സ് പരീക്ഷയ്ക്ക് മലയാളം പഠിച്ചു പോയപോലെയായി.<br /><br />ആലോചിക്കാന് മിനക്കെടാതെ ഉത്തരം കൊടുത്തത് ഇങ്ങനെയും, “ ഞാന് പറഞ്ഞതാ, ന്നിട്ടും കൊണ്ടോയില്ല” .<br /><br />കുറച്ചു നേരം ആ ഓഫീസര് എന്നെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.പിന്നെ ഒരൊറ്റച്ചിരിയായിരുന്നു.അതൊരു അട്ടഹാസം ആയിട്ടാണെനിക്ക് തോന്നീത്.വിസ കിട്ടീല്ലേല് പിന്നെ ഇനീം കുറെ കഴിയണം.<br /><br />വല്ല പെങ്കൊച്ചുങ്ങളും അയ്യപ്പന്കളി നടത്തീട്ടുപോയ പൂരപ്പറമ്പാണ് ഇയാളെങ്കില് തീര്ന്നു എല്ലാം.<br /><br />“നിങ്ങള് പിരിഞ്ഞിരി“ എന്നെങ്ങാനും പറയാന് തോന്ന്യാലോ? ഹോ, ഈ വിരഹിസം ആരും ഇതേവരെ കണ്ടു പിടിച്ചില്ലേ.<br /><br />എന്തായാലും, എന്റെ മുഖത്തെ നിഷ്കളങ്കഭാവം (ശരിക്കും ഉള്ളതാ) കണ്ടിട്ടാകണം വിസയൊക്കെ അനുവദിച്ചു കിട്ടി.<br />അന്ന് എന്റെ അടുത്ത് നിന്നിരുന്ന ആളാണ് ഇപ്പൊ മുന്നിലിരുന്നുകിളിക്കുന്നത്. അയാളെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.<br /><br />ഭാഗ്യമെന്നപോലെ അപ്പോഴേക്കും അനൌണ്സ്മെന്റ് വന്നു, സമയമായീ എന്ന്.<br /><br />സീറ്റൊക്കെ കണ്ടു പിടിച്ച് സ്വസ്ഥമായി ഇരുന്നു. സമയം കളയാന് എന്തു ചെയ്യുമെന്നാലോചിച്ച് പരിസരമൊന്നു വീക്ഷിച്ചു.എല്ലാരും നല്ല ഡീസന്റായി ഇരിക്കുന്നു.എന്നാ പിന്നെ കുറച്ച് ഡീസന്റാവാമെന്നു കരുതി പാട്ടു കേക്കാനുള്ള കുന്തംചെവിയില് തിരുകിയതും അമേരിക്കന് സപ്തസ്വരം കാതിലലമ്പായി.തത്ക്കാലം അത് വേണ്ടെന്നു വെച്ച് ചുമ്മാതിരുന്നു, നേരം അങ്ങനേം കളയാല്ലോ.<br /><br />കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞതും ക്ഷമിക്കാന് തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്പ് തന്നെ ഭക്ഷണമെത്തി.കുറ്റം പറയരുതല്ലോ കാണാന് കൊള്ളുമെങ്കിലും തിന്നാന് കൊള്ളില്ല.<br /><br />തട്ടുകടക്കാര്ക്കൊക്കെ ഡെല്റ്റയില് കോണ്ട്രാക്റ്റ് കൊടുത്താലോ എന്നായി ചിന്ത.എല്ലാരുമിങ്ങനെ ഇടിവെട്ടിയ പോലെ ഇരിക്കുമ്പോ ബാക്കീന്ന് നമ്മടെ ഗോപാലേട്ടന് വരും തലേലൊരു കെട്ടും, മടക്കിക്കുത്തിയ കൈലിയും കയ്യില് കപ്പേം ഉള്ളിച്ചമ്മന്തീം കട്ടന് ചായയുമായിട്ട്. ആഹഹാ... എന്തൊരു ഇമാജിനേഷന്.<br /><br />തിങ്കിക്കൊണ്ടിരുന്നാല് ഉള്ളിലോട്ട് ഒന്നും കേറില്ലെന്നോര്ത്തതും ആ പണി നിര്ത്തി.<br /><br />നാട്ടിലെ അത്രയ്ക്ക് വട്ടമില്ലേലും നെറ്റീല് തൊടുന്ന പൊട്ടിന്റ്റത്രേങ്കിലും വലുപ്പത്തില് ഒരു ദോശ കിട്ട്യാ മതിയായിരുന്നെന്ന അതിമോഹം ഭ്രൂണമായിത്തന്നെ സമാധിയായി.<br /><br />പിന്നെ പ്രതീക്ഷ ഡ്രിങ്ക്സിലേയ്ക്കായി: ചായ ഓര് കാപ്പി, തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്.<br /><br />എയര്ഹോസ്റ്റസ്സ് വന്ന് റ്റീ ഓര് കോഫീ എന്നു ചോദിച്ചപ്പോള് റ്റീ എന്നു പറഞ്ഞത് ഡീ.... എന്നായിരുന്നു വേണ്ടതെന്നു ചായ കണ്ടപ്പോ തോന്നി.<br /><br />ഒരു മാതിരി പെപ്സിയില് മിറിന്ഡ കലര്ത്തിയപോലെ.<br /><br />പണ്ടാരോ പറഞ്ഞത് പോലെ(ദാസനേം വിജയനേം എനിയ്ക്കറിയില്ല) ഇച്ചിരി ചായപ്പൊടി, ഇച്ചിരി പഞ്ചസാര,ഇച്ചിരി പാല് എല്ലാം പാകത്തിനിട്ട് ചായയുണ്ടക്ക്യാലെന്താ കയ്യിലെ ഫ്രന്ഡ്ഷിപ് ബാന്റ് ഊരിപ്പോവോ?<br /><br />അധികം പല്ലുകടിച്ചാല് ഉള്ളതു കൂടി കിട്ടാതാവുമെന്ന ബോധം വന്നപ്പോള് പിന്നെ നോട്ടം ട്രോളിയിലുള്ള ഡ്രിങ്ക്സിലേയ്ക്കായി: നൈദര് ചായ നോര് കാപ്പി, തെറ്റിദ്ധരിക്കാം.<br /><br />ഏതു വേണമെന്നു പറയാന് പേരും അറിയില്ല.അല്ലേലും പേരിലെന്തിരിക്കുന്നു.ഒടുവില് രണ്ടും കല്പ്പിച്ച് ഉള്ളതില്വെച്ച് ഏറ്റവും വലിയ ബോട്ടില് തന്നെ എടുത്തു. എന്താണെന്നൊന്നും നോക്കാതെ ഒരൊറ്റ വലി.അത്രയ്ക്കായിരുന്നു വിശപ്പ്.കാശു കൊടുക്കേണ്ടെന്നോര്മ്മ വന്നതോടെ ആ ട്രോളി എന്റെയടുത്ത് കുറച്ചു സമയം അധികം ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ടു നിന്നു.കുടിച്ച സാധനത്തിന്റെ രുചി മിക്സഡ് ആയതോണ്ട്അതിനെ എന്തു പറയുമെന്നും അറിയില്ല.<br /><br />കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള് ചെറുതായി മയക്കം വന്നു.തിരകളും തീരവും താഴെയുണ്ടെന്നും, യാതൊരുറപ്പും ഇല്ലാതാഈ ഇലക്ട്രിക് പക്ഷി പറക്കുന്നതെന്നും ഓര്ക്കാതെ കണ്ണിലെത്തിയ ഉറക്ക മഹാലക്ഷ്മിയെ നന്നായി വരവേറ്റു.<br /><br />പിന്നെ ഉണര്ന്നത് അടുത്തിരുന്ന ആള് വിളിച്ചപ്പോഴാ.ഈശ്വരാ, ന്യൂയോര്ക്ക് എത്തിയിരിക്കുന്നു.അപ്പൊ, 10മണിക്കൂറോളം കിടന്നുറങ്ങിയെന്നോ?<br />അണ്വിശ്വസിക്കബള് .<br /><br />“ നിങ്ങള് കുടിച്ചത് ************* ആണ്. അതുകൊണ്ടാ ഉറങ്ങിപ്പോയത്“.<br /><br />അയാള് പറഞ്ഞത് ഒരു ചമ്മലോടെ തലയാട്ടി കേട്ടു.<br /><br />അപ്പൊ, ഇത്രേം നേരം ഞാന് കിക്കിലായിരുന്നെന്നോ???<br /><br />എന്റെ ബുഷപ്പാ, കാലുകുത്തുന്നേനുമുന്പേ നീയെനിക്കിട്ട് പണിതല്ലോ.<br /><br />അപ്പൊതൊട്ട് മനസ്സിലൊരു ചോദ്യം സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചു, ഇറങ്ങ്യാലുടനെ കെട്ട്യോനോട് ചോദിക്കാന്.<br /><br />വേഗം അവിടുന്നിറങ്ങി ഡാലസ്സിലേയ്ക്കുള്ള ഫ്ലൈറ്റ് പിടിക്കാന് പോയി.12 മണിയ്ക്കുള്ള ഫ്ലൈറ്റ് പോയി, ഇനി നാലിനേ ഉള്ളൂ. വിവരമറിഞ്ഞപ്പോള് സന്തോഷമായി.<br /><br />എത്തിയ ദിവസമാണേല് സെപ്തംബര് 11.അടുത്തെപ്പോഴോ ഇവിടെ ഒരു ബോംബു പൊട്ടിച്ചുകളിച്ചിരുന്നു ആരോ. പോരാത്തതിന് താലിബാനമ്മാമ്മന് എപ്പഴാ ഈ ഭൂമീല് മണ്ണപ്പം ചുട്ടുകളിക്കാന്തോന്നുക എന്നും പറയാന് വയ്യ.<br /><br />ഇനീപ്പോ കാഞ്ഞുപോയാലും ഇവിടെ കാണാതെ പോകരുതെന്നുള്ളതുകൊണ്ട് ഉള്ള സമയം കളയാതെ അവിടെയൊക്കെ ചുറ്റിക്കറങ്ങി.<br /><br />അതങ്ങനാണല്ലോ, കോഴിക്കോട് അപ്സരേല് പടം റിലീസ് ആയാല് ട്രൈന് ലേറ്റായതുകൊണ്ടാ സിനിമ കാണാന് കേറിയതെന്നു പറയുന്നപോലെ.രണ്ടും പാരലല് സര്വീസ്.<br /><br />നെക്സ്റ്റ് ഫ്ലൈറ്റിനു ഡാലസ്സിലേയ്ക്കു വെച്ചു പിടിച്ചു. പറന്നുയര്ന്ന് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും നല്ല വെയില് . എത്രയൊക്കെ ശ്രമിച്ചിട്ടും ആശാന് എന്റെ കണ്ണീക്കേറി കുത്തുന്നു.<br /><br />ഈ ദിവാകരേട്ടന്റെ ഒരു കാര്യം . പിന്നെ ഒട്ടും ആലോചിച്ചില്ല.കൂളിങ് ഗ്ലാസ്സ് ഏടുത്ത് ഫിറ്റ് ചെയ്തു. ഒരു പക്ഷേ വിമാനത്തില് കൂളിങ് ഗ്ലാസ്സ് വെയ്ക്കുന്ന ആദ്യ വ്യക്തി ഞാനായിരിക്കുമോ?<br /><br />അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോള് സുന്ദരിയായൊരു എയര്ഹോസ്റ്റസ് ചേച്ചി വന്ന് ഹോട്ട് വേണോ കോള്ഡ് വേണോ എന്നൊരു ചോദ്യം.<br /><br />കുടുങ്ങീല്ലോ, ഒരു ചൂടു ചായയാ വേണ്ടത് അതിപ്പൊ ഹോട്ടില് പെടുമോ അതോ കോള്ഡിലോ?<br /><br />റിസ്ക് എടുക്കേണ്ടെന്നു കരുതി ഞാന് പറഞ്ഞു,<br /><br />“വേണ്ട പിരിയും”- അബദ്ധത്തിലാണേലും കഴിച്ച സാധനത്തിനോടൊരു ബഹുമാനം വേണ്ടെ.<br /><br />“വാട്ട്?”<br /><br />“നതിങ് സിസ്റ്റര് ഇറ്റ് മെ ഡിവോഴ്സ്ഡ്”<br /><br />ആ കൊച്ച് പോകാനുള്ള തരമില്ല. ഞാനവളെ അടുത്തോട്ടു വിളിച്ചു പറഞ്ഞു,<br /><br />“എന്റെ കൊച്ചെ, ഇനീം അടിച്ചോണ്ട് പോയാ അങ്ങോരെന്നെ ഡൈവോഴ്സ് ചെയ്യുമെന്ന്”<br /><br />ഒരു വിധത്തില് അവളെ പറഞ്ഞയച്ചു.ഇനിയൊരു കിക്കിനുള്ള ഞെട്ടലില്ലാത്തോണ്ട് വെള്ളം പോലും കുടിക്കാന് തയ്യാറായില്ല.<br /><br />കിട്ടിയ സമയം വെറുതെ കളയാതെ ചുമ്മാ പുറത്തേയ്ക്കും നോക്കിയിരുന്നു.<br /><br />ഒടുവില് ലാന്ഡ് ചെയ്തതും ലഗേജൊക്കെ തപ്പിപ്പിടിച്ച് ആശ്വാസത്തോടെ പുറത്തു കടന്നു. വഴിക്കണ്ണുമായി കാത്തിരിക്കുന്ന കണവന്റെ അരികിലേയ്ക്ക് സന്തോഷത്തോടെ ,മനസ്സില് കരുതിയ ചോദ്യവുമായി നടന്നടുത്തെത്തിയതും പുറകീന്നൊരു വിളി.വിമാനത്തീന്നു കിട്ടിയ ഒരു കൂട്ടുകാരി.യാതൊരു പരിസരബോധവും ഇല്ലാതെ അവള്ടെ ഒടുക്കത്തെ കിന്നാരം “കിക്ക് പോയോ” എന്ന് .<br /><br />ഒന്നു ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി അവിടുന്നു വേഗം മുങ്ങി.<br /><br />ദിവസങ്ങള്ക്കുശേഷം കാണുമ്പോള് കുറച്ചു നാണിക്കുന്നത് നല്ലതാണെന്നു തോന്നിയതുകൊണ്ട് കണവന് ലഗേജൊക്കെ കാറില്കയറ്റുന്നതും നോക്കി കുണുങ്ങി നിന്നു.<br /><br />“ഡാലസ്സ് നീയിന്നെന് സ്വപ്നഭൂമി<br />വീനസ് ഡോണ്ട് ലുക് അറ്റ് മി<br />മേരാ ദില് ആപ്കെ പാസ് ഹൈ“<br /><br />നല്ലൊരു റൊമാന്റിക് സീനില് ഞാനങ്ങനെ പരസ്പര ബന്ധമില്ലാതെ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്.കാല്വിരല് കൊണ്ട് കഷ്ടപ്പെട്ട് ഒരു മാപ്പൊക്കെ വരച്ചങ്ങനെ നില്ക്കുമ്പോ പായസത്തില് കടുക് വറുത്തിട്ടപോലെ കാന്തന്റെ വക ഒരൊറ്റ പറച്ചില്,<br /><br />“ എടീ, കിക്കായതു പോട്ടെ വിമാനത്തിനുള്ളീലാരേലും കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ്സ് വെയ്ക്കുമോ?”<br /><br />വയനാട് ചുരത്തിന്റെ ആറാം വളവില് വെച്ച് പെട്രോള് തീര്ന്ന ഇന്നോവ പോലെ ഞാനവിടെ ഒന്നു പരുങ്ങി.<br /><br />പിന്നെ വീടെത്തുന്നതുവരെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.<br /><br />മൌനം വിദ്വാനു ഭൂഷണം തന്നെ.പക്ഷേ അതിമൌനം ഭ്രാന്തിന്റെ ലക്ഷ്ണമായി കരുതുമോ എന്തോ...<br /><br />രണ്ട് അമളിയൊക്കെ ആര്ക്കും പറ്റുമല്ലോ.അതിപ്പോ വല്ല്യ കാര്യാ?<br /><br />കുറച്ചുകഴിഞ്ഞതും എന്നെയൊന്നു നോക്കി കാന്തന് മെല്ലെ പറഞ്ഞു,<br /><br />“നീയെന്താ മിണ്ടാത്തെ?”<br /><br />മൊത്തത്തീ ഫ്യൂസ് പോയ ഞാന് മെല്ലെ കത്താന് ശ്രമിച്ചു,<br /><br />“എനിക്കൊരു പഴഞ്ചൊല്ല് ഓര്മ്മ വരുന്നു, ചമ്മല് ഈസ് ദി മങ്ങല് ഓഫ് ദി ഫേസ് ആന്റ് വിങ്ങല് ഓഫ് ദി ഹാര്ട്“<br /><br /><br />ആദ്യമൊന്നു ഞെട്ടിയെങ്കിലും കാന്തന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ച്തോടെ എല്ലാ കിക്കോര്മ്മകളും വിട്ടു അതില് ഞാനും പങ്കാളിയായി.<br /><br />ബട്, ചോദിക്കാനിരുന്ന കാര്യം ഈ നല്ല സാഹചര്യത്തിനുത്തമമല്ലെന്നറിഞ്ഞതും ഇത്രേം നേരം കൂടെ കൊണ്ടു വന്ന ചോദ്യം വെറുതെ കളയാന് മനസ്സു വരാതെ തത്ക്കാലം എന്നോടു തന്നെ പിറുപിറുത്തു,<br /><br />“ആദ്യമായി ഫിറ്റായിട്ട് വാളു വെച്ചില്ലേല് പ്രശ്നമുണ്ടോ?”</div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com87tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-44974870763007819122008-02-03T21:35:00.000-08:002010-01-10T18:52:19.049-08:00പൂണൂല്<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbvUepKvc1Reanb_jwWATKt3r05GwTROms8TBOtEPdjaldRlGy_TUlJXm0KkNVFoFmtBl8az2XzKv94LCj6uX3Js3DCLogZ3ZCY5ltMpkAJIX490bWz9epbUw-WUotqPbeNqDbrNMxhtM/s1600-h/ohm.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5184407707200494258" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbvUepKvc1Reanb_jwWATKt3r05GwTROms8TBOtEPdjaldRlGy_TUlJXm0KkNVFoFmtBl8az2XzKv94LCj6uX3Js3DCLogZ3ZCY5ltMpkAJIX490bWz9epbUw-WUotqPbeNqDbrNMxhtM/s200/ohm.jpg" border="0" /></a><span style="font-size:78%;"><br /></span><div>മന്ത്രാക്ഷരങ്ങള് ചൊല്ലി നെഞ്ചിനു കുറുകെ<br />ധരിക്കുന്നതത്രേ പൂണൂല്<br />ബ്രഹ്മചര്യം അന്നുമുതലെന്നു ചടങ്ങുകള്<br />ആന്തരീയവും ഉത്തരീയവും മുന്കാലനാമങ്ങള്<br />മൂന്നടുക്കുകളിലായി നവയിഴകള്<br /><br />അഗ്നിയ്ക്കും നാഗത്തിനും മുന്പേ പ്രണവം<br />പ്രജാപതിയ്ക്കും സോമത്തിനുമിടയില് പിതൃക്കള്<br />യമന്നരികില് വസു ഒടുവില് ദേവതകളും!<br /><br />അശുദ്ധിയില് പൂണൂല് സ്പര്ശനം ആപത്ത്<br />ഉപനയനമില്ലാത്തവനില്ല ശുദ്ധികലശവും<br />വലത്തു നിന്നും ഇടത്തോട്ടിട്ടാല് ശ്രാദ്ധത്തിനുത്തമം<br />പൂണൂലിടാത്തവനത് പ്രാര്ത്ഥനാ സമയം<br /><br />യഞ്ജോപവീതത്തില് ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന പ്രപഞ്ചം<br />ബ്രാഹ്മണ്യത്തിന്റെ തിലകച്ചാര്ത്തോ<br />പാരമ്പര്യത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കോ<br /><br />പൊട്ടിച്ചെറിയുന്ന യാഞ്ജസൂത്രങ്ങളില്<br />തകര്ന്ന വിശ്വാസങ്ങള് നോട്ടമെറിയുമ്പോള്<br />ആയിരത്തൊന്ന് ഗായത്രീമന്ത്രങ്ങളില് പിഴവ്<br /><br />ഹോമശാലകളില് നാണിച്ചിരുന്നു നാരിയുടെ<br />പൂണൂല് അറുത്തെറിഞ്ഞ തത്വങ്ങള്<br />നാലുകെട്ടിലെ വിപ്ലവത്തെ ഭയന്നതെന്തിന്<br /><br />വേദങ്ങളും ശ്ലോകങ്ങളും അബ്രാഹ്മണനു സ്വന്ത-<br />മെങ്കില് ഒന്പതിഴകളവന് വിലക്കുന്നതെങ്ങനെ<br />ബ്രഹ്മം അറിയുന്നവന് ബ്രാഹ്മണനെങ്കില്</div><div></div><div><span style="font-size:78%;">Image: cache.websetters.com.au</span> </div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com69tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-20425223415435493142008-01-28T19:07:00.000-08:002008-06-18T21:12:33.792-07:00അഭിമന്യു<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIc2V_1ZAt3wnpYyARM9T44z9_-MzDSf9PI0XREDli1aI8EUkBKgNka_VMBzJ82wM4mAECjKpI4NR3CNzESoYuSXbTT9K1h4cc9TSOJxh8d_hMquqadrkI2riGhpaD4KCWPYFU3xMB2Q4/s1600-h/BHAGAV.JPG"><span style="color:#000000;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5160755872745776770" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIc2V_1ZAt3wnpYyARM9T44z9_-MzDSf9PI0XREDli1aI8EUkBKgNka_VMBzJ82wM4mAECjKpI4NR3CNzESoYuSXbTT9K1h4cc9TSOJxh8d_hMquqadrkI2riGhpaD4KCWPYFU3xMB2Q4/s400/BHAGAV.JPG" border="0" /></span></a><span style="color:#000000;"><br /></span><div><span style="color:#000000;"></span></div><div><span style="color:#000000;">കുരുക്ഷേത്രയുദ്ധത്തിനൊരു ശക്തിയാകുവാനുത-</span></div><div><span style="color:#000000;">കുന്ന വക്രമതു നൃപബന്ധുത്വമാകേ സാധുവാം</span></div><div><span style="color:#000000;">വിരാടന്റെ പുത്രിയ്ക്കു വരനായ് ഭവിച്ചു ഇന്ദ്രകുമാര</span></div><div><span style="color:#000000;">നാമര്ജ്ജുനന് വേട്ടൊരു മാധവസോദരിസുതന്</span></div><div><span style="color:#000000;">താതന്റെ ശിഷ്യനായസ്ത്രങ്ങളെയ്തു മാതുല വത്സനായ്</span></div><div><span style="color:#000000;">തന്ത്രങ്ങള് നെയ്തു അമ്മതന് ഗര്ഭത്തിലൂറിക്കിടന്നുകൊ-ണ്ടവഗാഹമൊക്കെയുമാര്ജ്ജിച്ചനേരം പാതിമുറിഞ്ഞൊരു</span></div><div><span style="color:#000000;">കഥയെ മറന്നൊരാ വില്ലാളി വീരനാം അഭിമന്യു!</span></div><br /><div><span style="color:#000000;">അമിത്രങ്ങള് സഹസ്രങ്ങളാടുന്ന രണഭൂമിയിലേയ്ക്കതിധീ-</span></div><div><span style="color:#000000;">രനായ് രഥമേറിയ സുഭദ്രാത്മജനായൊരുക്കീയൊരു</span></div><div><span style="color:#000000;">ഗോത്രമെങ്കിലുമതോര്ക്കാതെ കുരുവംശമതിനിപുണ-</span></div><div><span style="color:#000000;">മായ് പതിമൂന്നാംദിനത്തിലൊരു ചക്രവ്യൂഹം!</span></div><div><span style="color:#000000;">ദ്രോണശരങ്ങളില് വിറച്ചൂ ധനുസ്സുകള് മാധവമിത്രങ്ങ</span></div><div><span style="color:#000000;">ളേറെയകന്നു,മഹാദേവവരമൊന്നനുഗ്രമായതും</span></div><div><span style="color:#000000;">ജയദ്രദനയനങ്ങളതിസൂക്ഷ്മമായി അതിദ്രുതം നീങ്ങിയോ</span></div><div><span style="color:#000000;">രേകരഥത്തെ ജാലത്തിലാക്കി പാടവത്തോടെ</span></div><br /><div><span style="color:#000000;">അവലോകനം ചെയ്തു ശത്രുപക്ഷത്തെ കൈകൂപ്പി </span></div><div><span style="color:#000000;">മന്ത്രിച്ചു ഗുരുവേ നമ: പ്രപിതാമഹനേ നമ:</span></div><div><span style="color:#000000;">കര്മ്മങ്ങളടരാടി ധര്മ്മങ്ങള് വഴിമാറി സ്വജ്ജനമെ</span></div><div><span style="color:#000000;">ന്നതു വിസ്മൃതിയായി രണജയമെന്നതോ ലക്ഷ്യമായി</span></div><div><span style="color:#000000;">പതിനാറുതികഞ്ഞൊരാ അഭിമന്യുവിന് മുന്പിലടിപതറി</span></div><div><span style="color:#000000;">പരിവൃത്തം തീര്ത്തൊരാ യോദ്ധാക്കളൊക്കെയും</span></div><div><span style="color:#000000;">സുയോധനതനയന് ശിരസ്സറ്റുവീണു മുറിവേറ്റു സൂര്യപുത്രനും</span></div><div><span style="color:#000000;">പിന്നെയാ വൈരികളൊക്കെയും തത്ക്ഷണമെന്നപോല്</span></div><br /><div><span style="color:#000000;">സംഗ്രാമനിയമങ്ങളിലധര്മ്മങ്ങളുണര്ന്നു ഷഡ്മഹാരധന്മാ-</span></div><div><span style="color:#000000;">രൊന്നിച്ചെതിര്ത്തൂ ശരവര്ഷം പെയ്തു ശരീരത്തിലാകെ</span></div><div><span style="color:#000000;">രുധിരപ്രവാഹത്തിലാഞ്ഞൊന്നുലഞ്ഞൊരാ കൊച്ചുധീര - </span></div><div><span style="color:#000000;">ന്നൊരു പക്ഷിയെപ്പോല് പിടഞ്ഞൂ ധരിത്രിയില്</span></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div><span style="color:#000000;"></span></div><div><span style="color:#000000;"></span></div><div><span style="color:#000000;">അനായുധനായൊരാ വീരന്റെ കണ്കളൊരുമാത്ര ചുറ്റിലും</span></div><div><span style="color:#000000;">തേടീയലഞ്ഞതും ബാണമതൊന്നു നെഞ്ചില് തറച്ചൂ</span></div><div><span style="color:#000000;">തളര്ന്നൊരാ ശിരസ്സുയര്ത്തി വീക്ഷിക്കവേ ഒരു കൈ-ത്താങ്ങിനായണഞ്ഞില്ലയാരുമാ പാര്ഥന്റെ പുത്രനായ്</span></div><br /><div><span style="color:#000000;">പതനം നിശ്ചയമെന്നോര്ത്തതും രഥചക്രമൊന്നുയര്ത്തീ</span></div><div><span style="color:#000000;">കൈകളിലൊരുണര്വിന് ശക്തിയാലെന്നപോല് ക്ഷണം</span></div><div><span style="color:#000000;">ശത്രുസംഹാരമെന്നുരുവിട്ടു ചിത്തം ധീരമായ് പൊരുതീയെ-ങ്കിലുമസ്ത്രവൃഷ്ടിയിലതിക്രൂരമായ് മൃത്യുവെത്തീയന്ത്യം </span></div><div><span style="color:#000000;">ഒരു ധീരന്നൊരുമരണമെങ്കിലതതിശ്രേഷ്ഠ്മായൊരാലേ-</span></div><div><span style="color:#000000;">പനമായ് പുരാണത്തിലൊരു കഥപോലെ അഭിമന്യു</span></div><div><span style="color:#000000;">മറക്കുന്ന പഴമകളൊരുനേരമെങ്കിലുമൊന്നോര്ക്കു-</span></div><div><span style="color:#000000;">ന്നുവോയിന്നിന്റെ പുത്രര് വൃഥായെങ്കിലും? </span></div><span style="color:#000000;"></span><br /><p><span style="color:#000000;"><span style="font-size:78%;">Image: </span><a href="http://www.moviewalah.com/"><span style="font-size:78%;">www.moviewalah.com</span></a> </span></p><p><span style="color:#000000;"></p></span><br /><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;"><br /></span><span style="color:#000000;"></span>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com55tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-43121400905483479862008-01-20T13:56:00.000-08:002008-06-18T21:37:09.873-07:00ബ്ലോഗ്മേറ്റ്സ്<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqO9pkKU_jcdX81bahFsmJJ6eLsGIDkQF1nAgxak9hyphenhyphenVCebFGyO9UWSQ5GbwHtxCpYh_LcZD25nX1ulWIemE3HaEzuEqeat9-nZ48KCeFxE7nQDupoRFseiRN2VIfO5RtiQxcVmY98IQE/s1600-h/pappus.jpg"><span style="color:#000000;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5157722373944806818" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqO9pkKU_jcdX81bahFsmJJ6eLsGIDkQF1nAgxak9hyphenhyphenVCebFGyO9UWSQ5GbwHtxCpYh_LcZD25nX1ulWIemE3HaEzuEqeat9-nZ48KCeFxE7nQDupoRFseiRN2VIfO5RtiQxcVmY98IQE/s400/pappus.jpg" border="0" /></span></a><span style="color:#000000;"><br /><br /><object id="divplaylist" codebase="http://fpdownload.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=" height="28" width="335" classid="clsid:d27cdb6e-ae6d-11cf-96b8-444553540000"><param name="_cx" value="8864"><param name="_cy" value="741"><param name="FlashVars" value=""><param name="Movie" value="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=3546406-8d6"><param name="Src" value="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=3546406-8d6"><param name="WMode" value="Window"><param name="Play" value="0"><param name="Loop" value="-1"><param name="Quality" value="High"><param name="SAlign" value="LT"><param name="Menu" value="-1"><param name="Base" value=""><param name="AllowScriptAccess" value=""><param name="Scale" value="NoScale"><param name="DeviceFont" value="0"><param name="EmbedMovie" value="0"><param name="BGColor" value=""><param name="SWRemote" value=""><param name="MovieData" value=""><param name="SeamlessTabbing" value="1"><param name="Profile" value="0"><param name="ProfileAddress" value=""><param name="ProfilePort" value="0"><param name="AllowNetworking" value="all"><param name="AllowFullScreen" value="false"><br /><br /><embed src="http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=3546406-8d6" width="335" height="28" name="divplaylist" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer"></embed></object><br /><br /><br />സഹായസഹകരണം : വാത്മീകി<br />ചിത്രസംയോജനം : സജീവ്(ഹഹഹ) ,ദ്രൌപദി വര്മ്മ<br />പാടിയത് :കിഷോര് കുമാര്-രാഗകൈരളി<br /><br /><br />എന്റെ ഖല്ബിലെ ഓസിയാറു നീ കള്ള ബ്ലോഗുകാരാ<br />ഓടിച്ചെന്നു ഞാനുറ്റുനോക്കവേ പ്രൊഫൈലു ശ്യൂന്യമല്ലോ<br />അനോണിയെന്ന പോലേ..... അടിദാസനായി വന്നു...<br />നല്ല ബാറുകാരാ ഒണ്ലിബ്രാന്ഡഡ് ബ്ലോഗുകാരാ<br /><br />തൊട്ടുകൂട്ടുവാനുള്ള ടച്ചിങ്ങില് .......<br />തൊട്ടുകൂട്ടുവാനുള്ള ടച്ചിങ്ങില് ലിങ്കു ചേര്ത്തുവെയ്ക്കാം...<br />നിന്റെ ബ്ലോഗിലെ അങ്കം വെട്ടല് ഞാനെന്നുമോര്ത്തുവെയ്ക്കാം<br />ബ്ലോഗനയ്ക്കു നീ കൂടുവാന് ഓസീഞ്ചുമൊഞ്ചൊന്നു കാണുവാന് ...<br />ബ്ലോഗനയ്ക്കു നീ കൂടുവാന് ഓസീഞ്ചുമൊഞ്ചൊന്നു കാണുവാന്<br />ആളറിയുവാനെത്രകാലമീ ബ്ലോഗിലോടുമെന്നോ....<br /><br />എന്റെ ഖല്ബിലെ ഓസിയാറു നീ കള്ള ബ്ലോഗുകാരാ<br />ഓടിച്ചെന്നു ഞാനുറ്റുനോക്കവേ പ്രൊഫൈലു ശ്യൂന്യമല്ലോ<br />അനോണിയെന്ന പോലേ..... അടിദാസനായി വന്നു...<br />നല്ല ബാറുകാരാ ഒണ്ലിബ്രാന്ഡഡ് ബ്ലോഗുകാരാ<br /><br />പോസ്റ്റിറക്കുവാനുള്ള ഡ്രാഫ്റ്റുകള് ....<br />പോസ്റ്റിറക്കുവാനുള്ള ഡ്രാഫ്റ്റുകള് ഡ്യൂപ്പറെന്നപോലേ...<br />മോഡറേറ്റിലെ കമന്റുപോലെ നീ മറഞ്ഞിരുന്നതെന്തേ...<br />ഓസിയാറിനെ കാണുവാന് കൈത്താളമിട്ടൊന്നെഡിറ്റുവാന്<br />എത്രവട്ടമാ കമന്റുപെട്ടിയില് മെല്ലെ വന്നുവെന്നോ...<br /><br />എന്റെ ഖല്ബിലെ ഓസിയാറു നീ കള്ള ബ്ലോഗുകാരാ<br />ഓടിച്ചെന്നു ഞാനുറ്റുനോക്കവേ പ്രൊഫൈലു ശ്യൂന്യമല്ലോ<br />അനോണിയെന്ന പോലേ..... അടിദാസനായി വന്നു...<br />നല്ല ബാറുകാരാ ഒണ്ലിബ്രാന്ഡഡ് ബ്ലോഗുകാരാ </span></span>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com85tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-63051823171499136902008-01-12T16:40:00.000-08:002010-01-10T18:55:09.965-08:00ഉണ്ണികൃഷ്ണന്<div id="ms__id15595"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgym3TP8IiO8sbjaIncRd6n_Oera701K3ItLkhcnf3v-stzT6YlEDOfVkFWLP4LW-3dJu0i11CvsHY8VMAUL_97hmK5s-prhq-v5Q71IM5irJ-YYvT9uqnwjoFQTLwyxZtomr4yA8vBUxI/s1600-h/kannan.jpg"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5154758361179259890" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgym3TP8IiO8sbjaIncRd6n_Oera701K3ItLkhcnf3v-stzT6YlEDOfVkFWLP4LW-3dJu0i11CvsHY8VMAUL_97hmK5s-prhq-v5Q71IM5irJ-YYvT9uqnwjoFQTLwyxZtomr4yA8vBUxI/s400/kannan.jpg" border="0" /></span></a><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><br /><br /></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >നെറ്റിയില്ശോഭിയ്ക്കുംചന്ദനക്കുറിയിലാ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >യിരമാദിത്യനുദിച്ചപോലെ,പിന്നെയാ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >മിഴികള് ചിമ്മിത്തുറക്കവേയേതോ താരം</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >കളിയായ് ചിരിച്ചപോലെ</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >കുഞ്ഞിക്കൈകാലുകള് മൃദുവായ് തലോടു-</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >മ്പോളൊരുചെമ്പനീര് തൊട്ടപോലെ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >കടഞ്ഞെടുത്തൊരാ പൂമേനിയഴകും</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >പൌര്ണ്ണമിരാവായ് തീര്ന്നപോലെ</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >ഒതുക്കത്തിലുള്ളൊരാ കേശങ്ങള്ക്കിടയി-</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >ലൊളിമങ്ങാത്തൊരാ മയില്പ്പീലിയും</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >ആടയാഭരണങ്ങളലങ്കാരമാകുമാദ്യ-</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >മുദിച്ചൊരാ ചൈത്രനിലാവുപോലെ.</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >കയ്യിലെവെണ്ണയെമാറോടുചേര്ത്തുകൊണ്ടാ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >രുമറിഞ്ഞീലയെന്നുകരുതിയോടിയൊളി-</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >യ്ക്കുന്ന ഉണ്ണിക്കണ്ണനെ നോക്കിച്ചിരിച്ചുവാ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >വൃന്ദാവനത്തിലെ മാലോകരൊക്കെയും</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >അമ്മതന് കോപമടക്കുവാനായി കൊഞ്ചി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >ക്കുറുകിയെത്തിയാ മടിയില് ചായവേ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >ചേര്ത്തുപിടിച്ചുമ്മവെച്ചൂ യശോദ </span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >കാര്വര്ണ്ണപുത്രനെ ലാളിയ്ക്കുവാനായ്</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >അംബരം നോക്കി ആശ്ചര്യം പൂണ്ടതും</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >വാനിലെ താരകം കണ്ണിറുക്കി,പുഞ്ചിരി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >തൂകിയ ചെഞ്ചുളം ചുണ്ടില് പാല്വെണ്ണ-</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >യലിയുന്നു അമൃതെന്നപോലെ</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >കള്ളച്ചിരിയോടെ ഗോപികമാരെയാ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >വേണുനാദത്താല് നടനമാടിച്ചതും</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >കാളിന്ദിതീരത്താടകളോരോന്നും പാടെയെടു-</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >ത്തതും കള്ളകൃഷ്ണന്റെ ലീലകളത്രേ</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >ഓടക്കുഴലതു അധരത്തില്ചേരവേ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >വലം പാദമൊന്നു ചരിഞ്ഞുനിന്നു</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >ലാസ്യഭാവത്തിലടയുന്നു നയനം</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >മയങ്ങുന്നുവെല്ലാമാശബ്ദമാധുരിയില്</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >സമീരന്റെ താരാട്ടിലുറങ്ങുന്ന പൈതലെ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >തിങ്കളും വെറുതെ നോക്കിനിന്നു</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >വര്ണ്ണിച്ചാല് തീരില്ലയീ കുസൃതിയെ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" >അത്രമേല് ഇഷ്ടമീ ഉണ്ണികൃഷ്ണനെ</span><br /></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com56tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-32467388105155101592008-01-04T12:46:00.000-08:002010-01-10T18:58:02.442-08:00നെരിപ്പോട്<div id="ms__id14257"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixeKxFzep0CEolbIVeHFQKqTeeO23PLQGojj6UiUHmL2qVJk_NriA9EOmkaM9ee4BbMGXH_bWRj4RoKjDWSutethZ2c0xUZWHS0UTLm69sWwStQQDVGimLU_Ut99I6YtaooH3gP1fhAKc/s1600-h/portrait1.jpg"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5151729236709508050" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixeKxFzep0CEolbIVeHFQKqTeeO23PLQGojj6UiUHmL2qVJk_NriA9EOmkaM9ee4BbMGXH_bWRj4RoKjDWSutethZ2c0xUZWHS0UTLm69sWwStQQDVGimLU_Ut99I6YtaooH3gP1fhAKc/s400/portrait1.jpg" border="0" /></span></a><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><br /></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പിറന്നുവീണതും നെഞ്ചോടുചേര്ത്തുവെച്ചുകൊണ്ടോതി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഇവളാണെന് സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മുട്ടിലിഴഞ്ഞു നടക്കുമ്പോളാരോ എടുത്തുമ്മവെച്ചു</span><br /><div id="ms__id14515"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഇവളെന്റെ തങ്കക്കുടമെന്നു ചൊല്ലി</span></div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഉറയ്ക്കാത്ത കുഞ്ഞിക്കാലുകള് പതറാതിരിക്കാന്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ചൂണ്ടുവിരലാരോ കടം തന്നു</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഒന്നാം പിറന്നാളിനൊരായിരം മുഖസ്തുതികള്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വട്ടമിട്ടു ചിലച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നാലാം വയസ്സിലെ നട്ടപ്രാന്തിന് അടിയുടെ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ചൂടറിഞ്ഞാദ്യമായ്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ശലഭങ്ങളെ തലോടിയും മഴത്തുമ്പികള്ക്കു കൂട്ടായും</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കുസൃതിയായ് മറഞ്ഞു ദിനരാത്രങ്ങള്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഋതുക്കളുടെ വരവിലെന്നോ നെറ്റിയിലണിഞ്ഞ ചാന്തിലൊരു</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മഴത്തുള്ളി ചിലങ്ക കെട്ടിയാടി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മഞ്ഞള് കലക്കിയ വെള്ളം തലയിലൊഴിക്കവേ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ആരോ പറഞ്ഞു നീ ഋതുമതിയെന്ന്</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മഴവില്ലുനോക്കിയുറക്കേ ചിരിച്ചതും അകമുറിയില്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നിന്നൊരാജ്ഞ,ശബ്ദം താഴ്ത്തുക</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കളിയ്ക്കാനിനിയവള് വരില്ലെന്നോതി അകറ്റിനിര്ത്തി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പ്രിയപ്പെട്ട കളിക്കൂട്ടുകാരനെ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നിനയ്ക്കാത്ത മഴയില് തുള്ളിച്ചാടിയതും ശകാരമുയര്ന്നു</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കുട്ടിയല്ല നീ വളര്ന്നിരിക്കുന്നു</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അധരങ്ങളില് വിരിഞ്ഞ കള്ളച്ചിരിയിലൊളിച്ച പ്രണയം </span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കവിളില് തിണര്ത്ത പാടായ് അവശേഷിച്ചു</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മിഴികള് താഴ്ത്തി പതുക്കെ നടക്കണം</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പെണ്ണിനു സുരക്ഷിതമതത്രേ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വീണ്ടുമാരോ നെറ്റിയിലുമ്മവെച്ചോതി ഇനിയധികം</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വൈകിച്ചുകൂടാ, സുന്ദരിയാണിവള്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മുറുമുറുപ്പുകള് പതുങ്ങിയ ഇടവേളയ്ക്കുശേഷം മുന്നിലെത്തിയ ആഭരണങ്ങള്ക്കൊപ്പം തീരുമാനവും മരവിച്ചു</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കണ്ണാടിയിലെ പ്രതിബിംബം കോപിഷ്ഠയായി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നീയൊരു സ്ത്രീയാണ്, മറക്കരുത്</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അന്നാദ്യമായി മറുവാക്കുചൊല്ലി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">സ്ത്രീകള്ക്കെന്തിനു ഭയം?</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അവള് ഗര്ഭപാത്രം വഹിക്കുന്നു!!!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">തലതാഴ്ത്തി തിരിച്ചു നടന്നു, നിശ്ശബ്ദമായ്</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നിറദീപമായ് നിലകൊള്ളുമ്പോഴും</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ബാല്യത്തിനും വിവാഹത്തിനുമിടയില്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വിലക്കപ്പെടുന്ന സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പുനര്ജന്മമുണ്ടോ ക്ഷണികമെങ്കിലും? </span><br /></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com71tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-37444641931098491562007-12-21T18:37:00.000-08:002010-01-10T18:58:12.798-08:00പേള് ഹാര്ബര്<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYmBrKoqz9hXQ0KLV2prWiag7cUtUfO6om0DPjW7s3D4nD5fhrgH5XgVwo6ChzZyC2ENZBi4Ql4WdKTTEW9kLEdC-5MpMqYN1rk94LoWlASnt0muJfI__D8UUgxn9Hgd8xrjy1DfhZZfE/s1600-h/ph1.jpg"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5146624010948213490" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYmBrKoqz9hXQ0KLV2prWiag7cUtUfO6om0DPjW7s3D4nD5fhrgH5XgVwo6ChzZyC2ENZBi4Ql4WdKTTEW9kLEdC-5MpMqYN1rk94LoWlASnt0muJfI__D8UUgxn9Hgd8xrjy1DfhZZfE/s400/ph1.jpg" border="0" /></span></a><span style="color: rgb(0, 0, 0);"> </span><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">തപ്തനിശ്വാസങ്ങള്ക്കിനി ആയുസ്സില്ല</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">സംസ്കാരങ്ങള് ഘോഷിക്കപ്പെടണം</span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വര്ഷങ്ങള്ക്ക് സപ്തതിയാകുന്നുവെങ്കിലുമേതോ</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">സ്വപ്നങ്ങള് ശരശയ്യ തീര്ത്തൊരു ജീവിതമോഹ-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ങ്ങള്ക്കിന്നെന്തു പരിവേഷമീ ധരണിയില്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പുലരിയുടെ കാവ്യഭാവനയ്ക്കലങ്കാരമാ,യൊരു</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പ്രണയചാരുത വിതറിയ യൌവ്വനങ്ങള്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ദ്വീപുകള്ക്കപ്പുറത്തുവിടരും നിറങ്ങളെ </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">താഴ്വാരത്തിലെ പൂന്തോപ്പില് കണികാണാനൊരുങ്ങവേ</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ദൂരെനിന്നേതോ കാഹളം മിഴികളില് ഭീതിയും!</span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വര്ഷിച്ചുവന്നൊരു വിനാശം ഹവായ് തിരകളില്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">എഴുതിനിര്ത്തിയ സ്നേഹഗാഥയില് ജന്മങ്ങള്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നിണമായൊഴുകിയൊലിയ്ക്കവേ,പാടാന് തുടങ്ങിയ </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പാട്ടിന്നീരടിപോലും മരവിച്ചുപോയി</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ആടിത്തിമര്ത്തു റഡാറുകള് യുദ്ധവിമാനങ്ങള്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പിന്നെ ആഴിക്കടിയിലെ കാപാലികരും</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പാപത്തിന് വിത്തുകള് പാകിപ്പോകവേ </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അറിഞ്ഞില്ല വിപത്തിന് മഹാമാരികള് !</span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പിടിക്കപ്പെട്ടുവാ ശപിക്കപ്പെട്ട നിമിഷങ്ങള്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കുപ്രസിദ്ധിയില് നേടിയ ദിനമെന്ന പേരില്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഐസൊലെഷനിസം പിന്വാങ്ങവേ</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ലോകയുദ്ധങ്ങള്ക്കു ശംഖുനാദമൂതവേ</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഇരുണ്ടമുറിയിലെ പീഡനങ്ങളില് മൂകമായൊതുങ്ങി</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">സകമാകി നേതൃപാടവത്തിന്റെ പിഴവില് ,</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ആദ്യയുദ്ധത്തടവുകാരനെന്ന മുദ്രയില് !</span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നിയമാവലികളും സംഹിതകളും തര്ക്കങ്ങളായ-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ലറുമ്പോള് വഴിയില് തങ്ങിയ ദൂതിന്റെ കാരണം</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഒളിയ്ക്കുന്നതേതന്ധകാരത്തില് സ്വയം?</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മറുപടികള് തേടിയലയേണ്ട ചോദ്യങ്ങളൊക്കെയും</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഭീരുവായ് പുറകില് നിന്നാരായുമ്പോള് </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">എല്ലാം ജലരേഖപോല് ക്ഷണികമായ് തീര്ക്കാം</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മറക്കാം ഡിസംബറിന് പേള് ഹാര്ബര്.</span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കാലയവനികയില് ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട് </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കൂട്ടം തെറ്റിയ നൈമിഷികമോഹങ്ങള്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">***********************************************************</span></div><br /><p><strong><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അറിയുന്നതിന്</span></strong></p><p><span style="color: rgb(0, 0, 0);">സകമാകി:പേള് ഹാര്ബര് ആക്രമണത്തിന് നേതൃത്വം നല്കിയ പത്തു നേതാക്കന്മാരില് ജീവനോടെ രക്ഷപ്പെട്ട ഒമ്പതാമന്,ആദ്യത്തെ യുദ്ധത്തടവുകാരനും.</span></p><p><span style="font-size:78%;">Image: da.wikipedia.org</span> </p><p></p>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com57tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-65902468774405347722007-12-13T21:04:00.000-08:002008-06-18T21:37:25.901-07:00സ്വപ്നഭൂമി<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtquVQaBBgcYwwIcoJJFXQBQUxliHfEK34XZIfypyzjQCNS5_PTDJc27Ak1UN_Ji3BbpaR8ETm_P0hswcN4zy7WXTgvA7283EvwofqqC1xN4MlPRSx-YzHpG_83D2QdQPMb21oZuwZhgo/s1600-h/10.JPG"><span style="color:#000000;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5143694692928486018" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtquVQaBBgcYwwIcoJJFXQBQUxliHfEK34XZIfypyzjQCNS5_PTDJc27Ak1UN_Ji3BbpaR8ETm_P0hswcN4zy7WXTgvA7283EvwofqqC1xN4MlPRSx-YzHpG_83D2QdQPMb21oZuwZhgo/s400/10.JPG" border="0" /></span></a><span style="color:#000000;"><strong> സ്വപ്നഭൂമി വീണ്ടും</strong><br /></span><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiNO1efehdO6C5YDbpqEAmV6Uvw7WAqmZpEEscHEFnS2_9gBEC-ohugrTwyL3uWDsWsfxYqWOYXVR1vY8-IQPOqeIdDHKir_i0UEu23Z8DELB7FVDNu2IyNcPpZKLXzOu1frFGsmCPC0A/s1600-h/portrait3.jpg"></a><br /><br /><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ഇന്നത്തെ മഴയ്ക്കു് ശ്രീരാഗമാണ്.ഈ മഴയില് എല്ലാം വാചാലം.</span></div><br /><br /><br /><div><span style="color:#000000;">പറയാന് മറന്ന കഥകള്ക്കും പാതിയെഴുതിയ കവിതയ്ക്കും ഇനിയൊരുപാട് ചൊല്ലാനുണ്ട്.ആലിന്ചുവട്ടിലെ കുളിര്ക്കാറ്റും അമ്പലമുറ്റത്തെ കല്ത്തറകളും ഇനിയുമെന്തിനൊക്കെയോ കാതോര്ക്കുകയാണ്...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">സ്വപ്നഭൂമി അവസാനിച്ചിടത്തുനിന്നും വീണ്ടും എഴുതിത്തുടങ്ങുമ്പോള് നന്ദി പറയേണ്ടത് സ്വപ്നങ്ങളോടോ കാത്തുവെച്ച സ്നേഹത്തോടോ?</span></div><br /><br /><br /><div><span style="color:#000000;">സ്വപ്നഭൂമിയോടെനിക്കിന്നും പ്രണയമാണ്.അവിടെയെന്റെ ആത്മാവുണ്ട്.മനപ്പൂര്വ്വം മറന്നുവെച്ച ഹൃദയം പൂമണം വീശിയെത്തിയ കുസൃതിക്കാറ്റില് പാതിയെഴുതിയ കവിതയെ പൂര്ണ്ണമാക്കിയപ്പോള് ഹൃദയത്തോടുചേര്ത്തുപിടിച്ചിരുന്നു സ്വപ്നഭൂമിയുടെ സ്നേഹസമ്മാനം...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">“സമസ്യകള്ക്കുത്തരമുണ്ട്, കണ്ടെത്തണമെന്നുമാത്രം”</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">യാഥാര്ത്ഥ്യം അതിന്റെ ഭാവം ഗംഭീരമാക്കുമ്പോള് , അനിവാര്യമായ മാറ്റം ആടിത്തീരുമ്പോള് പ്രണയം പൂക്കുകയാണ് , പിന്നിട്ട വഴികളില് കാലം തീര്ത്ത കാല്പ്പാടുകളില് ...</span></div><br /><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ഏഴുനിറങ്ങളില് സ്വപ്നങ്ങള് തീര്ത്ത് താരകങ്ങളുടെ വരവിനായ് കാതോര്ക്കുന്ന ആകാശവും, വഴിമാറി വീശുന്ന വൃശ്ചികക്കാറ്റില് ദലമര്മ്മരംപൊഴിക്കുന്ന നിറമുള്ള പൂക്കളും, കളിപറയുന്ന തെന്നലും അങ്ങനെയൊരുപാടുള്ള സ്വപ്നഭൂമിയെ വിദൂരമെങ്കിലും തെളിഞ്ഞു കാണാം.<br /></span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">തോരാതെ പെയ്യുന്ന വര്ഷരാവില് മഴത്തുള്ളികള് പറയുന്നതെന്താണ്?</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ഒരുപാടു കാലങ്ങള്ക്കു സാക്ഷിയായ ആലിന്ചുവട്ടില് നിന്നുകൊണ്ട് ദൂരെ, കുറച്ചുമാത്രം കാണാവുന്ന ക്ഷേത്രത്തെപ്പറ്റി വാതോരാതെ പറയുമ്പോഴും ശ്യാമമേഘങ്ങള് പെയ്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">അരുതെന്നു പറഞ്ഞിട്ടും അനിവാദമില്ലാതെത്തിയ മിഴിനീര് മുഖവുരയില്ലാതെ മറ്റൊരു പെരുമഴയ്ക്കു് സ്വാഗതമരുളിയപ്പോള് ഒരു നനുത്തസ്പര്ശമായ് എന്റെ സ്നേഹം ഒരു സാന്ത്വനമാവുകയായിരുന്നു,എല്ലാമറിഞ്ഞപോലെ...</span></div><br /><div><span style="color:#000000;">മനസ്സ് ഒരു തുറന്ന പുസ്തകമാകുമ്പോള് കഥകളുറങ്ങുന്ന നടവഴിയില് എല്ലാം വാചാലം...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ബാല്യം കളിച്ചുതീര്ത്ത അമ്പലമുറ്റവും, ചാറ്റല്മഴയെ കളിയാക്കാന് കൈമാടിവിളിക്കുന്ന ആല്മരവും വാക്കുകളെ മാസ്മരികമാക്കിയപ്പോള്,എല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന നറുപുഷ്പത്തിന്റെ മൌനം വല്ലാതെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചിരുന്നു...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">മഴ ശക്തമാവുകയാണ്.</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">വിടരാന് കൊതിച്ച പൂവുകള് മൌനമായ് തേങ്ങിയോ?തോന്നലാകാം, സ്വപ്നഭൂമിയിലെ പൂക്കള് കരയാറില്ലല്ലോ...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">“സ്വപ്നഭൂമിയോടെന്താ ഇത്ര സ്നേഹം?”</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ഒത്തിരിയെന്നാലും എത്രയാണെന്നറിയാത്തൊരിഷ്ടം.നിനച്ചതെല്ലാം ആത്മകവിതയായൊഴുകിയപ്പോള് താളം പിടിക്കാന് ഹൃദയസ്പന്ദനങ്ങളെ കടം തന്ന നേരം അറിയാതെ പിറന്നൊരു ആരാധന!!!</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">മറുപടികളൊന്നും അധികമാവില്ല.എങ്കിലും വാക്കുകള് വല്ലാതെ ക്ഷാമം കാണിക്കുന്നു.<br />ദൂരെ വാനം നക്ഷത്രങ്ങള്ക്കു് കളിത്തട്ടൊരുക്കുന്നു-</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">മൊഴികള്ക്കുമപ്പുറം അതിന്റെ അര്ത്ഥതലങ്ങളെ അറിഞ്ഞിട്ടും സ്വപ്നങ്ങള്ക്കു കൂട്ടിരിക്കാന് ഞാനുമുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞ നറുപുഷ്പത്തോട് ഇനിയെന്തു പറയണം?</span></div><br /><br /><br /><div><span style="color:#000000;">“ജന്മാന്തരങ്ങളുടെ പുണ്യം അതാവാം ഈ സ്നേഹം”</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">കല്വിളക്കിലെ ദീപനാളങ്ങള്ക്ക് ഇത്രയേറെ സൌന്ദര്യമുണ്ടെന്ന് ഞാനറിഞ്ഞത് അന്നാണ്.</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">അരുണോദയം നന്മകള്ക്ക് ഹരിശ്രീ കുറിക്കുകയാണ്.ആശ്വസിക്കാം, ഏകാന്തദു:ഖങ്ങള്ക്കും, പറന്നകലുന്ന സ്വപ്നങ്ങള്ക്കും ശരശയ്യ തീര്ക്കുന്ന നിലാവ് ഒരു സാന്ത്വനമായ് കൂട്ടിനുണ്ട്.</span></div><br /><div><span style="color:#000000;">ഇന്നലെകളുടെ പടവുകള് ചവിട്ടി ഇന്നിന്റെ നേരിലൂടെ നാളെയിലേക്കൊരു യാത്ര... പ്രയാണമാരംഭിക്കുമ്പോള് പിന്വിളികള് ഏറെയാണ്,നഷ്ടപ്പെടലിന്റെ വേദനയും.</span></div><br /><div><span style="color:#000000;"></span></div><br /><div><span style="color:#000000;">മറക്കണമെന്ന് കാലം കല്പ്പിക്കുന്നതെല്ലാം മനസ്സിന് ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതാകുമ്പോള് പൊയ്മുഖങ്ങളെ അകറ്റുന്നതെങ്ങനെ?</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">കുസൃതിയോടെ എത്തിനോക്കുന്ന ഭൂതകാലം കയ്യെത്തുംദൂരത്തുനിന്നും ഓര്മ്മകളെ ഹരിതമാക്കുമ്പോള് വെറുതെയെങ്കിലും പറയാം, ഇനിയുണ്ടോ ആ ഭാഗ്യം!!!</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">കനലായ് മാറിയ ഹൃദയത്തില് മഞ്ഞുതുള്ളികള് പെയ്യണമെന്നും ഈറന്മിഴികളില് കവിതകള് വിരിയണമെന്നും എനിക്കേറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട കുളിര്കാറ്റിനെ കൂട്ടുപിടിച്ച് ഒരു സ്വകാര്യമായ് കാതില് ചൊല്ലിയപ്പോള് കാലാഹരണപ്പെട്ട സ്വപ്നങ്ങള് കഥകളില് മാത്രമാണെന്നും, ഋതുക്കളുടെ വരവില് പ്രതീക്ഷകള് ഏറെയുണ്ടെന്നും ഞാനറിഞ്ഞു.</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">സുകൃതം!അല്ലാതെന്ത് പറയണം...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">വേര്പാട്, അത് അനിവാര്യമാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും വാക്കുകള് അന്യമാവുകയായിരുന്നു മൌനവും വാചാലവും തര്ക്കിക്കുമ്പോള്.</span></div><br /><div><span style="color:#000000;"></span></div><br /><div><span style="color:#000000;">ചോദ്യങ്ങള്ക്കും ഉത്തരങ്ങള്ക്കുമിടയില് വീര്പ്പുമുട്ടുന്ന മനസ്സിനെ എന്തുപറഞ്ഞ് ആശ്വസിപ്പിക്കണം?<br />അകലുകയാണെല്ലാം, ഇനിയെന്നു് കാണുമെന്നറിയാതെ.വര്ഷമേഘങ്ങളും പെയ്തൊഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">കാലത്തിന്നറ്റത്തു നഷ്ടങ്ങളായാല് ത്യജിക്കുന്ന സ്വപ്നങ്ങള് ബാക്കിപത്രങ്ങളാകുന്നു, വിലക്കപ്പെടുന്ന വിലാപങ്ങള്ക്ക് കൂട്ടിരിക്കാന്...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">“വീണ്ടുമൊരു വരവില് തിരിച്ചറിവിന്റെ മുഖമുണ്ടാവില്ലേ?” - ഒരു നേര്ത്ത നൊമ്പരത്തിന്റെ നിഴലാട്ടമില്ലേ നറുപുഷ്പത്തിന്റെ മിഴികളിലും</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">“ഋതുക്കളെത്ര പിറന്നാലും ഈ കാറ്റിനും ഈ മഴയ്ക്കും എന്നെയറിയാം.സ്വപ്നഭൂമിയുടെ ആദ്യാനുരാഗം,അതെന്നും ഞാനായിരുന്നില്ലേ...”</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ആളൊഴിഞ്ഞ ആലിന്ചുവട്ടില് ആരവങ്ങള്ക്കു കാതോര്ക്കാന് ,അമ്പലമുറ്റത്തെ കല്ത്തറകള്ക്ക് കഥകള് പറഞ്ഞു കൊടുക്കാന് ,തെന്നലിന്റെ കളിപറച്ചില് കേട്ട് വെറുതെ ചിരിക്കാന് ,അമ്പലക്കുളത്തിലെ കുളംകലക്കിക്കുട്ടികളിലൊരാളാവാന് ,കൈക്കുമ്പിളിലെ തീര്ത്ഥത്തിന്റെ മാധുര്യംനുണയാന് ,ബാല്യത്തിന്റെ കാല്പ്പാടുകള് പതിഞ്ഞ മണ്ണില് വീണ്ടുമൊന്ന് നടക്കാന് , വീണ്ടും വരാം എന്റെ സ്വപ്നഭൂമിയിലേക്ക്...</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ശിവേട്ടന് വീണ്ടും ചിരിക്കുകയാണ്, സ്വതസിദ്ധമായ ശൈലിയില്</span></div><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ഒരു ഹൃദയതീര്ത്ഥം മനപ്പൂര്വ്വം മറന്നുവെച്ചുകൊണ്ട് യാത്രയാവുകയാണ് നറുപുഷ്പത്തോടൊപ്പം, ഇനിയും വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില് ...<br /></span></div></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com58tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-85032222150837391422007-12-06T06:14:00.000-08:002010-01-08T18:24:22.538-08:00മായികം<div id="ms__id28165"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpEW5r1MvR_ekG9IGTV6x0GTjVCZnG_uNVwgN2IegiwIIapMQXRZuydopTWZ2QZ3XLe7OuPTPog1VvcYgpQzgcQYaDvN2K5Fl64ZC26b9ORowl4M0SP0NGNlpmfnFQy4MzKFDbdFrrgxY/s1600-h/pic.jpg"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5140865704280152754" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpEW5r1MvR_ekG9IGTV6x0GTjVCZnG_uNVwgN2IegiwIIapMQXRZuydopTWZ2QZ3XLe7OuPTPog1VvcYgpQzgcQYaDvN2K5Fl64ZC26b9ORowl4M0SP0NGNlpmfnFQy4MzKFDbdFrrgxY/s400/pic.jpg" border="0" /></span></a><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span style="font-size:78%;">Image: photo.net</span></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">തിന്മയുടെ അന്ത്യം തോല്വിയാകാം </span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഒരുപക്ഷേ മരണവും</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നന്മയുടെ ദീപശ്ശിഖകള്ക്ക്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പുനര്ജ്ജന്മമവിടെയാണ്</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കാലത്തിന്റെ മൂടുപടമഴിയുമ്പോള്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മിഥ്യക്കുമുണ്ടൊരു സത്യം</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">സദാചാരത്തിന്റെ വേലിക്കെട്ടില്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പിറവി ജാരമാകുമ്പോള്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">താലിയുടെ മാഹത്മ്യത്തിലതിന്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അഭിമാനത്തിന്റെ പൊയ്മുഖം</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ജല്പനങ്ങളെന്നും ചിരഞ്ചീവി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മറക്കുന്ന പഴമയെപ്പോല്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നിരര്ത്ഥകതയുടെ ഇരുട്ടില്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അര്ത്ഥം തേടുന്നവന് വിഡ്ഡി</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ശൂന്യതയില് സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നത്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">തമസ്സിന് സംഗീതം</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഇതിന്നിന്റെ സ്വാര്ത്ഥത</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മാറ്റം അനിവാര്യമാകുമ്പോള്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പൂര്ണ്ണതയിലെന്തുണ്ട്?</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മറുപടിയിലെ ചോദ്യചിഹ്നത്തില്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ജീവിതത്തിനെന്തു വില?</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മായികതയുടെ വിഹായസ്സില്</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നഷ്ടബോധങ്ങളേറെയാണ്...</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com55tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-27125650556730118582007-11-21T23:36:00.000-08:002010-01-10T19:02:35.521-08:00ദ്രൌപതി<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI_m9pKEn5C4J4nc0JYZWARvf6Vs_BXmsjpJ29qGcfiLA3pseWxzcbL_9yMeVu1gdvbvyN_TSHtaU86g4pa8Or0af64ZA4jNUR2P7Vg8cfyMVmkBjOQhK_62sMXjyZzCXLuf2uBRp04zw/s1600-h/003.jpg.jpeg"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5135568781143460178" style="margin: 0px auto 10px; display: block; width: 283px; height: 168px; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI_m9pKEn5C4J4nc0JYZWARvf6Vs_BXmsjpJ29qGcfiLA3pseWxzcbL_9yMeVu1gdvbvyN_TSHtaU86g4pa8Or0af64ZA4jNUR2P7Vg8cfyMVmkBjOQhK_62sMXjyZzCXLuf2uBRp04zw/s400/003.jpg.jpeg" width="283" border="0" height="237" /></span></a><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><br /></span><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കിട്ടുന്നതെന്തുമഞ്ചായ് പകുത്തോണമെന്നോ-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">രമ്മതന് മൊഴിയിലൊതുങ്ങീയനന്തരമൊരു</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഷണ്ഡനാം പാണ്ഡുവിന് പുത്രര്ക്കു പത്നിയായ്<br /></span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ദ്രുപതന്റെ കന്നിപുത്രിയാം ദ്രൌപതി!</span></div><br /><div><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പാര്ത്ഥനെ ധ്യാനിച്ചു മനസ്സാലെയെങ്കിലു-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മൊരു ശയ്യ തീര്ത്തുവാ ധര്മ്മപുത്രനായ്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മുജ്ജന്മമതിലഞ്ചെന്നയക്കമൊരു ശാപമാകെ</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നിത്യകന്യയായ് തീര്ന്നൊരാ ഇന്ദ്രസേന!</span></div><br /><div><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അഞ്ചുമക്കള്ക്കഞ്ചു പിതാവിനേ നല്കിയോ-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">രഭിമാനദേവിയെ കാല്തൊട്ടു വന്ദിച്ചതും</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കാമലീലകള്ക്കൊടുവിലവരെ സോദരരെ-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ന്നോതിയതുമപരാധമല്ലയോ പാഞ്ചാലീ!</span></div><br /><div><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഒരു പൂവിന്നു ശാഠ്യം പിടിച്ചതിന്കൂടെയൊരു</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കുരുവംശരക്തത്തിലാ കാര്കൂന്തലൊതുക്കിയതും</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ചതുരംഗക്കളത്തിലടിപതറവേ രണ കാഹള-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ത്തിനാക്രോശിച്ചതും നീയോ നീലത്താമരഗന്ധി!</span></div><br /><div><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പഞ്ചപുത്രര്ക്കമ്മയായെങ്കിലുമതി-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ലേറെയായ് തകര്ന്നു നിന് മാതൃത്വവും</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പതികള്ക്കു പത്നികളേറെയുണ്ടാകവേ</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ലജ്ജിച്ചു തലതാഴ്ത്തൂ യാജ്ഞസേനി!</span></div><br /><div><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അവര്ണ്ണനീയമതിലേറെ ബഹുകേമമധര</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നയന ജ്വാലാവദനമെങ്കിലുമാ ധീരരാം</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ബ്രാഹ്മണരറിഞ്ഞില്ല നിന് വശ്യസൌന്ദര്യ</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മതിലേറെയവരാശിച്ചതാള്ബലം കൃഷ്ണസഖി!</span></div><br /><div><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കുരുടന്റെ പുത്രന് സുയോധനനെന്നും</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അധ:കൃതനെന്നു കര്ണ്ണനേയും</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പറഞ്ഞതിന് പൊരുളഹങ്കാരമോ കൃഷ്ണേ?</span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">യുദ്ധകാണ്ഡങ്ങള്ക്കു തിരികൊളുത്തീയതിലറ്റു-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വീണ കബന്ധങ്ങള്ക്കുമതിലേറെ രോദന</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ങ്ങള്ക്കുമെന്തു വില നല്കും യാഗാഗ്നിപുത്രി?</span></div><br /><div><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വാഴ്ത്തപ്പെടും പുരാണങ്ങളനന്തമായാഴി</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">യോളമീവിശ്വത്തിനറിവേകുമ്പോള്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മഹാഭാരതമെന്നോരിതിഹാസത്തില്</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ദ്രൌപതി നീയെന്തിന് പ്രതീകം?<br /><br /></span></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com60tag:blogger.com,1999:blog-2197042092138604859.post-3226522679053186472007-11-17T08:42:00.000-08:002010-01-10T19:04:11.541-08:00തിരുവാതിര<div id="ms__id10965"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgetN3Fk4RmqK__5hdVd3LxeG730wQB5g_MNCuWnAKlZG1iAs4pnPTcNTzYSxTg_ikC60U8D3mQwdW2Vxon2VrpLbCno_FhW-o01iE2o4-gQSU5z4mX-FNxWoTXMVezeZ0CdjP69Bkt7w/s1600-h/siva.jpg"><strong><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5184397515243100834" style="margin: 0px auto 10px; display: block; width: 97px; height: 122px; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgetN3Fk4RmqK__5hdVd3LxeG730wQB5g_MNCuWnAKlZG1iAs4pnPTcNTzYSxTg_ikC60U8D3mQwdW2Vxon2VrpLbCno_FhW-o01iE2o4-gQSU5z4mX-FNxWoTXMVezeZ0CdjP69Bkt7w/s200/siva.jpg" width="97" border="0" height="107" /></strong></a><strong><br /></strong><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ശിവപാര്വതിതന് മംഗല്ല്യ നാളല്ലോ </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ധനുമാസത്തിലെ തിരുവാതിര </span></div><br /><div id="ms__id11222"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പുനര്ജ്ജനിച്ചൂ സതീദേവി ഹിമ-</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">വാന്റെ പുത്രിയാം പാര്വ്വതിയായി </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">താരകാസുര നിഗ്രഹം ചെയ്യാന് </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ശിവപാര്വതിതന് പുത്രന് ജനിക്കേണം </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കാമദേവനെ കൂട്ടായ് നിര്ത്തീ </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കൈലാസനാഥനെ വേള്ക്കാന് ദേവി </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">തപസ്സുമുടക്കാന് പൂക്കളാലമ്പെയ്തു </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ലീലകളാടി ദേവന്റെ മുമ്പില് </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">കോപിഷ്ഠനായതും തൃക്കണ്ണൂ തുറന്നതും </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഭസ്മമായ് തീര്ന്നുവാ കാമദേവന്<strong> </strong></span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഭര്തൃവിയോഗത്തില് ജലപാനം വെടിഞ്ഞു </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">നോയമ്പെടുത്തു രതീദേവി </span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ആ സ്നേഹത്യാഗം ഓര്മ്മിക്കാനല്ലോ</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ധനുമാസത്തിലെ തിരുവാതിര </span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പാലാഴിമഥനം നല്കിയ കാളകൂടം </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പീയം ചെയ്തൂ ലോകനന്മക്കായ് ദേവന് </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഇരുകയ്യാല് കണ്ഠത്തില് തടഞ്ഞൂ ഗൗരീ </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പ്രാര്ത്ഥിച്ചൂ രാവോളം നിദ്രാവിഹീനയായ് </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ധ്യാനിച്ചു മനസ്സില് മഹാദേവനെ </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഭൂലോകനാഥന് നീലകണ്ഠനായി</span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഹിമപുത്രിക്കു കിട്ടി ചിരകാലമംഗല്ല്യം </span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ആ നെടുമംഗല്ല്യം ഓര്മ്മിക്കാനല്ലോ </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ധനുമാസത്തിലെ തിരുവാതിര </span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">തുടിച്ചുകുളിക്കാം ദശപുഷ്പം ചൂടാം </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">അഷ്ടമംഗല്ല്യത്തെ മിഴിപൂട്ടി നമിക്കാം </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ലാസ്യഭാവത്തില് തിരുവാതിര കളിക്കാം </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പാടിപ്പുകഴ്ത്താം നന്മകളൊക്കെയും </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">എട്ടുചുവടിന്നിരട്ടിയെട്ടുവെച്ച് </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">പതിനാറുചുവടില് കൈകൊട്ടിക്കളിക്കാം </span></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirJCBUO9lRss2UYP9f2Xgo1f_zyRqOhhOpmVbRkE3aYMermn6KvIF2vkNlY7hxjuKmq2Fs94wt9e_NvuU1v4sE2k_ONzTKe1K7-FAKQyUKEFD_ZIhbgcBkeDaKT4YS2Xb5GX-wwyzvUY0/s1600-h/tiru.jpg"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><strong><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5133853512097328418" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirJCBUO9lRss2UYP9f2Xgo1f_zyRqOhhOpmVbRkE3aYMermn6KvIF2vkNlY7hxjuKmq2Fs94wt9e_NvuU1v4sE2k_ONzTKe1K7-FAKQyUKEFD_ZIhbgcBkeDaKT4YS2Xb5GX-wwyzvUY0/s400/tiru.jpg" border="0" /></strong></span></a><strong><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><br /><br /></span><br /></strong><div></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><strong></strong></span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><strong></strong></span></div><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">മുറുക്കിച്ചുവപ്പിക്കാം കുരവയുമിടാം </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ഇളനീര്തീര്ത്ഥം അമൃതായ് സേവിക്കാം </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ആത്മത്യാഗം മനസ്സില് നിറയ്ക്കാം </span></div><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ആത്മബന്ധങ്ങളെ ഹൃദയത്തില് ചേര്ക്കാം</span></div><br /><br /><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);">ശിവപാര്വതിതന് മംഗല്ല്യ നാളല്ലോ<br />ധനുമാസത്തിലെ തിരുവാതിര </span></div><br /><br /><span style="font-size:78%;">Image: www.astroved.com</span> <span style="font-size:78%;">and upload.wikimedia.org<br /></span><div><span style="color: rgb(0, 0, 0);"></span></div><br /></div>പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്http://www.blogger.com/profile/11836794412558999450noreply@blogger.com36